maandag in week 14 door het jaar
ONTMOETING EN GENADE IN DE WOESTIJN VAN ONS HART
(Bij de eerste lezing van vandaag)
In de eerste lezing van vandaag, uit het boek Hosea, beschrijft de profeet God als een bruidegom die zijn volk naar de woestijn lokt om hun harten te raken. Het is niet alleen een lokroep, maar ook een roeping.
De woestijn staat symbool voor een plaats van ontmoeting met God, waar bekering en vernieuwing plaatsvinden. Hier wordt de bruid, het volk van God, gereinigd van haar ontrouw. God herstelt zijn verbond met haar als haar enige Heer en Echtgenoot.
Deze lezing nodigt ons uit om de innerlijke woestijn te omarmen als essentieel voor onze geestelijke groei. Het is een plaats waar God ons aanraakt en omvormt. In de woestijn, vaak getekend door innerijke dorst (lees: genade), leert God ons wat werkelijke trouw betekent. In de woentijn van ons hart nodigt Hij ons van binnenuit uit om te leven als zijn gewijde bruid, trouw aan Hem en alleen Hem toegewijd.
Centraal bij Hosea staat de onveranderlijke trouw van God. Hij blijft trouw aan zijn volk, zelfs wanneer mensen ontrouw zijn. Zijn liefde en genade kennen geen grenzen; God is en blijft onvoorwaardelijk in het schenken van zijn barmhartigheid. Hij schenkt ons steeds opnieuw vergeving en reikt ons altijd zijn hand, zelfs in onze diepste momenten van ontrouw. Hij verwerpt niemand. Zijn liefde is constant en eindeloos.
Laten we geen angst hebben om af en toe de woestijn van ons hart in te gaan, om alleen met God, in zijn genade, onze diepste binnenkant te laten vernieuwen. Zo kunnen we fris en toegewijd leven in Hem, zijn liefde belichamend in alles wat we doen, met een trouw die haar wortels heeft in Hem.
Laten we bidden
In de inleiding op onze retraite zei de priester gisterenavond dat Johannes de Doper en ook Jezus zeggen: 'Bekeert u, want het Rijk der hemelen is nabij'. Het gaat veel meer om het nabij-zijn van Gods Rijk dan om het constateren van onze zwakheden. Het gaat erom naar de woestijn - de retraite - te gaan om te zien hoe ik nog meer voor God kan leven, veel meer dan om te treuren over mijn falen. Het gaat om God, niet om mij. Bij Hosea net hetzelfde. God neemt ons weer aan, hoe ver we ook af waren gedwaald. We mogen leven als Zijn bruid. Zelf zeg ik liever: als Zijn teergeliefd kind. Het gaat erom dat ik God de Heer laat zijn in mijn leven, want dan word ik kind van God. En dat is ons aller hoogste waardigheid!
BeantwoordenVerwijderenWij vragen een gebed in stilte voor onze 12 deelnemers die vandaag starten bij een 5 daagse bezinning in Rustpunt/Gent.
BeantwoordenVerwijderenZomer zon reis naar je ziel
Jan en Karin
Beste Karin en Jan,
Verwijderenwe dragen jullie doorheen ons gebed voor elkaar.
Van harte, kris