woensdag in week 23 door het jaar

GOD ALS HET HART VAN ONS BESTAAN
(Bij 1 Kor 7, 25-31)

Paulus schrijft: 'Laat daarom ieder die een vrouw heeft zo leven dat het hem niet in beslag neemt, ieder die verdriet heeft zo dat hij er niet door wordt beheerst, ieder die vreugde voelt zo dat hij er niet in opgaat, ieder die bezit verwerft alsof het niet zijn eigendom is, ieder die in deze wereld leeft alsof deze voor hem niet meer van belang is. Want de wereld die wij kennen gaat ten onder.'

Ging Paulus ervan uit dat Christus weldra zou terugkomen? Of dacht hij dat het 'einde der tijden' in zicht was? Door de geschiedenis heen hebben vele exegeten en theologen zich over deze vraag gebogen. Los daarvan, de hierboven aangehaalde woorden hebben een diepe en rijke betekenis; beslist voor de mensen van toen, maar ook voor ons vandaag.

Het is van belang dat we ons niet laten opslorpen door mensen, dingen, of gemoedsstemmingen. Hoezeer deze zaken ook wezenlijk bij ons leven horen, we moeten er verstandig mee omgaan. Mensen en zaken mogen geen hinder vormen voor het centraal stellen van God in ons leven. Ze mogen niet tussen ons en God komen te staan, alsof we moeten kiezen. Het gaat er niet om dat we mensen of dingen verachten, maar dat we God de plaats geven die Hij toebehoort, namelijk het centrum van ons leven. Ons huwelijk, onze broers of zussen binnen een gemeenschap, onze kennissen, de zaken waarmee we bezig zijn, ons werk, onze studie, onze mogelijke fysieke beperkingen, en zelfs onze gemoedsstemmingen, kunnen we beleven als ten dienste van God.

Niets mag onze eigendom zijn; geen mens, geen zaak, geen stemming. Wie zich niets toe-eigent, blijft in de diepte een vrij mens; vrij voor God, vrij voor de liefde. Hij maakt zich niet los van mensen of zaken, maar integreert ze op een manier in zijn leven dat ze geen hinderpaal vormen voor zijn relatie met God; integendeel. Juist met zijn medemensen, in zijn dagtaak, vanuit zijn gemoedsstemmingen, zal hij leven 'in God', bouwend aan Zijn Rijk. We hoeven dus geen mens of ding te verachten. Het enige dat we, denk ik, moeten doen, is God de plaats geven die Hij toebehoort; namelijk in het hart van ons bestaan. Zo zal niets ons scheiden van de liefde van Christus (Rom 8, 38-39).

Laten we bidden

Heer God,
in de stilte van uw aanwezigheid willen wij ons hart richten op U, de kern van ons bestaan. Leer ons om onze relaties, onze vreugde, ons verdriet en onze bezittingen te plaatsen binnen uw licht, zonder dat ze tussen ons en U komen te staan. Help ons om ons niet te laten afleiden door de wereld om ons heen, maar om U steeds centraal te stellen in ons leven. Mogen we zo vrij blijven voor uw liefde en uw genade.
In Christus, onze Broeder en Heer.
Amen.

Geliefde mensen, moge God het middelpunt zijn van onze gedachten en daden, zodat we met een vrij hart en een liefdevolle geest kunnen leven.
Een mooie woensdag,
kris

---

Om mee op weg te gaan

Wat betekent het voor mij om ten diepste vrij te zijn voor God en voor de liefde in mijn dagelijks leven?

Hoe kan ik ervoor zorgen dat aardse zorgen mijn aandacht voor God - als het centrum van mijn bestaan - niet verstoren?