Eerste zondag van de veertigdagentijd - B

LEVEN ONDER DE BOOG VAN HET VERBOND

Onderstaand woordje is van aartsbisschop Vincenzo Paglia

Woensdag hebben we de tocht van de veertigdagentijd aangevangen naar de opstanding van Pasen, de centrale gebeurtenis van ons geloof die gaat over de redding van de hele wereld. Het is geen toeval dat de tekst uit Genesis die ons vandaag wordt voorgesteld over de héle mensheid gaat. De auteur vertelt dat er na de zondvloed een regenboog verscheen die een brug vormde tussen hemel en aarde. En God geeft er zelf zijn interpretatie aan: 'Dit zal voor alle komende generaties het teken zijn van het verbond tussen Mij en jullie en alle levende wezens bij jullie'. God zet de kleurrijke boog aan de hemel als een teken voor zichzelf, om geen enkel volk op aarde te vergeten. We zijn hier nog in de tijd van vóór Israëls uitverkiezing - die boog is een universeel teken geworden. Moge deze veertigdagentijd voor ons allemaal zijn wat de regenboog is voor de Heer: een tijd om ons te herinneren aan ons verbond met Hem en aan zijn liefde voor ons.

De veertigdagentijd symboliseert eigenlijk ons hele leven. Dat is wat de evangelist Marcus lijkt te suggereren met zijn korte verhaal dat we op de eerste zondag van de veertigdagentijd lezen. Marcus vertelt - in tegenstelling tot Matteüs en Lucas - niet over de verzoekingen in de woestijn, maar alleen dat Jezus gedurende veertig dagen in het gezelschap is van wilde dieren die Hem voor de voet lopen maar ook van engelen die Hem dienen. Twee posities staan tegenover elkaar: Jezus, de Geest en de engelen aan de ene kant, en Satan en de wilde dieren aan de andere kant. Dat is niet het verhaal van één moment, maar de synbthese van Jezus' leven in de woestijn van deze wereld. Jezus wordt door de Geest gedreven om de woestijn in te gaan, merkt de evangelist op. Het is een keuze die we missionair en spiritueel zouden kunnen noemen: getuigenis afleggen van Gods liefde  te midden van de krachten van het kwaad. Jezus, de ware vriend van de mensheid, is in de wereld gekomen om de strijd aan te binden met de vijand van de mens, om hem te verslaan die verdeeldheid zaait en van deze wereld een liefdevolle woestijn maakt.

In deze veertig dagen, waarin het oorlogsgeweld de wereld blijft teisteren, begeleidt het woord van God ons en spoort het ons aan om ons te laten leiden door de Geest en om ons hart te bekeren, het te ontdoen van angst, kilte, wrok en vijandschap en het te vullen met zijn liefde. Zo komen we niet alleen zelf dichter bij Jezus, maar zullen we ook anderen helpen om Hem te ontmoeten, naar zijn evangelie te luisteren en de weg van de vrede te vinden. Een goed hart maakt het leven van velen beter.
Dit is een tijd van genade om ons rond Jezus te verzamelen en ons ruimhartiger in te zetten voor zijn zending: we zullen in ons hart de kracht van zijn Geest voelen die ons aanspoort om met Hem de woestijn van deze wereld in te gaan en we zullen ook het aantal engelen zien toenemen. Door samen de armen en de zwakken te dienen zullen we het kwaad verslaan en de komst van het koninkrijk van God en zijn vrede bespoedigen.

Laten we bidden

Goede Vader,
mogen wij, in Christus,
kiezen voor de liefde,
ook al is het bestaan van het kwaad
vaak een bittere realiteit.
Moge Jezus Christus het hart zijn
van onze goedheid.
In zijn naam,
amen.

Laten we ons op deze zondag met z'n allen onder Gods kleurrijke boog plaatsen, om als één familie het lied van Gods vrede te zingen.
Met een genegen groet,
kris

---

Vragen om mee op weg te gaan

Zie ik kwade machten rond en in mezelf aanwezig? En geef ik me zo aan de Heer, dat Hij, in en mét mij, het kwade overwint?

Christus schenkt aan ieder van ons zijn vrede. Draag ik deze vrede uit naar de mensen die God me toevertrouwt?