Van Woord naar leven

WAARHEID EN LEUGEN IN HET LICHT VAN GOD (Bij ps 119, 66) Vandaag zingt de psalmist: ‘Leer mij goed oordelen en onderscheiden, ik heb vertrouwen in uw geboden.' We leven in een wereld waar ons voortdurend vanuit verschillende hoeken allerlei standpunten en visies worden toegeroepen. Een veelheid aan denkbeelden en meningen komt dagelijks op ons af. Op zich is dat geen probleem. Een christen is immers, als het goed is, geworteld in God en weet in zijn diepste binnenste doorgaans waar het in het leven werkelijk om gaat. Dit omzetten naar het dagelijkse leven is een ander verhaal, maar diep vanbinnen voelt een gelovige aan wat werkelijk belangrijk is. Toch blijft dagelijkse waakzaamheid noodzakelijk. We moeten leren, zoals de psalmist zegt, een goed oordeel te vellen en onderscheid te maken. Onderscheid tussen, simpel gezegd, wat leugen is en wat waarheid is, wat God van ons vraagt te doen en wat Hij vraagt niet te doen. Je kunt erover nadenken, praten met anderen, studeren — op zic

BLIJDE BOODSCHAP (Bij Lc 10, 13-16) We noemen Gods boodschap terecht een Blijde Boodschap, want het is een boodschap van immense barmhartigheid. Wat iemand ook in zijn leven heeft gedaan, God is altijd bereid de zondaar opnieuw in zijn barmhartigheid op te nemen, hem te vergeven en hem weer te zenden. Niemand hoeft zich verloren te voelen. Zo is God. Dat is liefde. Je zou kunnen redeneren: 'Eigenlijk hoef ik niet te bidden of Jezus te volgen in wat Hij vraagt, want Hij vergeeft toch altijd. Ik kan rustig mijn eigen gang gaan, zonder naar anderen om te kijken. Leve mijn ego! God, de barmhartigheid in persoon, vergeeft me toch steeds weer. Dat zegt de Blijde Boodschap, niet?' Zo werkt het echter niet. Wie door Gods barmhartigheid is omarmd en vergeving heeft ervaren, zal zich door God opnieuw gezonden weten. Hij zal ervaren dat hij wordt opgeroepen om met de juiste intenties te leven en in Gods genade de weg te gaan die hem is toevertrouwd. Wie dit bewust afwijst, pleegt in we

DE KRACHT VAN HET LAM (Bij Lc 10, 1-12) 'Ga op weg, en bedenk wel: Ik zend jullie als lammeren onder de wolven.' Het beeld van lammeren roept iets kwetsbaars op: onschuld, zachtheid en totale afhankelijkheid van hun herder. Daartegenover staan de wolven, symbool voor een wereld vol dreiging en gevaar, waar vijandigheid en agressie de overhand kunnen hebben. Wanneer Jezus zijn leerlingen op pad stuurt, is het duidelijk dat zij in deze wereld, vol wolven, niet zonder gevaren zijn. Die wolven kunnen verschillende gedaanten aannemen: mensen die vijandig staan tegenover geloof en waarheid, krachten van onrecht die overal aanwezig zijn, individuen die enkel uit zijn op geld en macht. Deze wolven belichamen de wereldse macht, egoïsme en zelfzucht die we allemaal wel eens tegenkomen, zowel buiten ons als in ons eigen hart. Want we moeten ons inderdaad afvragen of het wolfse enkel buiten ons bestaat. Jezus vraagt ons ook om naar binnen te kijken. In ons eigen hart kunnen neigingen s

KLEIN VOOR GOD (Bij Mt 18, 1-5 + 10) Vandaag horen we Jezus zeggen: 'Als je niet verandert en wordt als een kind, zul je het koninkrijk van de hemel zeker niet binnengaan.' Wat bedoelt Jezus wanneer Hij ons vraagt om te worden als een kind? Het gaat niet om het letterlijk jong zijn, maar om een houding van eenvoud en vertrouwen, zoals kinderen naar hun ouders kijken. Ze weten dat hun vader of moeder voor hen zorgt, zonder dat ze alles hoeven te begrijpen of beheersen. Jezus nodigt ons uit om zo met God te leven: in vertrouwen, in overgave. Voor ons, volwassenen, betekent dit dat we ons leven toevertrouwen aan de Vader in de hemel. Net zoals een kind zonder aarzelen zijn hand in die van zijn moeder of vader legt, zo vraagt God ons om ons aan Hem toe te vertrouwen. Hij kent ons beter dan wie dan ook, en zijn liefde is persoonlijk en nabij. Geloven betekent dat we mogen rusten in het besef dat Hij altijd het beste met ons voorheeft. Wanneer we Jezus in ons leven welkom heten,