donderdag in week 5 door het jaar
Jezus wilde alleen zijn. Willen we dat soms niet allemaal af en toe? Jezus ook.
Maar het werd Hem niet gegund. Een vrouw, nog wel een niet joodse, was naar Hem op zoek, vond Hem, en deed meteen beroep op de gave van genezing die Hij scheen te hebben. Over ondernemingszin gesproken…
De afwijzende opmerking van Jezus bracht haar niet van haar stuk, integendeel. Ze bleef steevast bij haar besluit, ging de discussie niet uit de weg en bracht haar ziek dochtertje tot bij Hem. Haar doorzettingsvermogen toont Jezus hoe ernstig ze het bedoelt. Wat een geloof!
Het moet Jezus ontroerd hebben. Hij geneest het meisje.
Mooi is de nederigheid van de vrouw. Ze vroeg enkel wat kruimels, erop vertrouwend dat dit zou volstaan. Ze vroeg geen grootse dingen, geen opvallende, enkel wat overschot. Gelovend dat dit genoeg zou zijn. Over geloof gesproken…
Laten we met onze noden gaan naar de Heer, in een diep geloof en een sterk vertrouwen.
En laten we ook bidden voor elkaar, dat de Heer ons moge aanraken.
En laat ons, in verbondenheid met Hem, werken om het kwade uit de wereld te helpen.
kris
Het is zover. Salomo ondergaat zoveel invloeden van buiten dat hij God vergeet. Hij wordt vanbinnen zo pluralistisch dat hij alle goden en godinnen van de wereld gaat vereren. Salomo is niet meer trouw aan de ene ware God. Salomo’s vader was beter. David deed wel zonden, maar altijd keerde hij terug naar zijn God. Salomo doet dat niet. Daarom moet het mislukken. Zijn koninkrijk gaat ten gronde. Dat is in Israël altijd zo geweest. Als het volk van God werelds gaat leven zoals alle andere volken, dan gaat het in ballingschap. Dat geldt ook voor de Kerk. Als de Kerk op twee gedachten hinkt, om het met Elia te zeggen, als ze God en de wereld dient, is ze verloren. Ja, de Kerk moet de wereld dienen, maar altijd vanuit haar verbondenheid met God. Als de Kerk opgaat in de wereld, heeft ze afgedaan. Dat geldt ook voor ons, priesters, religieuzen en gelovigen. Hoe anders is Jezus. Hij is vandaag in een heidens gebied. Maar Hij is vol van God. En dat voelt die heidense Syrofenicische vrouw met haar dochtertje dat bezeten is. Ze werpt zich voor Jezus neer. Ze erkent dus dat God in Jezus woont, dat Jezus God is. Zij vraagt Hem haar dochter te bevrijden. Jezus wil dat eerst niet doen, want Hij wil eerst Zijn eigen volk weer onder de heerschappij van God brengen. Het brood dat Hij brengt, is voor de kinderen, niet voor de honden. Daarmee kwetst Hij die heidense vrouw wel heel diep. Maar zij heeft een groot geloof en een goed doorzicht: ‘Heer, de honden eten toch ook de kruimels die de kinderen onder tafel laten vallen?’ Nu is Jezus verloren. Hij gaat in op het verzoek van die heidense vrouw. Haar dochter wordt genezen. Dat is invloed die van binnen naar buiten gaat. Salomo liet de invloeden van buiten zijn binnenste veroveren. En dat is niet goed, zeker niet als het je geloof onderuithaalt
BeantwoordenVerwijderenMijn eerste reflex op het verhaal van Jezus met de heidense Syrofenicische vrouw was even een schrik: met de passage van de samaritaanse vrouw in mijn achterhoofd kon ik de aanvankelijk afwijzende reactie van Jezus niet begrijpen. Maar als ik er langer op reflecteer dan heeft deze passage juist iets heel waardevols. De reactie laat zien dat we allemaal vol met overtuigingen zitten vanuit de context waarin we opgroeien. Zo ook Jezus die door de reactie van de vrouw erkent dat het geloof juist ook buiten de reikwijdte van de bestaande grenzen gaat … erg mooi.
BeantwoordenVerwijderende Kerk in Europa brokkelt af of krimpt in elkaar. In Afrika niet.
BeantwoordenVerwijderenDat voorspelt weinig goeds voor onze toekomst. Een volk dat zich afkeert van de Waarheid zal normaal ten gronde gaan zoals je in het oude testament kan lezen.
Dit gebeurt telkens opnieuw als de mensen zich van God afkeren. Spijtig.