zaterdag in week 23 door het jaar
EEN GOEDE BOOM EN EEN STEVIG FUNDAMENT
(Lc 6, 43-49)
Een goed mens brengt uit de schatkamer van zijn hart het goede voort …
Beste mensen, het evangelie van vandaag is heel duidelijk: een goede boom en een slechte boom worden tegenover elkaar gesteld, zoals ook een huis op een stevig fundament gebouwd en een huis zonder fundament.
Dat is klare taal die niet bestreden hoeft te worden, een kind kan het begrijpen.
De praktijk van het leven ziet er anders uit. Er zijn duizenden mengvormen. Wanneer is een boom goed, wanneer is de bouw van een huis waardeloos? Ik zou geen enkele kweker kennen die een zeer beschadigde, ziekelijke boom aan zou prijzen en je wil doen geloven dat deze het komend jaar veel gave vruchten voort zal brengen. En ik zou evenmin geen enkele aannemer kennen die geen enkel fundament legt en zou beweren dat zo’n huis zonder fundament op deze plek toch heel stevig kan zijn en tegen stormen bestand is. De kweker en de aannemer zouden snel hun klanten kwijt zijn.
De moeilijkheid zit juist in de vele schakeringen tussen goed en kwaad.
Jezus geeft vaker dergelijke, bijna ‘onmogelijke’ voorbeelden. Moeten we die dan met een korreltje zout nemen?
Nee, Hij schudt mensen ermee wakker. We kunnen doen alsof we het niet begrijpen en gaan redeneren over wat goed is en wat niet goed is, maar dan draaien we om de hete brij heen. Dan begeven we ons op een vluchtweg. Altijd handig als je een vluchtweg bij de hand hebt. Jezus confronteert ons echter. Confrontatie werkt alleen als we bereid zijn te luisteren. Natuurlijk weet Jezus wel dat zijn voorbeelden in de praktijk nooit voorkomen. Hij zet, met zijn extreem voorbeeld, mensen wel aan het denken.
Wat jaren geleden kocht ik een appelboom. Hij gaf na enkele jaren heerlijke vruchten waar ik nog maanden van smulde. Maar, het vorig jaar, en ook dit jaar ging het mis met de boom. Daar ik niet met gif spuit, is de boom te gevoelig geworden voor ongedierte. Er zitten maar twaalf onaangestoken appels meer aan mijn boom, die ik inmiddels geplukt heb. Heb ik de boom niet goed verzorgd? Ik heb geen gif willen spuiten, wilde milieuvriendelijk tuinieren. Soms weet je niet wat goed of wat kwaad is.
Als ikzelf nu die appelboom ben, en ik kijk diep in het hart van die boom, kan ik dan ontdekken hoe ik vruchtbaar kan zijn, en ga ik de confrontatie aan, met wat ik meer, of juist anders had kunnen doen? Ik vraag nu geen advies over mijn concrete appelboom, maar nodig ieder uit om in de ‘appelboom’ te kijken die we zelf zijn.
In de lezing van vandaag wordt er gesproken over de schatkamer van ons hart. Wat een prachtig beeld. Een schatkamer betreed je meestal alleen. Het is een intiem gebeuren. Er hangt een diepe stilte. Je vindt in die stilte de geheimen van vruchtbaarheid die bij jou passen, speciaal bij jou.
Laten wij bidden
Goede Vader,
Schepper van onze wereld,
en van ons mensen.
Wij danken U
voor alles wat U diep in ons
hebt neergelegd, aan schatten,
groot en klein.
Schatten in ons diepste wezen,
niet alleen voor onszelf,
maar om uit te delen aan mensen
die we ontmoeten op onze levensweg.
De grootste Schat bent Uzelf.
Mogen we zo leven
dat we van uw goede gaven die U ons schenkt
uit kunnen delen,
door Jezus,
Uw Zoon en onze Broeder,
Amen
Lieve schatbewaarders, deel maar uit. Het wordt er nooit minder van.
Ricky Rieter
Als West-Vlaamse woonde ik jaren geleden een tijdje in Antwerpen en daar viel me op dat de mensen zo gemakkelijk iemand als 'schat' of 'schatteke' aanspreken, zelfs als volslagen onbekenden in een winkel of zo. Dat was even wennen, want 'bij ons' wordt er kariger met dat woord omgesprongen. Het blijft voorbehouden om iemand een compliment te geven 'Je bent een schat!' of natuurlijk in de intimiteit van een relatie. Net daarom vind ik het zo mooi Ricky dat je de Heer als 'grootste schat in ons hart' benoemt. Een onuitputtelijke schat van liefdevolle aanwezigheid die ons steeds weer uitnodigt om Zijn schatten van liefde uit te delen. Dank voor de mooie toelichting.
BeantwoordenVerwijderenHet beeld dat Jezus vandaag gebruikt van overstroming... ik denk meteen aan de beelden van de verwoestende overstroming in Libië deze week... Je mag dan al een goed fundament gelegd hebben, toch is alles meegespoeld en zijn zoveel mensen om het leven gekomen. Ik denk ook aan de reacties op het programma 'Godvergeten' die niets ontziend de hele Kerkgemeenschap verwoestend overspoelen. Wij, de kerk, moeten dringend ons fundament verzorgen, de grote Aannemer aanspreken die ons de goede materialen en plannen bezorgt om niet helemaal ten onder te gaan. Bidden is het enige wat wij kunnen (en moeten) doen om onze medegelovigen, onze priesters en kerkverantwoordelijken te steunen en te bemoedigen zodat wij allen en zeker de slachtoffers van misbruik binnen de Kerk of erbuiten, weer door de H. Geest getroost, verkwikt en gesterkt mogen worden om moedig te blijven werken aan de fundamenten voor een authentiek liefdevol bestaan. Die liefde is in ieders hart gelegd als de grote Schat, de onuitputtelijke bron van Leven, Jezus zelf. Werk aan de winkel!
BeantwoordenVerwijderenIn de lezing van vandaag wordt er gesproken over de schatkamer van ons hart. Wat een prachtig beeld. Een schatkamer betreed je meestal alleen. Het is een intiem gebeuren. Er hangt een diepe stilte. Je vindt in die stilte de geheimen van vruchtbaarheid die bij jou passen, speciaal bij jou. Dank u Ricky 🙏
BeantwoordenVerwijderenHet is zéker goed in eigen hart te kijken !
BeantwoordenVerwijderenOm met , in en door onze Schat ...leren en kunnen ,onvoorwaardelijk écht beminnen !
Al worden wij niet begrepen en uitgemaakt !
Laten wij samen daarvoor bidden tot Hem die de Ware Liefde is !