dinsdag in week 13 door het jaar

EN HET MEER KWAM GEHEEL TOT RUST
(bij Mt 8, 23-27)

Beste mensen, vandaag lezen we weer het verhaal  over de storm op het meer, zoals kort geleden door Marcus beschreven is, nu door Matteüs. Het is boeiend om de verhalen met elkaar te vergelijken. Marcus  gebruikt meer woorden. Matteüs heeft het deels van hem overgenomen. In grote lijnen brengen ze dezelfde boodschap: een hevige storm, intense angst, bijna paniek, en een rustig slapende Jezus die, nadat Hij wakker gemaakt is, te hulp komt. Jezus stilt de storm, en heeft ook nog een boodschap voor de apostelen.

Marcus voegt er nog de bijzondere, voor mij komische, aanvulling aan toe, namelijk dat Jezus op een kussen slaapt.  Daarop valt Hij zeker dieper in slaap. Ik weet niet waarom Matteüs dat weggelaten heeft. Wij kennen het karakter van de twee schrijvers niet, we kennen ook hun begaafdheid niet om een verhaal een extra accent te geven, een duwtje in de rug om te begrijpen wat ermee bedoelt kan zijn. Je zou je dus af kunnen vragen welke functie dat kussen heeft. Kussens komen in de Bijbel verder niet voor.
(Uiteraard hebben we hier ook te maken met het verschil tussen het originele verhaal, en een overgenomen verhaal).

Wat mij het meeste treft in beide verhalen is de tegenstelling tussen de hevige storm en de slapende Jezus. Er is blijkbaar geen onrust in hem, al zal Hij misschien wel weten dat Hemzelf ook hevige stormen te wachten staan. Beide evangelisten zeggen, na het stillen van de storm: En het meer kwam geheel tot rust.

Er zit een diepe symboliek in dit verhaal. Eigenlijk zou je die zelf mogen ontdekken. Dat kan voor iedereen anders zijn. We zijn allemaal verschillend, en onze stormen en levenservaring zijn uniek voor ieder mens.

Wat ik in dit verhaal ervaar, is dat, indien je leeft in verbondenheid met Jezus, je altijd mag ‘slapen,’ (al of niet op een kussen),

Vast ken je het verhaal van de boer die gaat slapen als hij zijn werk gedaan heeft. Het zaaigoed ligt in de aarde, het wordt nacht en het groeien komt vanzelf. De boer weet uit jarenlange ervaring, dat er dingen zijn die wijzelf los moeten laten, om vruchtbaar te láten worden.

De stormen horen bij onze levens.

Maar, als er zorgen zijn of pijnlijke, bijna niet op te lossen zaken, dan liggen we daar ‘s nachts juist vaak wakker van. Dat overkomt mij ook. We kunnen dan proberen om dit verhaal voor de geest te halen. Zoek dan een plekje op in de boot, bij Hem in de buurt. Stel je open voor zijn rust.  Hij was de rust zelf, terwijl hij wist wat hem te wachten stond. Geef je probleem uit handen. Leg het in zijn hart. Hij kent onze angsten en kan ook jouw stormen tot stilstand brengen, maar pas als zijn uur gekomen is. Vertrouw erop. Daar roept dit verhaal je toe op. Hij is dichtbij, altijd, en juist als je ‘slaapt.’

Laten we bidden

Goede Vader,
Als alles duister is,
ontsteek dan een lichtend vuur
dat nooit meer dooft,
een vuur dat nooit meer dooft.
Als alles duister is,
ontsteek dan een lichtend vuur
dat nooit meer dooft,
een vuur dat nooit meer dooft.
Dit vragen wij U, door Jezus, Uw Zoon,
die zelf ons  Licht geworden is.
Amen

Beste mensen, slapend of wakend, alles op zijn tijd, wens ik jullie goed werkende antennes toe voor deze nieuwe dag in verbinding met Hem. Wees zo ook licht van Licht voor anderen.
Ricky

---

Suggesties voor deze dag

Neem op verschillende momenten van je dag rust, op welke manier dan ook. In een stoel, op de knieën, in bed, in een naburige kerk of kapel, of buiten in de natuur. Beleef je eigen storm, neem waar wat er in jezelf gebeurt.

Indien je  het lied  uit het gebed kent (Als alles duister is), laat het dan resoneren in  je binnenste, of zing het voluit. Komt het ‘meer’ ook een beetje tot rust in jezelf?