zondag 23 door het jaar B

'GA OPEN'
(Bij Mc 7, 31-37)

Het evangelie van vandaag brengt ons opnieuw in de nabijheid van Christus. In de ontmoeting met de doofstomme zien we hoe Jezus' woord en aanraking de man ten diepste geneest. Jezus heelt de doofstomme, niet alleen door een fysieke handeling, maar vooral door het uitspreken van zijn levende woord: 'Effata! – Ga open!'
Dit woord gaat veel verder en dieper dan enkel het lichamelijke. Het 'effata' is een uitnodiging om onze harten te openen voor de helende kracht van Christus in heel ons wezen.

De man in het verhaal kon niet horen, en zijn spraak was gebrekkig. Er is een fysieke verbondenheid tussen luisteren en spreken: wie niet kan horen, zal moeilijk of niet kunnen spreken. Maar ook in het geloof zien we deze verbondenheid. Wie niet luistert naar het woord van God, wie niet stil wordt en openstaat voor zijn boodschap, zal moeite hebben om te spreken vanuit waarheid en geloof. Onze woorden onthullen wie wij zijn, meer dan we vermoeden. Ze dragen onze diepste gedachten en verlangens in zich. Daarom is het zo belangrijk dat we eerst leren luisteren.

Jezus roept ons op om onze oren te openen voor het woord van God – niet enkel in de Schrift, maar ook doorheen het leven zelf, waarin Hij aanwezig is en tot ons komt. Door te luisteren naar wat Hij ons wil zeggen, door zijn woord te laten doordringen in ons hart, kunnen wij onze taal zuiveren. Onze woorden krijgen dan gewicht, worden vruchtbaar en brengen leven voort.

In een wereld waar zoveel gesproken wordt zonder dat er echt geluisterd wordt, nodigt Jezus ons vandaag uit om een andere weg te gaan: eerst luisteren, zodat ons spreken vruchtbaar wordt en anderen kan raken.

Deze oproep om te luisteren brengt ons terug naar het begin van Gods relatie met zijn volk. In het boek Deuteronomium, waar God zijn eerste woorden tot Israël spreekt, begint Hij niet met het volk een opdracht te geven om te handelen of te spreken, maar met een uitnodiging tot luisteren: 'Hoor, Israël!' (Deut 6, 4).
Het gaat hier over een openheid voor de levende aanwezigheid van God. Luisteren dus als een ware godsontmoeting waarin God het eerste woord krijgt. Pas wanneer wij werkelijk naar Hem kunnen luisteren, zullen wij in staat zijn (lees: genade) zelf te kunnen spreken – zowel doorheen onze woorden als doorheen heel onze levenshouding.

Dit brengt ons tot het belang van het persoonlijk gebed. In ons gebed worden we uitgenodigd om niet meteen met woorden af te komen, maar om eerst in stilte bij God te zijn – een luisterende stilte. Om daarna eventueel met psalmen en andere Schritteksten naar God te luisteren.
Dit geldt niet alleen voor ons persoonlijk gebed, maar ook voor ons gemeenschappelijk gebed als Kerk. We moeten als gemeenschap allereerst een luisterende Kerk zijn. Alleen door echt te luisteren naar Christus, kunnen wij woorden spreken en handelingen stellen die anderen raken en optillen; Christus door ons en met ons.
Laten we daarom de stilte en de Schrift - in die volgorde - omarmen, zodat ons hart steeds meer gevormd wordt naar Gods beeld en onze daden in de wereld zijn liefde weerspiegelen.

Misschien nog dit: Vandaag, waar we de geboorte van de heilige Maagd Maria gedenken en vieren, worden we ook herinnerd aan haar luisterende houding. Maria, die een vrouw was van gebed en diepe openheid, stond altijd klaar om Gods aanwezigheid in haar leven te erkennen. Haar hart was open en beschikbaar voor Gods spreken, en haar stille beschikbaarheid maakte haar een instrument van Gods wil. Moge Maria - als Moeder van ieder van ons - ons binnenleiden in het échte luisteren naar God.

Laten we bidden

God van stilte,
moge uw Geest ons bezielen opdat wij ontvankelijk mogen zijn voor uw stem.
Open onze oren en onze harten, zodat we in staat zijn diep te luisteren naar uw aanwezigheid in ons leven.
Leer ons om stil te worden voor en in U.
Vervul ons diepste wezen met uw wijsheid, met Uzelf in Jezus Christus.
Zodat onze woorden en handelingen vruchten dragen; uw vruchten.
Moge zo uw liefde een gezicht krijgen in deze wereld.
In Christus, onze Broeder en Heer.
Amen.

Geliefde mensen, moge de rust van deze zondag je oren openen voor wat werkelijk telt, en je spreken tot een bron van zegen maken.
Een mooie dag!
kris

---

Om mee op weg te gaan

Hoe open ben ik vandaag voor de stem van God in mijn leven?

In hoeverre is mijn gebed een moment van stilte en luisteren naar God?

Hoe bewust ben ik van de verbondenheid tussen luisteren naar God en mijn spreken in het dagelijks leven?