dinsdag in week 28 door het jaar

Christus heeft ons bevrijd opdat wij in vrijheid zouden leven; houd dus stand en laat u niet opnieuw een slavenjuk opleggen.

Zo lezen we vandaag in de brief van Paulus aan de Galaten.

Paulus spreekt hier over de slavernij die voortkomt uit de besnijdenis, omdat die onderwerping aan de wet met zich meebrengt. Door de besnijdenis rechtvaardigt men zich door de wet, terwijl Christus ons daarvan juist is komen bevrijden.

Voor alle duidelijkheid: het gaat hier niet over een vrijheid die maar al te vaak geassocieerd wordt met ‘ik kan doen wat ik wil’ ongeacht wat anderen mij mogelijks vragen of over mij denken. Een soort ‘vrijheid blijheid’. Nee, het gaat hier over de vrijheid die Christus ons geschonken heeft door zijn sterven en opstaan.

Doorheen de paasgenade hebben wij namelijk in Christus de mogelijkheid gekregen ons ten volle te schenken aan Gods liefde die ons bewoont. Een mogelijkheid die tegelijk een gave is. God schenkt de gave, wij ontvangen haar, nemen haar in ons op, vertrouwen ons eraan toe, en geven ze terug door ze werkzaam te laten zijn in ons bestaan.

Je zou dan kunnen stellen: dat maakt je in zekere zin toch ‘onvrij’, omdat je niet meer zomaar kan doen wat je vanuit je allerindividueelstje ikje misschien zou willen doen? Oppervlakkig gezien maakt het je inderdaad in zeker opzicht onvrij, maar in de diepte, vanuit gelovig standpunt, maakt het je wel degelijk vrij. De gave te mogen delen in Gods liefde, en ons ja-woord daarop, bevrijdt ons namelijk, om de woorden van Paulus te gebruiken ‘van het slavenjuk’. Dat betekent: het bevrijdt ons van allerhande verslavingen; zowel nodeloze onderwerping aan religieuze wetgevingen alsook al die verslavingen die ons wegtrekken van God en zijn liefde.

Christelijke bevrijding betekent dat de verlossing van het kwaad, ons door de Heer geschonken, ten diepste gerealiseerd wordt in ons bestaan, en wel door de paasgave die ons geschonken is, en alle ruimte geeft Gods liefde te belichamen.

Lieve mensen,
laat ons knielen; ons hart, ons hele bestaan, openen voor de Heer. Laten we dit ieder persoonlijk doen, én als Kerk. Moge de Heer ons vullen met de gave te delen in Gods liefde. Hierop ‘ja’ zeggen, in diep geloof, eenvoud en vreugde, is het mooiste en meest edele wat een mens kan ‘overkomen’.

Een vredevolle dinsdag,

kris