vrijdag in week 27 door het jaar

Wie niet met Mij is, is tegen Mij, en wie niet met Mij samenbrengt, drijft uiteen. Zo horen we vandaag uit de mond van Jezus.

Vandaag wordt er wereldwijd nogal wat uiteengedreven. Terwijl de mens geroepen is om samen te brengen en gemeenschap te beleven; als het kan in Jezus' naam. De huidige oorlog in Oekraïne is daar een mooi voorbeeld van. Maar ook dichterbij, en misschien wel in onze eigen onmiddellijke omgeving, zien we het dagdagelijks gebeuren.

Er zijn twee oorzaken die gewoonlijk aan de basis liggen van dit fenomeen. Dat is menselijk onvermogen, én het kwaad. Onvermogen en kwaad zijn niet per definitie synoniemen. Wanneer bijvoorbeeld een koppel het niet klaar speelt om liefdevol met elkaar om te gaan kan het zijn dat onvermogen hier aan de basis ligt. Niet kunnen beminnen, de ander niet kunnen ontvangen, en daardoor geen relatie in stand kunnen houden, kan puur onvermogen zijn waarvan de oorzaak niet altijd even duidelijk is. We moeten daar altijd met veel begrip en barmhartigheid naar kijken.

Maar het kwaad kan dus ook een oorzaak zijn van uiteendrijven. Dit kan binnen relaties zijn. Ook de huidige crisis in Oekraïne vind ik daar persoonlijk een mooi voorbeeld van. Of hoe Islamistische Staat enige tijd geleden te werk ging. Soms gebeuren er zaken die - misschien zeg ik het wat kort door de bocht - een belichaming zijn van het kwaad, alsof de satan zelf ermee gemoeid is.

Ik krijg wel eens de vraag: 'Kris, geloof je in het bestaan van de duivel?' Dan zeg ik altijd dat ik er geen voorstelling van kan maken, maar wel dat 'hem' bezig zie in de wereld, in de zin van: er zijn inderdaad zaken die op een soort bezetenheid lijken van het kwade. Alsof het kwaad bezit neemt van mensen of van situaties. Het goede lijkt afwezig terwijl het kwade hoogtij viert. Ik weet dat je voorzichtig moet zijn met oordelen, en al zeker met veroordelen. Maar vaststellen is niet verboden. En onderscheid maken mag ook. Vaststellen en onderscheiding heeft niets met oordelen te maken, maar met het gebruik van gezond waarmee je de wereld inkijkt. En dan zie je soms het kwaad aanwezig met als symptoom: verdeeldheid en uiteendrijving.
Ook in jezelf: ook daar kan chaos ontstaan omdat het kwaad je hart - bij wijze van spreken - uit elkaar rukt omdat het kwade alle ruimte krijgt. Het verhaal van de balk en de splinter mogen we hier gerust in het achterhoofd houden.

Vraag is: hoe gaan we om met de aanwezigheid van het kwaad, zowel in de grote wereld, als in onze kleine omgeving, alsook het kwaad in onszelf?
Als Bijbelcitaat (via de dagelijkse e-mail) had ik gekozen: 'Laten we ons ontdoen van de praktijken van de duisternis en ons omgorden met de wapens van het licht' (Rom.13,12b). Twee sleutels van hoe we kunnen omgaan met het kwade: ons ontdoen van duistere praktijken, en ons omgorden met de wapens van het licht.

Ons ontdoen van duistere praktijken: Kiezen dus. Duidelijk kiezen om zelf te stoppen met kwaad te doen, of het kwade in onszelf of in ons gedrag toe te laten. Heiligen zullen we niet meteen zijn, maar kiezen ons best te doen niet toe te geven aan neigingen om op welke wijze ook het kwade toe te laten is wel degelijk mogelijk. Niet uit angst, niet omdat het moet, maar uit liefde voor God, uit liefde voor de waarheid, uit liefde voor de liefde, goed wetend dat de weg van het kwaad enkel miserie brengt en de weg van het goede enkel heil; zowel voor de ander alsook voor jezelf. En bovenal: goed wetend dat je hierdoor werkt aan Gods Rijk op deze wereld door het volbrengen van zijn wil.

Je omgorden met de wapens van het licht: gebed en liefdevol leven. Gebed bedoeld als het ontmoeten van de Heer, je laten opnemen door Hem, je wentelen in zijn aanwezigheid, én de wereld biddend neerleggen in de schoot van de Heer. Een liefdevol leven is alles wat je doet trachten te doen in de Vrede van God, vanuit je biddende overgave aan Hem, wakker kijkend waar je zijn liefde concreet gestalte kan geven: in stille bezigheden én naar mensen toe.

Gebed en naastenliefde: twee wapens van het licht waarmee we het kwade kunnen verdrijven, waarmee we eenheid en gemeenschap kunnen scheppen.

Laten we er ons van harte aan geven.

Een mooie vrijdag,

kris