5e zondag in de paastijd C

GEWORTELD, GEVOED, GELEID

Geloven is een pelgrimage: een tocht die zich ontvouwt terwijl we samen op weg zijn. Stap voor stap krijgt het geloof gestalte in ontmoeting, in volgehouden trouw, in het zoeken naar wat richting geeft. Het christelijk leven groeit langsheen het Woord dat ons aanspreekt, de gemeenschap die ons draagt, en de hoop die ons bezielt. Als christenen zijn we onderweg naar een leven dat geworteld is in Christus: leven dat zich uitdrukt in liefde, in gerechtigheid en in openheid voor Gods aanwezigheid en roepstem in onze wereld.

In de lezingen van vandaag herkennen we drie lagen van die ene weg. In de Handelingen zien we hoe geloof ontstaat en groeit in volharding, en in de verbondenheid van mensen die verantwoordelijkheid opnemen. In de Apocalyps verschijnt het uitzicht op het einddoel van de tocht: Gods blijvende nabijheid, waarin alles tot rust en eenheid komt. En in het evangelie van Johannes wijst Jezus ons de richting aan: liefde als innerlijk kompas.

Paulus en Barnabas – zo lezen we in de eerste lezing – trekken verder, van stad tot stad. Overal verkondigen ze het evangelie en bemoedigen ze de leerlingen. Zo groeit het geloofsleven binnen de jonge gemeenschappen. Tussen hen ontstaat een klimaat van vertrouwen, gedragen door gebed, inzet en onderlinge verbondenheid. De Kerk krijgt gestalte in het gezamenlijke zoeken en het volgehouden engagement.

Wat zij beleven, brengen ze bij hun terugkomst in Antiochië onder woorden. Hun verslag gaat niet over wat zij hebben volbracht, maar over wat mogelijk werd in mensenlevens. Ze spreken over deuren die opengingen, over harten die zich lieten aanraken, over geloof dat begon te groeien. Hier krijgt de eerste laag van de pelgrimage gestalte: in het meedragen van elkaars roeping, in het bouwen aan vertrouwen, in het leven van het evangelie binnen concrete gemeenschappen.

De woorden uit de Apocalyps wijzen ons vooruit. Johannes ziet het uiteindelijke doel van onze tocht: een stad die vanuit Gods ruimte op ons toekomt, klaar om bewoond te worden. Alles ademt licht en vrede. Daar leeft God te midden van de mensen. Wat onderweg onaf bleek, vindt daar voltooiing.

Het evangelie brengt ons bij het hart van onze pelgrimage. Jezus spreekt over richting, over wat werkelijk telt: de liefde. Hij zegt: “Heb elkaar lief, zoals Ik jullie heb liefgehad.” Die liefde stuwt ons van binnenuit om Gods goedheid te belichamen. Ze is de kern van de weg. Ze vormt de bouwstenen en de levensadem van de gemeenschap.

In deze liefde, zegt Jezus, wordt zichtbaar wie leerling is. Dat mogen we heel concreet verstaan. Ze krijgt gestalte in het dagelijks leven, in de mensen die ons zijn toevertrouwd, in de engagementen die we opnemen. Wie liefheeft, mag zich leerling noemen. Wie die liefde niet leeft, wordt uitgenodigd zichzelf te bevragen.

Wat kunnen we als Kerk leren van de lezingen van vandaag? De pelgrimstocht die we samen afleggen, draagt een drievoudige bezieling in zich. Ze wortelt in de volharding van gemeenschappen die elkaar ondersteunen (eerste lezing), ze wordt gevoed door een visioen waaraan we ons mogen toevertrouwen (tweede lezing), en ze blijft op koers door de liefde waarvan Christus het levend hart is (evangelie).

Wie zich toevertrouwt aan die tocht, zal gaandeweg tekenen herkennen van de werkelijkheid waarheen wij onderweg zijn. Johannes heeft haar gezien: een thuis vol licht, een ruimte waar God alles en allen tot eenheid brengt. Die richting wordt nu reeds zichtbaar waar mensen elkaar dragen, waar mildheid groeit, waar waarheid zich verbindt met barmhartigheid.

Vandaag ontvangt paus Leo XIV het ambt van bisschop van Rome. In deze tijd van verwachtingen, vragen en zoekende gelovigen, wordt hem een pelgrimsstaf toevertrouwd. Laten we hem dragen in diep gebed. Moge hij zijn weg gaan als een ware herder, als een pelgrim van vrede, als een broeder onder broeders en zusters, als een getuige van een hoop die haar kracht vindt in Christus. Moge zijn pontificaat bijdragen aan een vrede die het hart van de hele mensheid bereikt.

Laten we bidden

Heer,
U zet ons samen op weg.
Leer ons geloven met volharding,
bidden met elkaar
en bouwen aan vertrouwen.

Wees het licht aan onze horizon,
de stem die ons roept,
de rust waarin alles tot eenheid komt.

Laat ons uw liefde belichamen
in het dagelijks leven,
in woorden van barmhartigheid,
in daden van vrede.

Zegen paus Leo XIV.
Moge hij voorgaan als herder
en ons allen leiden op de weg
naar de volheid van uw aanwezigheid.
Amen.

Geliefde mensen, laten we als broeders en zusters, als pelgrims doorheen het leven, elkaar blijven bemoedigen en ondersteunen. Moge de liefde van Jezus ons levend kompas zijn op de weg die we samen gaan.
Een mooie zondag,
kris

---

Om mee op weg te gaan

Hoe diep laat ik mij leiden door de liefde van Christus, die zelf de weg is en mij uitnodigt in zijn spoor te treden? Mag zijn liefde het kompas zijn waarmee ik richting vind in keuzes, relaties en dagelijkse zorg voor anderen?