zondag 8 door het jaar - C
Het evangelie van deze zondag bevat het laatste deel van de zaligsprekingen, waarin Jezus benadrukt dat het in het leven om het hart van de mens gaat. Uit een goed hart komen goede vruchten voort. Er is geen mooie boom die zieke vruchten draagt, en evenmin een zieke boom die mooie vruchten draagt. Onze woorden en ons gedrag zijn een uitdrukking van wie wij vanbinnen zijn, van wat er leeft in ons hart. Vandaar de dringende noodzaak om ons te laten onderzoeken door het Woord van God, zodat het ons hart kan veranderen en daardoor ook onze woorden en ons handelen.
‘Kan de ene blinde de andere blinde leiden?’, stelt Jezus. Blindheid treft ons wanneer we op onszelf gericht zijn, in de overtuiging te denken dat we het evangelie van binnenuit ten diepste kennen, begrijpen en weten hoe het te beleven. Het is niet enkel een hoogmoedige houding, maar we stellen ons ook boven de Heer. Sowieso leidt dit tot schijn-heiligheid.
Dit laatste stelt Jezus aan de kaak: “Wat kijk je naar de splinter in het oog van een ander terwijl je de balk in je eigen oog niet opmerkt?’ Het is de oeroude kwaal om mild voor jezelf te zijn en streng voor anderen. Het evangelie nodigt ons uit om nederig te zijn en goedhartig, want uit een goed hart komt een houding van barmhartigheid voort, en zodoende ook goede woorden. Het evangelie warmt ons binnenste om met de ogen en het hart van Jezus te zien, bewogen door Gods barmhartigheid voor ieder.
We weten dat dit alles niet vanzelf komt. Het vereist werk aan ons innerlijk leven, volharding in het luisteren naar het Woord van God en een sterke band met de gemeenschap van broers en zussen.
De veertigdagentijd, die woensdag begint, is een groot geschenk dat wij krijgen om het hart van het evangelie opnieuw te ontdekken.
Naar woorden van Vincenzo Paglia.
vorige week kwam ik een aangrijpend vredesgebed tegen, geschreven door een joodse geïnterneerde in en concentratiekamp. ik wil het, enigszins bewerkt tot een metrisch gedicht, graag met u delen in deze naar vrede snakkende tijd.
BeantwoordenVerwijderenGebed om vrede
Geef ieder mens van slechte wil de vrede,
zodat een eind mag komen aan de wraak,
aan redenen tot straf, aan tuchtiging,
al spot zijn gruweldaad met elke maat
en overstijgt zij alle grenzen van begrip.
En ook al zijn er bloedgetuigen bij de vleet,
leg toch hun leed niet op de weegschaal van
het recht, en reken het de beul niet toe,
en eis geen rekenschap van al zijn daden.
Schrijf liever een tegoed op voor de beulen,
de aanbrengers, verraders, slechte mensen
en reken hun dan aan:
de moed en zielskracht van de anderen
en hun verborgen zwoegen desondanks,
de hoop die zich niet overwinnen liet,
de glimlach, dapper door de tranen heen
en alle liefde, alle offers, alle warmte,
al de gekwelde harten vol vetrouwen
in ’t aanzien van de dood en ook daarin,
ja zelfs in ’t uur van allerdiepste zwakheid.
Dat alles tellen mag als losgeld voor vergeving,
en al het goede telt slechts, niet het boze.
In de herinnering van onze vijanden
daar moeten wij niet blijven voortbestaan
als slachtoffer, als angstdroom of als spook;
maar veeleer als hun onverhoopte hulp,
opdat hun razernij verstillen zou.
En geef, als alles dan voorbij is,
dat wij weer met elkaar als mensen leven
en er weer vrede komt op deze aarde,
weer vrede voor de mens van goede wil.
En laat die langverwachte vrede dan
ook over alle anderen komen.
Sterke tekst.
VerwijderenDank je wel Stefan om dit te delen !
dat is de kracht van vergeven, dat de hoogste vorm van liefde is
BeantwoordenVerwijderenDank voor het delen Stefan!
BeantwoordenVerwijderen