Van Woord naar leven

VASTBERADEN OP WEG (Job 3, 1-3 + 11-17 + 20-23 / Psalm 88, 2-8 / Lucas 9, 51-56) Beste mensen, de lezingen van vandaag klinken zwaar. In de eerste lezing komt de eens zo rijke en vrome Job over als een man die het helemaal niet meer ziet zitten. Zijn situatie is totaal veranderd. Van de aanzienlijkste man van het oosten is hij de meest betreurenswaardige geworden, ziek van ellende, geminacht zelfs door zijn naaste vrienden die aanvankelijk wel begrip voor hm kunnen opbrengen door zeven dagen en nachten bij hem, zwijgend te gaan zitten, maar daarna hem vele verwijten maken. Job vervloekt de dag van zijn geboorte. Ook in de psalmverzen van vandaag klinken dramatische woorden: Heer God, mijn redder, ik roep tot U, ik schreeuw het uit, bij dag en bij nach ... ik word door rampen bezocht ... mijn leven nadert het dodenrijk ... als een naamloze dode ben ik, als een gesneuvelde in een massagraf aan wie U niet langer denkt, losgerukt uit uw hand. Na zoveel klagende berichten, is het de vr...

SAMENKLANK VAN HART EN HANDEN (Bij Lc 9, 49-50) Wanneer Johannes het vandaag heeft over iemand die in Jezus’ naam demonen uitdreef, maar niet deel uitmaakt van hun kring, reageert Jezus met een openhartige oproep: 'Verhinder het niet! Want wie niet tegen jullie is, is voor jullie.' Dit onderstreept een belangrijk principe: Gods Geest is werkzaam op vele plaatsen en in vele harten, ook daar waar wij het misschien niet verwachten. Als Kerk doen we veel goeds in de naam van Christus. We voelen ons gezonden en gedragen door zijn nabijheid. Maar laten we ons bewust zijn van het feit dat er buiten onze gemeenschap ook talloze mensen zijn die zich inzetten voor liefde en gerechtigheid. Vrome moslims, joden, spiritueel bewogen mensen uit welke hoek ook, en zelfs atheïsten kunnen, net als wij, de waarden van medemenselijkheid en naastenliefde belichamen. We mogen niet te snel oordelen over anderen die zich geen christen noemen. God werkt op verschillende manieren. In het huis van de...

OP WEG NAAR HERSTEL (Bij het evangelie van deze zondag) In het licht van de recente onthullingen rond seksueel misbruik binnen de Kerk komen de woorden van Jezus krachtig naar voren: “Wie een van de geringe mensen die in Mij geloven ten val brengt, zou beter af zijn als hij met een molensteen om zijn nek in zee gegooid werd.” Deze uitspraak onderstreept de ernst van de schade die wordt aangericht wanneer onschuldige levens worden beschadigd. Net zoals de reeks 'Godvergeten' heeft ook het bezoek van paus Franciscus aan ons land deze wonden opnieuw blootgelegd. Paus Franciscus' moedige en empathische ontmoeting op vrijdagdavond met de slachtoffers heeft velen diep geraakt. Hij huilde mee met hen die hun pijn jarenlang in stilte hebben gedragen. Voor het eerst voelde het alsof iemand binnen de Kerk niet alleen luisterde, maar ook écht begreep. Het feit dat de paus de Kerk opriep om zich te schamen en nederig vergiffenis te vragen, biedt hoop op iets nieuws. Paus Franciscus ...

LEEGTE VERSUS VERVULLING (Bij Pred 11, 9 - 12, 8) Lucht en leegte, zegt Prediker, alles is leegte. Met deze woorden zet Prediker ons aan tot nadenken over het leven. Alles wat we opbouwen, verwerven of nastreven, blijkt vluchtig te zijn. Zoals een damp die even verschijnt en dan oplost in de lucht, zo vergaat schijnbaar het aardse leven. Heeft er dan niets een blijvende waarde? Toch wel. Prediker nodigt ons uit om verder te kijken dan wat zichtbaar en vergankelijk is. Niet de roem, het bezit of oppervlakkig genot brengen ons vervulling, maar een diepere, blijvende realiteit. Hij wijst ons op de relatie met God, die ons leidt naar een diepere vervulling. Wat is dan die diepere vervulling? Het is de liefde – maar niet zomaar welke liefde. Het is de liefde die zijn oorsprong vindt in God zelf. Een liefde die de ander centraal stelt, die uitnodigt om de ander te zien door de ogen van Christus. Het is de liefde die ons oproept om in waarheid en trouw te leven, waarbij we niet langer onz...

SPREKEN VANUIT STILTE (Bij Lc 9, 18-22) Hij zei tegen hen: ‘En jullie, wie zeggen jullie dat Ik ben?’ Petrus antwoordde: ‘De door God gezonden messias.’ Nadat Jezus aan de leerlingen had gevraagd wat de mensen zeggen over wie Hij is, stelde Hij deze vraag nu heel persoonlijk aan hen, waarop Petrus antwoordde: ‘De door God gezonden messias’. Bij Matteüs voegt Jezus eraan toe: ‘Gelukkig ben je, want dit is je niet door mensen van vlees en bloed geopenbaard, maar door mijn Vader in de hemel.’ (Mt. 16, 17) Dit laatste, namelijk dat het door de Vader is geopenbaard, is van groot belang. Ook aan ons vraagt Jezus immers wie Hij voor ons is. En als we antwoorden, is het van belang dat we dit doen vanuit een innerlijke openbaring. We zouden ook kunnen antwoorden vanuit ons meest individuele zelf, los van God. Antwoorden zoals: ‘Jezus is voor mij enkel een voorbeeld’, ‘Hij komt me interessant over’, ‘Hij is een soort licht’, ‘Zijn boodschap heeft nog enige betekenis’, ‘Hij is een meester ...

WAKKER WORDEN IN GODS LIEFDE (Bij Ps 90, 14) 'Vervul ons in de morgen met uw liefde', zo zingt de psalmist vandaag in de tussenzang. Uit het diepst van mijn hart hoop, wens en bid ik dat je deze morgen bent opgestaan met je hele wezen gericht naar, en geopend voor de Heer; voor zijn liefde. Moge je hele zijn zich iedere morgen openvouwen voor Gods licht, zoals een bloem zich uitstrekt naar de eerste stralen van de ochtendzon. Ja, moge God het eerste zijn in je dag. Moge de eerste momenten van wakker zijn, aan Hem gewijd zijn. Moge je eerste blik naar Hem gericht zijn. Moge je eerste gave de gave van jezelf zijn aan Hem. En moge jouw zelfgave aan Hem en Gods zelfgave in Christus aan jou elkaar ontmoeten in een innige goddelijke kus: je ochtendgebed. En moge deze kus je doorheen de dag dragen in het beleven van de liefde; Gods leven waartoe je gezonden bent om het te ontvangen en te baren in daden van goedheid. Laten we bidden Goede God, schepper van hemel en aarde, ver...

GODS KRACHT (Bij Lc 9, 1-6) Onderstaande overweging is naar woorden van J. Bots, sj Jezus riep de twaalf bij zich en gaf hun macht en gezag over alle demonen, en de kracht om ziekten te genezen. Daarna zond Hij hen uit om het koninkrijk van God te verkondigen en zieken te genezen. Hij zei tegen hen: ‘Neem niets mee voor onderweg, geen stok, geen reistas, geen brood en geen geld, en ook geen extra kleren. Opvallend aan dit evangelie is dat de evangelist meer aandacht besteedt aan het feit dat Jezus zijn leerlingen macht, gezag en kracht verleent, dan aan de inhoud van hun verkondiging. Dit is niet zonder reden. Hij wil benadrukken dat de leerlingen geen macht uit zichzelf hoefden te hebben. Nee, Jezus verleent hen die. Het is de kracht van God - Geestkracht, de kracht van de Allerhoogste, de heilige Geest. Macht, gezag, kracht. Het Griekse woord waarmee wonderen in het evangelie worden aangeduid, is meestal 'dynamis', wat kracht betekent. Maar het gaat niet om een kracht geb...

VAN WET NAAR WEG: BEWEGEN  MET HEM (Bij Ps 119, 1 + 27 + 30 + 34 + 35 + 44) Beste mensen, vandaag lezen we verschillende verzen uit psalm 119. Het is de langste psalm die uit 176 verzen bestaat. Voor deze dag zijn daar zes verzen uitgekozen, die je, verspreid in deze psalm kunt terugvinden. Ze staan dus niet als groepje bij elkaar, maar zijn zeker niet lukraak gekozen. Het is ermee, zoals je, bij een warme maaltijd, op je bord verschillende ingrediënten hebt liggen die op het land ook niet in een groepje bij elkaar groeien. Voedingswaarde, kleur, vorm, en smaak bepalen het geheel. En het is een prima compositie. Zou het in deze keuze van verzen ook zoiets kunnen zijn? Lees de betreffende verzen aandachtig door en laat je treffen door een woord, een gedachte, een rode draad, een herhaling, een bevestiging, een indruk, de gevoelswaarde. Het woord ‘wet’ kan steriel overkomen. We houden niet zo van dat woord, ervaren het misschien als een beperking van onze vrijheid. Zo is dit woord...

VAN AANGEZICHT TOT AANGEZICHT (Bij Spr 3, 27) Vandaag lezen we in het boek Spreuken: 'Onthoud een ander niet waarop hij recht heeft, terwijl je het hem geven kunt.' Elke mens die we ontmoeten, heeft recht op liefde. Wanneer wij daarin tekortschieten, onthouden we de ander iets dat we hadden kunnen geven. Het is een gemiste kans, zowel voor onszelf als voor degene die we hadden kunnen liefhebben. In wezen is ieder mens een bedelaar om liefde. Religieus gezien is het God die door de ander heen zegt: 'Heb mij lief.' In onze medemens mogen we God ontmoeten, die vraagt bemind te worden. Kijk de ander in de ogen, en je kijkt God in de ogen. Ja, de ander ontmoeten betekent staan van aangezicht tot Aangezicht. Dit is geen theologische woordspeling, maar pure realiteit. We kwetsen de liefde, de medemens, God en onszelf wanneer we nalaten lief te hebben terwijl we daartoe in staat waren. Laat ons iedere mens liefhebben, vanuit God die in ons leeft; eenvoudig, oprecht, en gra...

DIENENDE LIEFDE (Bij Mc 9, 30-37) Met uitzondering van de laatste alinea is deze overweging van de hand van aartsbisschap Vincenzo Paglia. 'De Mensenzoon wordt uitgeleverd aan mensen. Zij zullen Hem doden, maar drie dagen na zijn dood zal Hij opstaan' : dit is de tweede keer dat Jezus de betekenis van zijn reis naar Jeruzalem aan zijn leerlingen toevertrouwt. Maar opnieuw begrijpt geen van de leerlingen de volle betekenis van Jezus' woorden. Thuis vraagt Hij hen waar ze het onderweg over gehad hebben, maar de evangelist schrijft dat 'ze zwegen'. Die stilte is het teken dat ze zich schamen voor wat ze onderweg hebben besproken. En terecht. Schaamte is de eerste stap naar bekering. Ze komt voort uit de erkenning dat je ver van Jezus en het evangelie bent. Zonder zijn Woord blijven we gevangen zitten in onszelf en onze vertrouwde zekerheden. In reactie op hun schaamte schrijft Marcus: Hij ging zitten, riep de twaalf bij zich en begon hen nogmaals het evangelie uit ...

GEHOOR GEVEN IN GENADE (Bij Mat 9, 9-13) In onderstaande overweging heb ik me laten inspireren door aartsbisschop Vincenzo Paglia. In de Kerk vieren we vandaag de heilige apostel en evangelist Matteüs. Van beroep was hij tollenaar, een functie die een slechte faam had bij zijn landgenoten omdat hij de belastingen inde voor de Romeinse bezetter. Terwijl Jezus door de straten van Kafarnaüm gaat, merkt Hij Matteüs op, en in plaats van hem minachtend voorbij te lopen, zoals bijna iedereen deed, houdt Hij halt en nodigt hem uit: ‘Volg Mij’. Dit woord van de Heer volstaat voor Matteüs: ‘Hij stond op en volgde Hem’. Belangrijk hierbij is het feit dat het initiatief volledig van Jezus komt. Hij richt zijn woord. Dit woord raakt, met navolging tot gevolg. Een uitnodiging van de Heer is altijd bijzonder, in die zin dat ze vol van genade is. Jezus’ woord is een rakend woord; een woord dat de genade in zich draagt die mensen inzicht doet krijgen, en kracht geeft om de weg te gaan die aangebo...

GLANSROLLEN IN HET EVANGELIE (Bij Lc 8, 1-3) Bron overweging: onbekend Het evangelie van vandaag is een echte parel. En we mogen gerust ook zeggen dat het een soort lofzang is op een al te vaak vergeten groep. Vaak hebben we de indruk dat het evangelie een zaak van mannen is. Vrouwen komen er nauwelijks of slechts terloops aan te pas. Een zieke vrouw wordt wel eens genezen. Een vrouw wast de voeten van Jezus. Vrouwen volgen Hem en zijn vrienden en zorgen voor hen uit eigen middelen. Vrouwen staan onder het kruis. Ze staan overal achter of onder, maar zelden of nooit op het voorplan. Grote rollen worden door mannen bezet. Apostelen en schriftgeleerden, een honderdman, een barmhartige Samaritaan of een goede herder. Dat Annas en Kàjafas, Herodes, Judas of Pilatus ook mannen waren, is hier helemaal geen troost. Maar zo ziet Jezus het niet. Op geen enkel moment. Want het evangelie is geen 'Guiness-book of records', waarin het om de grootste, de sterkste of de beste gaat, waarb...

THUISKOMEN IN DE ARMEN VAN GODS BARMHARTIGHEID (Bij Lc 7, 36-50) Bron overweging: onbekend In onze tijd lijkt de biechtstoel soms wat in de vergetelheid geraakt. Het kan daarom verfrissend zijn om even terug te kijken naar de eerste biechtvader in onze geschiedenis: Jezus zelf, de Enige die het gezag heeft om te zeggen: ‘Uw zonden zijn u vergeven’. Vaak hebben we de neiging om de biecht te zien als een moment waarop wij de hoofdrol spelen, met al onze zonden en tekortkomingen als het centrum van aandacht. We maken ons zorgen over het volledig en nauwkeurig benoemen van onze fouten, alsof we voor een rechter of tribunaal staan die ons zal beoordelen en mogelijk zal straffen. Jezus laat ons echter zien dat de essentie van de biecht niet draait om straf, maar om vergeving. Het gaat niet om veroordeling, maar om barmhartigheid. Zoals de verloren zonen en dochters uit heel wat evangelieverhalen, spelen wij niet de hoofdrol; die is weggelegd voor God en zijn onvoorwaardelijke barmhar...

WIJSHEID (Bij Lc 7, 31-35) In een wereld die vaak lijkt te balanceren tussen oppervlakkige vreugde en diepe somberheid, roept Jezus ons op om onze aandacht en ons hart te richten op de Wijsheid, op de aanwezigheid van God in ons midden. Vandaag de dag lijken we te leven in een tijdperk van constante schijnbare perfectie en onophoudelijke klaagliederen. Sociale media bulken van perfecte momenten en opgewekte berichten, terwijl we tegelijkertijd worden geconfronteerd met de schrijnende realiteit van oorlog, armoede, ecologische rampen en vele vele mensen die - om welke reden ook - gebukt door het leven gaan. Onze wereld schreeuwt om aandacht en verandering, maar zo vaak lijkt de reactie oppervlakkig of verdoofd. Jezus legt in het evangelie van vandaag de vinger op een zere plek die zowel toen als nu relevant is: de mensen van zijn tijd waren als kinderen op een marktplein, die ontevreden waren, ongeacht de boodschap die hen werd gebracht. Johannes de Doper, die een leven van onthouding...

ÉÉN LICHAAM IN CHRISTUS (Bij 1 Kor 12,12-14 + 27-31a) Beste mensen, wat reikt Paulus ons vandaag een schitterend thema aan: we zijn, in Christus één lichaam. Toen Paulus leefde maakte hij vele reizen om het geloof in de ene Heer Jezus te verkondigen. Hij ontmoette daarin zeer verschillende mensen en volkeren. Als hij nu geleefd had, zou hij verbaasd zijn geweest, over de tomeloze uitbreiding van de wereld. Wat hij schrijft in deze eerste brief aan de Korintiërs, is echter een boodschap voor mensen van alle tijden, hoe verschillend we ook zijn. De beleving van die eenheid was destijds in ontwikkeling, maar raakte ook hier en daar al snel zoek, of werd met argusogen bekeken, met alle kwalijke gevolgen van dien. Nu is die verwarring nog vele miljarden malen groter geworden. Een basiswoord waaraan we ons vast mogen blijven houden is: God is één. In God is geen verdeeldheid. Zolang wij leven zijn wij, mensen, wel innerlijk verdeeld, of we willen of niet. Maar in God vinden we onze eenhei...

GASTVRIJHEID VAN BINNENUIT (Bij Lc 7, 1-10 en 1 Kor 11, 17-26 + 33) De 'ontmoeting' (hoewel ze elkaar niet zien) tussen de centurio en Jezus kunnen we zien als een ware leerschool van het geloof. De centurio, een man met macht en invloed, nadert Jezus niet persoonlijk. Niet uit trots of gemakzucht, maar vanuit een diep besef van zijn eigen onwaardigheid. Zijn woorden: 'Heer, ik ben het niet waard dat U onder mijn dak komt' weerspiegelen de essentie van geloof: nederigheid en het afdalen in je diepste zelf. We hoeven niet naar buiten te treden om God te vinden; het wonder gebeurt wanneer wij ons, in diepe nederigheid en armoede, geven aan de Heer die al aanwezig is in ons diepste wezen. Het geloof van de centurio is niet gebaseerd op uiterlijk vertoon of zichtbare aanwezigheid. Het is een geloof dat afstand en ruimte overstijgt, een geloof dat weet dat één enkel woord van Jezus voldoende is om te genezen en leven te herstellen. De genezing vindt plaats vanuit deze ove...

DE LIEFDE VAN HET KRUIS (Bij Mc 8, 27-35 en Jak 2, 14-18) Het volgen van Jezus kan niet zonder offer, niet zonder het kruis dat Hij ons vraagt op te nemen. Vandaag horen we hoe Jezus ons vraagt om ons oppervlakkig ikje te verloochenen dat leeft puur voor zichzelf. Jezus vraagt om onze kortzichtige verlangens en ambities achter te laten. Wie Hem werkelijk wil volgen, kan dit niet zonder de liefde voor de ander; een liefde die zich uit in opoffering, een liefde die niet bang is voor pijn of moeite. Dit is de weg van het kruis. Petrus wilde Jezus behoeden voor dit lijden. Maar in zijn goedbedoelde poging om Jezus te beschermen, liet hij zich leiden door menselijke gedachten, niet door wat God wilde. Dit leidde tot een scherpe terechtwijzing: ‘Ga weg, Satan! Jij denkt niet aan wat God wil, maar alleen aan wat mensen willen.’ Deze woorden zijn ook voor ons een wake-up call. Het navolgen van Jezus zonder kruis is zinloos, want ware liefde vraagt offer. Zonder de moeite van de liefde la...

AFDALING UIT LIEFDE (Bij het feest van de Kruisverheffing) Geliefde mensen, laten we vandaag, op deze feestdag van de Kruisverheffing, het kruis aanschouwen. Enkele gedachten daarbij: Vooreerst zien we de trouw van Jezus aan zijn Vader. Hij had ook kunnen weglopen, maar Hij nam de volle consequenties op zich van zijn opdracht: het verkondigen van zijn Zoon-schap en daarmee de Blijde Boodschap. We kennen het gevolg: kruisiging. Wat een trouw! Om stil van te worden. Wat we ook zien is een ongelofelijke liefde voor de zondaar. Niet voor de zonde, wél voor de zondaar. Op het kruis vergaf Hij zijn beulen. Doe het maar na! Over liefde gesproken. Tientallen gebeurtenissen en parabels vertellen ons in de evangelies over die grote liefde die Hij had voor de zondaar en zijn verlangen naar de genezing van ieder zondig hart. Hij zocht de zondige mens op, voerde het goede gesprek, wilde bij hem te gast zijn en deed er alles aan opdat de zondaar zich zou keren tot God, vanuit het nieuwe leven dat...

VAN ZELFKENNIS NAAR BARMHARTIGHEID (Bij Lc 6, 39-42) Jezus spreekt tot ons met beelden die eenvoudig lijken, maar diep doorwerken in ons hart. Als zoon van een timmerman weet Hij als geen ander wat het betekent om met splinters en balken te werken. Hij kent de ruwheid van hout, hoe het zich vasthecht, hoe het pijn kan doen, hoe het in de weg kan zitten. Maar in zijn woorden gaat het vandaag niet over hout; het gaat over de innerlijke blik van ons hart. Wij mensen zijn vaak zo snel om de fouten van anderen te zien. We richten ons op de kleine splinters, de gebreken in het leven van de ander, terwijl we onze eigen innerlijke obstakels negeren – de balken die ons zicht vertroebelen. Deze balken, die bestaan uit ons oordeel, onze vooroordelen, onze trots, maken dat we niet helder kunnen zien, wat de liefde in de weg staat. Jezus nodigt ons uit om eerst in onszelf te kijken, om stil te worden en eerlijk te zijn over de balken in ons eigen hart. Niet om onszelf te veroordelen, maar ...

BEMINNEN ZOALS GOD BEMINT (Bij Luc 6, 27-38) In het evangelie van vandaag roept Jezus ons op om te beminnen zoals God bemint: zonder onderscheid en zonder verwachting van wederdienst. Hij vraagt ons om de logica van wederkerigheid los te laten en lief te hebben, ook als het ons niets oplevert. Hij roept ons ook op om onze zogenaamde vijanden lief te hebben. Laten we niet te snel denken dat dit niet over ons gaat. Natuurlijk betreft dit ook ons, jou en mij. Iedereen komt wel eens in aanraking met mensen die, hoewel we het woord misschien niet graag gebruiken, meer vijanden lijken dan broeders of zusters. Mensen die ons het leven moeilijk maken, mensen die we misschien zelfs liever nooit hadden ontmoet. Dit kunnen mensen zijn in onze verre kennissenkring, maar ook mensen dichtbij in onze leefomgeving. Toch is er ook hier de oproep van Jezus: beminnen, je 'vijanden' zegenen en voor hen bidden. Het is een weg die altijd de deur opent voor verzoening en vrede. De Bron van dit all...

GOD ALS HET HART VAN ONS BESTAAN (Bij 1 Kor 7, 25-31) Paulus schrijft: 'Laat daarom ieder die een vrouw heeft zo leven dat het hem niet in beslag neemt, ieder die verdriet heeft zo dat hij er niet door wordt beheerst, ieder die vreugde voelt zo dat hij er niet in opgaat, ieder die bezit verwerft alsof het niet zijn eigendom is, ieder die in deze wereld leeft alsof deze voor hem niet meer van belang is. Want de wereld die wij kennen gaat ten onder.' Ging Paulus ervan uit dat Christus weldra zou terugkomen? Of dacht hij dat het 'einde der tijden' in zicht was? Door de geschiedenis heen hebben vele exegeten en theologen zich over deze vraag gebogen. Los daarvan, de hierboven aangehaalde woorden hebben een diepe en rijke betekenis; beslist voor de mensen van toen, maar ook voor ons vandaag. Het is van belang dat we ons niet laten opslorpen door mensen, dingen, of gemoedsstemmingen. Hoezeer deze zaken ook wezenlijk bij ons leven horen, we moeten er verstandig mee omgaan. ...

EEN STILLE PLEK (Bij Lc 6, 12-19) Beste  mensen, vandaag staat er iets groots op het programma van Jezus. Dat concluderen we uit het feit dat Jezus zich tevoren terugtrekt in gebed. Gebed, niet zomaar wat woorden, even voor het werk. Niet zomaar even op zijn thuisplek, nee: Hij trekt zich terug op een berg, weg van de mensenmassa. Zelfs een hele nacht. Hij voelt dat Hij voor een enorme taak staat die zijn krachten te boven zouden kunnen gaan. Op de berg zoekt Hij allereerst, een nacht lang, verbinding met zijn Vader. En pas in de morgen als Hij weer een stukje van de berg afdaalt treft hij zijn naaste leerlingen. Nu is het moment gekomen om twaalf mannen uit te kiezen als zijn helpers. Hij kent hen al bij name. Het zijn niet direct de geleerdste of de vroomste mensen, maar mannen waarvan hij de ‘ziel’ heeft leren kennen, ondanks hun zwakheden. De wijze waarop die aanstelling tot stand komt, daar weten we weinig van. Niet met een grote ceremonie in een synagoge of kerk, maar g...

VAN VERSCHROMPELD NAAR VERHEVEN (Bij Lc 6, 6-11) Jezus zei tegen de man met de verschrompelde hand: ‘Sta op en kom eens naar voren.’ Wat moet dit voor de man troostend en bemoedigend zijn overkgekomen. Er zijn vandaag zoveel mensen die rondlopen met verschrompelde handen, harten, gewetens of relaties. Zoveel! Als christen gaat het erom de gekwetste mens te willen zien. Je kunt er echter ook voor kiezen om hem niet te zien. Dat is niet moeilijk. Het is simpelweg de andere kant opkijken. Maar dan gaan we voorbij aan onze roeping. Of anders gezegd: dan gaan wij, als Kerk, voorbij aan onze zending. We mogen namelijk nooit vergeten dat de Kerk gezonden is om in de wereld te leven, te werken en gemeenschap te vormen. Het heeft geen enkele zin om als christen blind aanwezig te zijn in de wereld. Nee, we moeten aanwezig zijn met open ogen; zien en niet wegkijken. En dan je hart laten spreken, vanuit Christus die in je woont. Je zult vanzelf naar de ander toe gaan. Je zult het voelen als e...

'GA OPEN' (Bij Mc 7, 31-37) Het evangelie van vandaag brengt ons opnieuw in de nabijheid van Christus. In de ontmoeting met de doofstomme zien we hoe Jezus' woord en aanraking de man ten diepste geneest. Jezus heelt de doofstomme, niet alleen door een fysieke handeling, maar vooral door het uitspreken van zijn levende woord: 'Effata! – Ga open!' Dit woord gaat veel verder en dieper dan enkel het lichamelijke. Het 'effata' is een uitnodiging om onze harten te openen voor de helende kracht van Christus in heel ons wezen. De man in het verhaal kon niet horen, en zijn spraak was gebrekkig. Er is een fysieke verbondenheid tussen luisteren en spreken: wie niet kan horen, zal moeilijk of niet kunnen spreken. Maar ook in het geloof zien we deze verbondenheid. Wie niet luistert naar het woord van God, wie niet stil wordt en openstaat voor zijn boodschap, zal moeite hebben om te spreken vanuit waarheid en geloof. Onze woorden onthullen wie wij zijn, meer dan we verm...

LIEFDE ALS KOMPAS (Bij Lc 6, 1-5) Staan we in ons geloof werkelijk in verbinding met het Leven, of beperken we ons tot een theoretische benadering? Is ons geloofsleven een strakke, omheinde ruimte, vastgelegd door de paaltjes van voorschriften, regels en geboden? Beleven we onze religie als een reeks plichten, een systeem van rituelen en routines waar we ons, na verloop van tijd, met de precisie van een geleerde doorheen bewegen? Of durven we ons leven te delen met Jezus, als metgezel op onze weg? Niet geleid door een lijst van verplichtingen, maar door dat ene kerngebod: 'Heb God lief, en heb je naaste lief.' Het is in die overgave, in die verbondenheid met Hem, dat we werkelijk zullen ervaren: 'Heer, U bent onmetelijk groot, en wij buigen ons in nederigheid voor uw majesteit.' Ja, in geloof buigen wij ons voor de Mensenzoon, die de Heer is van de sabbat en de bron van onze innerlijke kracht. Hij is het hart van ons leven, en de liefde die Hij in ons ontsteekt spoort...

HET GOEDE DOEN (Bij ps 37, 27) In de tussenzang, uit Psalm 37, lezen we in vers 27: ‘Mijd het kwade en doe het goede, en je zult voor eeuwig wonen in het land’. Ik wil graag samen met u wat verder mijmeren over dit psalmvers. Het kwade mijden en het goede doen. Heel duidelijke taal. Elke normaaldenkende mens zal dit ook beamen. Het is de weg bij uitstek voor het creëren van een samenleving waar het goed is om te leven, en wel voor ieder. Christen, jood, moslim, en zelfs de ongelovige, zal zich vinden in deze woorden. Een christen-gelovige leest de woorden ‘doe het goede’ echter zeer specifiek. Het ‘goede doen’ heeft, zoals je weet, te maken met het volbrengen van Gods wil, met het leven ‘in God’, met liefhebben zoals God liefheeft in Christus. Het is je geven aan Jezus’ tegenwoordigheid diep in jezelf, in de ander, in de Kerk, in de schepping. Het is je toevertrouwen aan Christus’ leven, aan zijn liefde. Het is je beschikbaar stellen voor zijn roep, die je roeping zal zijn, bereid ...

HET DIEPE WATER VAN GODS LIEFDE (Bij Lc 5, 1-11) In een wereld waarin oppervlakkigheid vaak de boventoon voert, en waar velen leven vanuit hun buik, klinkt Jezus’ oproep om naar diep water te varen krachtiger dan ooit. Het leven, dat ons door de Schepper is geschonken, is bedoeld om meer te zijn dan het najagen van persoonlijke belangen en het vervullen van tijdelijke behoeften. Jezus nodigt ons uit om dieper te gaan, voorbij de grenzen van het zichtbare en het onmiddellijke, naar de ware diepte van het bestaan. Het diepere water waartoe Jezus ons roept, is een plaats waar we de echte schoonheid van het leven kunnen en zullen ontdekken. Het is een leven waarin we onze ogen openen voor de werkelijkheid dat we door een Schepper zijn gewild en geroepen om in liefde en gemeenschap te leven. In die diepte wachten nieuwe inzichten, ware vervulling en een ontmoeting met God zelf. Hier kunnen we ons verbinden met de roeping die God voor ons heeft, om samen met allen te leven in liefde, vrede...

OPSTAAN IN LIEFDE (Bij Lc 4, 38-39) Meteen, zo lezen we, nadat de schoonmoeder van Petrus door Jezus genezen was, stond ze op en begon voor hen te zorgen. Dit laatste is een mooi detail in dit genezingsverhaal. Na haar genezing was ze niet alleen bezig met het feit dat ze genezen was; ze stond op en begon te zorgen. Hoe mooi is dat! Het zou een logisch gevolg moeten zijn wanneer we ons door Jezus aangeraakt weten. Jezus komt helend in ons aanwezig, tilt ons op, bevrijdt ons van datgene wat ons neerdrukt, en schenkt ons nieuwe kracht. Deze nieuwe kracht is echter niet alleen voor onszelf bedoeld, maar ze zou moeten stromen door ons heen naar anderen toe. Wij allen hebben wel eens een aanraking van Jezus ervaren. Soms gebeurt dat op een bijna zicht- of tastbare manier, in momenten van diepe religieuze ervaring. Maar vaak is het subtieler. Het kan plaatsvinden tijdens het lezen van de Schrift, in de ontmoeting met een ander, of in de stilte van de natuur. Deze aanrakingen, hoe onzich...