maandag in week 27 door het jaar

Het verhaal dat Jezus vandaag vertelt is een moeilijk verteerbaar verhaal omdat we weten en ervaren dat we vaak met een boog om één van de meest wezenlijke en meest noodzakelijke waarheden van het geloof heen lopen; dat geloven namelijk geen kwestie is van theorie, maar van praktijk, niet alleen van weten en kennen, maar vooral van beleven en doen.

Het is niet de eerste en de enige keer dat Jezus daar de nadruk op legt. Als een rode draad loopt het door heel het evangelie. Het staat als duidelijke wegwijzer langsheen heel zijn levensweg vanaf Betlehem tot op de Calvarieberg. We kunnen er niet omheen, zelfs niet in een boog. 'Niet zij die roepen: Heer, Heer, zullen het Rijk der hemelen binnengaan, maar zij die de wil doen van mijn Vader...'.

Het is ook de enige norm en maatstaf waarop we ooit zullen aangesproken worden. Het is een keuzeknop die we zelf in handen hebben. Eenmaal gestorven zal God ons niet overhoren wat de catechismus betreft, het zal ook niet gaan over het kunnen opsommen van de tien geboden, of het feilloos kunnen opzeggen van de geloofsbelijdenis. Zelfs niet of we de hongerigen, de dorstigen, de zieken, de naakten, de gevangenen,... hebben gezien. We zullen bevraagd worden of we deze laatste groep mensen een warm hart hebben toegedragen, zoals de Samaritaan op zijn weg van Jeruzalem naar Jericho.

Het evangelie is duidelijk. En we weten het. Laat ons niet talmen. Laten we doen wat God vraagt. 

Met een genegen groet,

kris