23 juli - Birgitta van Zweden

H. BIRGITTA VAN ZWEDEN
(Gal 2,19-20; Ps 34, 2-11; Joh 15,1-8)

VERBONDEN BLIJVEN TOT VRUCHTBAARHEID

Beste mensen, vandaag is het de feestdag van de heilige Birgitta van Zweden. We gaan kijken of we een verbinding kunnen vinden tussen haar leven en de teksten uit de liturgie (in de gewone volgorde van het kerkelijk jaar).

Birgitta leefde van 1303 – 1373. Ze is onder andere mede bekend geworden toen ze in 1999 tot co-patrones van Europa is geworden, samen met Catharina van Siena en Edith Stein.

Het zijn drie grote vrouwen geweest die zich ingezet hebben voor het geloof. Tegelijkertijd stonden ze ook met twee voeten op de grond, sociaal en kerkelijk bezorgd om mistoestanden, politiek bewogen. Alle drie hebben ze een leven geleid met een zeer intens beleefd geloof dat gepaard is gegaan met diep doorleefd lijden. Het thema van het lijden van Christus heeft een directe invloed gehad op hun gebedsleven, alle drie op eigen manier en ook vanuit een andere situatie.

Als ik de eerste lezing in me laat doorklinken, dan hoor ik Paulus een krasse uitspraak doen in zijn Brief aan de Galaten: Met Christus ben ik gekruisigd: ikzelf leef niet meer, maar Christus leeft in mij (Gal. 2 19,b – 20a).
Dat is nogal sterke taal van Paulus die zelf een intense bekering heeft doorgemaakt. Hij werd vanuit een felle tegenstander van de volgelingen van Jezus Christus, tot grote verkondiger. Paulus heeft het kruis van Christus niet alleen gedragen, maar ook bijna even fanatiek uitgedragen als hij vóór die bekering deed met het vervolgen van elke aanhanger van diezelfde Christus.

Hoe kon hij dat, en hoe konden die drie genoemde vrouwen zo duidelijk naar buiten treden en vruchtbaar worden?
Zeker is het dat zowel Paulus, als die drie vrouwen, leefden vanuit het gebed en daaruit dagelijks putten. Bekend van Birgitta, en ook van Catharina is dat ze visioenen kreeg – zie dat niet te excentriek - maar versta het als een innerlijk gebed, een begenadiging. Dit binnen het voortdurend contact met de Bron, waaruit ze leefden.

Als we naar de evangelietekst kijken, en deze hiernaast leggen, dan horen we het beeldend verhaal over een innige verbondenheid met de ware Wijnstok. Johannes vertelt het met een prachtig beeld: Ik ben de ware wijnstok en mijn Vader is de wijnbrouwer … Blijf in Mij, dan blijf Ik in jullie … Ik ben de wijnstok en jullie zijn de ranken. Als iemand in Mij blijft en Ik in hem, zal hij veel vruchten voortbrengen.

Heilig word je niet zomaar, het is altijd ploeteren om in die richting te blijven lopen, niet om te presteren, want zonder Mij kun je niets doen.

Het gaat altijd om de diepe verbondenheid. met Hem. Ook gaat het  over je eigen roeping in de speciale vorm die alleen voor jou geldt.

Laten we bidden met enkele woorden uit palm 34 van vandaag:

Laat mijn leven een loflied zijn voor de Heer,
de nederigen zullen het met vreugde horen.
Ik zocht de Heer en Hij gaf antwoord.
Hij heeft mij van alle angst bevrijd.

Wie naar Hem opzien, stralen van vreugde.
In mijn verdrukking riep ik tot de Heer,
Hij heeft naar mij geluisterd en mij uit de nood gered.
Wie de Heer zoekt ontbreekt het aan niets.
(verzen: 3, 5 , 6 , 7, 11b)

Beste mensen, laten we leven vanuit de essentie van onze roeping die te vinden is in de stilte van je eigen hart en meestal gepaard zal gaan met lijden.
Wil je meer over Birgitta weten, zoek het op, op internet, maar weet dat je geen Birgitta hoeft te zijn.
Ricky

---

Suggesties om iets met de tekst te doen

Overweeg de woorden van Paulus uit de brief aan de Galaten: Ikzelf leef niet meer. Wat zou hij daar dan mee bedoelen?

Liefde voor het kruis? Wil je dat wel?

(Ik heb jaren het gebedje ‘Groei, Jezus, groei in mij’ gebeden, geschreven door de Jezuïet P.Olivaint . In dat gebed sloeg ik lange tijd dat ene zinnetje over waarin stond: ‘Groei in mij met Uw vrede en Uw kruis’ Die vrede daar wilde ik wel in groeien, maar dat kruis??? Toch ontkomt geen mens aan het kruis, en dat kan een grote genade worden.)