zondag 15 door het jaar B

VERLIEFD OP VROUWE ARMOEDE
(Bij Mc 6, 7-13)

Jezus droeg hun op niets mee te nemen voor onderweg.

Hoeveel ballast slepen wij soms wel mee in onze navolging van de Heer, wat ons belet vrij, blij, dankbaar en enthousiast te zijn, gericht op waar het echt om gaat. Nee, we moeten leren arm te zijn in onze navolging van de Heer, zowel op spiritueel vlak als op het gebied van materiële zaken.

We zijn allen kinderen van onze tijd, lees: kinderen van het hebben. Dat is ons zo geleerd, en we voelen ons er goed bij. Een eigen huis, graag ook een auto, en een flink potje spaargeld … dan zijn we goed bezig. En mama en papa zouden fier op ons zijn.
Terwijl het evangelie ons vraagt ons brood te delen met de armen, en niets van wat van ons is als onze eigendom te beschouwen. Meer dan kinderen van het hebben zouden we kinderen van het zijn moeten zijn; kinderen van de Heer, Hem navolgend, aan niets gebonden, delend met hen die minder hebben.

Onze Kerk, zo denk ik, moet (terug) een gemeenschap worden waar meer gedeeld wordt met elkaar en met de armen; véél meer dan we tot nu toe doen. Zoals in haar eerste dagen … Lees het na in de Handelingen.

We horen dat niet graag, het komt lastig over. En toch is dat het evangelie. Niet?

Natuurlijk gaat het ook om spirituele armoede, om alles los te laten wat een belemmering vormt om de Heer te kunnen navolgen: al onze duistere kantjes, onze ego-trekjes, onze zonden (kleine en grote), om vrij en beschikbaar de Heer te kunnen navolgen.

Dit laatste is zo belangrijk. Maar niet genoeg. Denk aan de rijke jongeling. Hij was een prachtige mens, diep gelovig, hij gaf zijn leven voor God en medemens. Maar toen Jezus hem vroeg zijn bezittingen te verkopen om het geld te delen met de armen, ging hij bedroefd heen.

We moeten ons als Kerk durven bezinnen over hoe we omgaan met onze bezittingen.

Laten we verliefd worden, zoals Franciscus van Assisi, op Vrouwe Armoede. Wat zouden we als geloofsgemeenschap weer vrij worden, zoals in de eerste dagen, vol vuur en vlam, aan de kant van de armen, in de armen van de Heer.

Om zo te verkondigen, doorheen daad en woord.

Laten we bidden

Heer,
Schenk ons de moed
om als gemeenschap terug te keren
naar de waarden van de eerste dagen van de Kerk,
waar delen en zorg voor de ander centraal stonden.
Mogen we op deze wijze
uw Blijde Boodschap verkondigen.
In uw naam. Amen.

Geliefde mensen, laat je vandaag leiden door eenvoud en liefde, zodat je, innig verbonden met de Heer, zijn vrede kunt delen met anderen.
Een mooie zondag, kris

---

Om mee op weg te gaan

Ben ik bereid mijn comfortzone te verlaten om een krachtiger verkondiger van de Blijde Boodschap te worden?

Wat kan ik leren van de eerste Kerk over verkondiging en delen met de armen?