7e zondag in de paastijd C

"IK IN HEN EN U IN MIJ"

Onze roeping ontstaat in het gebed van Jezus tot de Vader: “Laat hen allen één zijn, Vader.” In deze woorden vinden we de kern van ons geloof. Jezus spreekt dit gebed uit op een moment van diepe verbondenheid met de Vader. Hij draagt zijn leerlingen aan Hem op, en in hen ook allen die Hem zouden leren kennen. Zo mogen wij leven onder de adem van Jezus’ gebed, gedragen door Hem. Een mooie gedachte, toch?

Deze eenheid met Jezus is geen bijkomstigheid. Ze behoort tot het hart van ons gelovig bestaan. Wie zich toevertrouwt aan Christus, wordt binnengeleid in de liefde die Hem met de Vader verbindt. Dat is een eenheid die ons niet enkel overstijgt, maar ook heel persoonlijk raakt. Ze opent ons hele zijn voor het grotere verband en het geheel waarin wij leven.

In die verbondenheid met Jezus vinden we richting. Hij is het centrum van ons bestaan, het hart van de Kerk, de bron van wie wij zijn. “Ik in hen en U in Mij.” Het is een geestelijke ruimte waarin wij persoonlijk, en wij als Kerk, bewegen en bestaan.

Onze verbondenheid met Hem zal tot gevolg hebben dat we opgemerkt worden. Dat mag nooit het doel zijn. Je bent geen christen om op te vallen. Maar wie leeft in verbondenheid met de Heer, maakt wel degelijk een verschil in deze wereld. En dat zal soms gezien worden. In bepaalde gevallen zal het gewaardeerd worden, in andere situaties helemaal niet. Dan komt het erop aan consequent te blijven, waarvan we weten dat dit lang niet evident is.

Van belang is om in alles de eenheid met de Heer te bewaren. Al is het maar door in zijn liefde te blijven, door nederig te blijven en steeds bereid te zijn de ander met vergevingsgezindheid te benaderen. En: bewaar de vreugde van de Heer. Word geen verbitterde of koude christen. Bewaar de vreugde - geen platte of opgelegde vreugde, maar een vreugde die haar wortels heeft in het Pasen van de Heer, in onze verbondenheid met Hem.

Onze getuigenis valt of staat met de wijze waarop we dit doen. Moedig en zonder schroom, maar altijd nederig, de ander hoger achtend dan onszelf. Altijd met het volle respect voor het mysterie van de ander, en met het geloof dat God zelf daarin al aanwezig is. Getuigenis geven vraagt om fijngevoeligheid, om wijsheid, om besef van timing. Niet alles hoeft gezegd te worden, maar wat gezegd wordt, moet gedragen zijn. Door liefde. Door geloof. Door de Geest.

Want uiteindelijk is het niet ons werk. Waar het uit voortkomt en waar het naartoe beweegt, komt niet voort uit persoonlijke heldhaftigheid. Het is de Geest die in ons werkt. Hij is het die tot het hart spreekt, die ons woorden geeft wanneer dat nodig is, en die ons tot zwijgen brengt wanneer stilte beter spreekt. Wanneer we het allemaal zelf in de hand willen houden, verliezen we de bedding waarin het vruchtbaar kan zijn.

Het is de Geest die ons in Christus doet blijven, die ons de vreugde geeft om niet te verzinken in teleurstelling, die ons zacht houdt in weerstand. Hij wekt de moed op om op te staan waar we moe zijn, en de vrijheid om af te wachten als de tijd nog niet rijp is. Hij is als een vuur dat brandt zonder te verteren, als een adem die ons in beweging brengt zonder ons op te jagen. In alles komt het erop aan om ons aan Hem toe te vertrouwen.

Volgende zondag vieren we Pinksteren. In deze dagen van voorbereiding op dit hoogfeest mogen we ons hart stil maken en openen voor het waaien van de Geest. Hij is er al. Hij gloeit in ons verlangen, Hij raakt ons in het Woord, Hij spreekt doorheen de stilte en de mensen op ons pad. Laten we Hem alle ruimte geven. Laten we onze geslotenheid loslaten. Laten we ons toevertrouwen aan zijn heilige gloed.

Laten we bidden

Heer Jezus,
U hebt tot de Vader gebeden
dat allen één mogen zijn.
Verbind ons met U,
zodat uw liefde in ons leeft.
Maak ons tot getuigen van uw Naam,
in eenvoud, in moed, in trouw.
Vuur ons hart aan
met uw vreugde die blijft.
Laat ons leven in uw licht
en beschikbaar zijn voor uw zending.
Kom Heilige Geest.
Amen.

Geliefde mensen, moge je eenheid met Christus je dragen, moge je leven van Hem getuigen, en moge de Geest je vervullen met vreugde, zachtmoedigheid en kracht op de weg die je geroepen bent te gaan.
Een mooie zondag,
kris

---

Om mee op weg te gaan

Leef je bewust in verbondenheid met de Heer?
In hoeverre is je doen en laten echt geworteld in Hem?