zondag 24 door het jaar B

DE LIEFDE VAN HET KRUIS
(Bij Mc 8, 27-35 en Jak 2, 14-18)

Het volgen van Jezus kan niet zonder offer, niet zonder het kruis dat Hij ons vraagt op te nemen. Vandaag horen we hoe Jezus ons vraagt om ons oppervlakkig ikje te verloochenen dat leeft puur voor zichzelf. Jezus vraagt om onze kortzichtige verlangens en ambities achter te laten. Wie Hem werkelijk wil volgen, kan dit niet zonder de liefde voor de ander; een liefde die zich uit in opoffering, een liefde die niet bang is voor pijn of moeite. Dit is de weg van het kruis.

Petrus wilde Jezus behoeden voor dit lijden. Maar in zijn goedbedoelde poging om Jezus te beschermen, liet hij zich leiden door menselijke gedachten, niet door wat God wilde. Dit leidde tot een scherpe terechtwijzing: ‘Ga weg, Satan! Jij denkt niet aan wat God wil, maar alleen aan wat mensen willen.’ Deze woorden zijn ook voor ons een wake-up call. Het navolgen van Jezus zonder kruis is zinloos, want ware liefde vraagt offer. Zonder de moeite van de liefde laten we ons leiden door wat wijzelf willen, niet door de wil van God.

Jakobus bevestigt dit in de tweede lezing: Geloof zonder daden is dood. Woorden van medeleven, hoe oprecht ze ook zijn, worden pas werkelijk waardevol als ze gepaard gaan met concrete daden. Het is het kruis dat ons leert wat ware liefde betekent; een liefde die niet wegkijkt van lijden, maar erdoorheen gaat om leven te schenken, zowel aan onszelf als aan onze naasten.

Het kruis is nooit het einde; het leidt ons binnen in het Pasen van de Heer. Het zal ons tot mensen maken die leven vanuit de Paasvrede ons door de Heer gegeven. We zullen de vreugde van de verrijzenis bezingen doorheen onze daden van liefde. Kruis en Pasen worden hier één; een gebeuren dat de wereld ten diepste zal omvormen naar het beeld van Gods liefde.

Moge de heilige Geest ons van binnenuit stuwen in deze beleving. Moge Jezus zijn weg van liefde in ons en door ons voortzetten, alle dagen van ons leven.

Laten we bidden

Heer,
geef ons de kracht om het kruis te omarmen
als een teken van ware liefde.
Help ons om ons geloof te vertalen
naar daden van liefde en medemenselijkheid.
Moge uw Pasen zo een gezicht krijgen
in Kerk en wereld.
In uw naam.
Amen.

Geliefde mensen, moge deze zondag gekleurd zijn door een oprechte liefde die jij met je hele hart geeft aan je naasten.

---

Om mee op weg te gaan

Paulus zegt dat het geloof dood is wanneer het zich niet daadwerkelijk toont in concrete daden van zorgzaamheid voor de naaste. Hoe is dat bij mij? Kent mijn geloof daadwerkelijke vruchten van naastenliefde?

Wat betekent het voor mij me te 'verliezen' in Christus om, vanuit Hem - het kruis van de liefde opnemend - de vrede van Pasen te dragen en uit te dragen?