zaterdag na aswoensdag

KYRIE ELEISON
(Bij Lc 5, 22-37)

Dat Jezus kiest om in te gaan op de uitnodiging van Levi om bij hem thuis te gast te zijn, zegt álles over hoe God met de zondaar omgaat. God heeft namelijk een bijzondere liefde en genegenheid voor de zondaar. Niet voor de zonde! Wel voor de zondaar. En dit heeft natuurlijk alles te maken met het feit dat God het beste voorheeft met de mens. En 'het beste' in de ogen van God is, dat de mens ten diepste gelukkig is. En gelukkig is hij of zij die beantwoordt aan de droom van God voor de mens. Hieraan gehoor geven is het beste wat een mens kan overkomen. Wanneer iemand afdwaalt van deze weg, om welke reden ook, zal God alles op alles zetten deze mens terug 'tot de rede van het hart' te brengen. En zo dus ook bij de zondaar. Hij kijkt naar hem uit, zal hem opzoeken, zal met hem maaltijd houden, zal hem dragen en begeleiden naar het hart van het leven. Dat noemt men liefde. Dat noemt men barmhartigheid. Zo is God.

En voor alle duidelijkheid: állemaal zijn we zondaar. En daarvoor hoeven we echt geen moordenaars of verkrachters te zijn. Het zit heel vaak in zeer kleine dingen waarvan we goed weten dat ze niet juist zijn. Laat ons vooral niet schijnheilig doen. Wat niet wil zeggen dat we nu - zoals vroeger tevéél gedaan werd - met z'n allen heel de veertigdagentijd zonder ophouden moeten zeggen: 'Door mijn schuld, door mijn schuld, door mijn grote schuld'. We moeten geen onnodige schuldenlast op onze schouders leggen die ons volledig onderuit haalt. Dat is destructief aan ons mens-zijn. Anderzijds is een gezond bewustzijn wat betreft onze zonden of tekortkomingen een belangrijk iets op onze weg af te stappen van onze hoogmoed en God de ruimte te bieden ons door Hem te laten aanraken in ons onvermogen.

Bij Lucas zegt Jezus: 'Wees barmhartig zoals jullie Vader barmhartig is' (Lc 6, 36). Onze roeping bestaat er dus in die barmhartigheid aan de dag te leggen naar zondaars toe zoals God dit doet, of zoals Jezus dit doet in het evangelie van vandaag. Verbinding maken met de zondaar, hem of haar ten diepste beminnen, en trachten het zo aan boord te leggen dat de zondaar zich niet veroordeeld weet maar aangespoord voelt zijn of haar leven te veranderen. Dit laatste is niet makkelijk en niet evident. Maar dat wil niet zeggen dat we er niet over moeten nadenken.

Toen gisteren bekend werd gemaakt dat Navalny overleden was in de Siberische strafkolonie in Charp kreeg ik een sms-bericht van iemand die zei: 'Die Poetin, die moesten ze onmiddellijk ophangen'. Ik begrijp deze reactie, maar het zou niet de reactie van Jezus zijn. Jezus zou zijn dood niet willen. Hij zou hem wel gaan opzoeken en met hem aan tafel gaan - bij wijze van spreken. Ik denk dat de westerse wereld alles op alles moet zetten om met die man te praten. Ook al lijkt dit onmogelijk. De weg van de diplomatie is nog altijd de beste én meest geweldloze weg om mensen terug tot redelijkheid te brengen.

Laten we bidden

Vader,
kom in uw Zoon in ieder van ons
en raak ons aan in onze zondigheid,
in ons niet kunnen, in ons onvermogen.
Draai al wat duister is
om naar uw licht.
Door Christus, onze Heer.
Amen.

---

Vragen om mee op weg te gaan

Kan ik een oprecht berouw beleven als een opening naar God toe om zijn genezing  toe te laten?

Kijk ik met de ogen van Jezus naar de zondaar rondom mij? Of anders gezegd: Ben ik barmhartig zoals God barmhartig is?

Ben ik bereid mijn eigen hardheid in mezelf te laten varen om plaats te maken voor de tederheid van God voor ieder medemens?