Van Woord naar leven

GEZEGEND HIJ DIE KOMT IN DE NAAM VAN DE HEER (Bij Lc 13, 31-35) Onderstaande overweging is, met uitzondering van de laatste alinea, afkomstig van aartsbisschop Vincenzo Paglia. Jezus bevindt zich in Transjordanië, een gebied dat onder controle van Herodes staat. Enkele farizeeën waarschuwen Hem dat de koning Hem probeert te vermoorden. Jezus realiseert zich dat het steeds gevaarlijker wordt om de weg naar Jeruzalem voort te zetten. Ook de farizeeën zien het gevaar en waarschuwen Hem. Maar Jezus geeft niet op, Hij kan het evangelie niet verraden, Hij kan zijn prediking niet stopzetten. Hij weet dat zijn evangelie sterker is dan de macht van Herodes. Het goede nieuws van het koninkrijk moet langs de wegen van Galilea en Judea verkondigd worden, helemaal tot in het hart van Jeruzalem. Daarom vlucht Jezus niet voor Herodes en houdt Hij niet op bij gevaar. Hij antwoordt de farizeeën: ‘Een profeet hoort niet om te komen buiten Jeruzalem.’ Hij vervolgt met een klaagzang over de heilige ...

VADERLIJKE WIJSHEID (Bij Lc 13, 22-30) De overweging van vandaag is ontleend aan 'Bezinningen bij Gods Woord van dag tot dag', door de norbertijnen van de Abdij Postel, uitgegeven bij Brepols ‘Heer, zijn er maar weinigen die worden gered?’ Ook al spreken we het niet snel uit, toch houden we ons soms bezig met deze vraag. We willen graag weten of we op de wachtlijst naar de hemel staan. Jezus ziet deze vraag als wat kinderlijk, naïef en niet bijzonder verstandig. Hij antwoordt erop zoals een vader tot zijn kind zou spreken: geduldig, maar toch vermanend: ‘Begin maar alvast je best te doen, dan zullen we verder wel zien.’ ‘Doe alle moeite...’ Jezus antwoordt hier volgens de maat van onze vraag. God is een wijze Vader. Hij kent zijn kinderen en weet dat wij, als gelovigen, vaak te laat komen, als de deur al gesloten is. Nochtans heeft Hij ons anders geleerd. Wij zouden de eersten moeten zijn om zijn wil te doen en de nood van mensen op aarde te verlichten. Maar vaak zijn wi...

EEN WONDERLIJK VOORBEELD VAN GROEIKRACHT (Bij Lc 13, 18-21) Beste mensen, in het evangelie komen we regelmatig gelijkenissen tegen die Jezus als voorbeeld geeft om mensen iets duidelijk te maken. Geen geleerde taal, maar dicht bij de leefwereld van het gewone volk. Lessen waarin het gekozen beeld iets zegt over een hogere werkelijkheid. Beelden werken directer dan een theologische tekst. Door het gekozen beeld zit men als het ware meteen in het verhaal. Misschien heeft Jezus toen hij kind was ook wel meer geleerd inde keuken bij zijn moeder, dan in geleerde boeken. We kijken over zijn schouders mee met welke zorg en aandacht Maria het zuurdesembrood bakte. Dit met alle voorbereidingen die erbij horen. Een eigen ervaring. Toen ik de eerste keer zuurdesembrood wilde bakken heb ik door de praktijk geleerd waar ik op moest letten. Deze site is er niet om recepten door te geven. Daarvoor kun je terecht op diverse sites op het internet. Toch even een paar woorden om te begrijpen wat J...

FEEST VAN GEMEENSCHAP (Bij Ef 2, 19) Paulus zegt ons dat we geen vreemdelingen of gasten meer zijn voor God, maar 'huisgenoten' . Wat een mooie en diepgaande gedachte. In Christus is God zo dichtbij gekomen dat Hij zich als huisgenoot onder ons wil vestigen. In een huis delen mensen het leven met elkaar, en als het goed is, wordt de liefde daar gevierd in samenzijn en dienstbaarheid. Niemand staat boven een ander, ieder heeft zijn of haar plaats, maar de kern is de liefde die gedeeld wordt. Zo worden wij uitgenodigd om te wonen in het hart van God, niet als gasten die even welkom zijn, maar als huisgenoten die het leven met Hem delen. Een gast blijft altijd een beetje een buitenstaander, hoe hartelijk ook ontvangen. Maar huisgenoten leven samen, delen hun vreugden en zorgen, geven zich aan elkaar, en vieren de liefde die hen verbindt. Dit gebeurt niet ergens ver weg van onze werkelijkheid. Integendeel, Gods nabijheid speelt zich juist af in ons dagelijks leven, midden in de ...

WAAR BLINDHEID ZICHT WORDT (Bij Mc 10, 46-52) Onderstaande overweging is van de hand van aartsbisschop Vincenzo Paglia. Als je met geloof bidt, kijk je op een andere manier naar het leven. Dat heeft Bartimeüs begrepen, die zat te bedelen langs de poort van Jericho. In de evangelies zijn bedelaars dan ook toonbeeld van armoede en zwakheid. Zoals Lazarus en zoveel andere armen dichtbij of ver van ons, ligt ook Bartimeüs aan de deur van het leven in afwachting van steun. Deze blinde man wordt een voorbeeld voor ieder van ons, een voorbeeld van de gelovige die vraagt en bidt. Om hem heen is alles duisternis. Hij ziet niet wie er voorbij komt, hij herkent niet wie er bij hem in de buurt is, hij onderscheidt geen gezichten of houdingen. Maar op die dag gebeurt er iets anders. Hij hoort het lawaai van de naderende menigte en in de duisternis van zijn leven wordt hij een aanwezigheid gewaar. Hij had gehoord dat het 'Jezus van Nazaret was', noteert de evangelist. Als hij verneemt d...

AFDALEN IN LIEFDE (Bij Ef 4, 7-16) Hij die is afgedaald is dezelfde als Hij die opsteeg, tot boven de hemelsferen, om alles met zijn aanwezigheid te vullen. Zo lezen we bij Paulus vandaag. God daalt, in zijn oneindige liefde, af naar ons mensen om in Jezus Christus één van ons te worden. Zo daalde Hij neer naar de aarde en baarde zijn Zoon – doorheen Maria – in een kribbe, met maar één reden: ons deelgenoot te maken van zijn liefde. Die Jezus, dé Meester, knielde later voor zijn leerlingen om hun de voeten te wassen. Wat een afdaling! God die knielt voor de mens! Jezus nodigde zijn leerlingen — en daarmee alle mensen — uit om hetzelfde te doen: neerknielen voor ieder ander om zo Gods liefde gestalte te geven. In zijn kruisoffer daalde Hij af tot in de diepste krochten van de menselijke zonde, daar waar de mens totaal van God vervreemd was geraakt. Om hem op te tillen en te laten delen in het licht van zijn opstanding. Wat een liefde! Vandaag daalt God nog steeds af in ieders mense...

GEROEPEN TOT GEMEENSCHAP IN CHRISTUS (Bij Ef 4, 1-6) Doorheen de brief aan de Efeziërs spreekt Paulus ons vandaag aan op onze roeping als volgelingen van Christus. We worden uitgenodigd om de weg van liefde te gaan in nederigheid, zachtmoedigheid en geduld. Dit zijn geen vrijblijvende eigenschappen; ze zijn essentieel voor onze relaties met elkaar. Deze roeping vraagt om waakzaamheid en actie. We kunnen niet achteroverleunen en afwachten. Geloof vraagt om engagement: een keuze om op een bepaalde manier te leven en onze blik te richten op onze naaste. De woorden 'Span u in' wijzen ons op de noodzaak om ons actief in te zetten voor de gemeenschap en elkaar in liefde te ondersteunen. Tegelijkertijd mogen we niet vergeten dat we de genade van de Heilige Geest nodig hebben. Het is de Geest die ons van binnenuit zal enthousiasmeren en stuwen om onze roeping te vervullen. Roeping, gave en engagement staan niet tegenover elkaar; ze versterken elkaar en vormen samen de basis voor e...

VREDE EN VUUR (Bij Lc 12, 49-53 en Ef 3, 14-21) Onderstaande overweging is van de hand van J. Bots, sj 'Denken jullie dat Ik gekomen ben om vrede te brengen op aarde? Integendeel, Ik zeg jullie dat Ik verdeeldheid kom brengen. ' Geen vrede op aarde? Wat zullen we nu toch krijgen? De engelen hebben toch gezongen bij Jezus' geboorte: ' Eer aan God in de hoogte en vrede op aarde voor de mensen van goede wil'  (Lc 2,14). En hoe zit het met onze vredesgroet, onze Pax, na het Onze Vader in de eucharistieving? Moeten we die dan maar ruilen voor een groet van verdeeldheid? Voor een gebalde vuist? En wat bedoelt Jezus dan met wat Hij aan zijn apostelen meegeeft, als Hij ze twee aan twee uitzendt, om aan de mensen de Blijde Boodschap te verkondigen? 'Als je een huis binnengaat, zeg dan eerst: Vrede voor dit huis!' (Lc 10,5). Als Jezus zegt dat Hij geen vrede is komen brengen maar strijd en verdeeldheid, dan moeten we dat niet zo verstaan dat Hij is teruggekomen op...

DE WAAKZAME BEHEERDER (Bij Lc 12, 39-48) Onderstaande overweging is van de hand van aartsbisschop Vincenzo Paglia Jezus nodigt ons opnieuw uit om ons leven te leiden in de verwachting van een nieuwe toekomst. 'Jullie moeten voorbereid zijn' ...  stelt Hij. Het evangelie verduidelijkt dit perspectief met de gelijkenis van de beheerder die de leiding kreeg over het huis van zijn meester na diens vertrek. De knecht dacht dat zijn meester lange tijd zou wegblijven, en hij begint de slaven en slavinnen te mishandelen en het op een drinken te zetten. Dit kan op het eerste gezicht overdreven lijken, maar helaas wordt hier een veelvoorkomende situatie geschetst. Zoveel onrecht en talloze kleine dagelijkse pesterijen maken het leven van vele mensen moeilijk. Dit komt voort uit dezelfde houding als die van de gewelddadige beheerder van de parabel. Vele mensen gedragen zich immers alsof ze kleine beheerders zijn van het leven van anderen. Ze zijn ervan overtuigd dat ze aan niemand reke...

ALTIJD KLAARSTAAN (Bij Lc 12, 35-38) Beste mensen, vandaag lezen we maar vier verzen uit hoofdstuk 12 van het evangelie volgens Lucas. Hij is er snel mee klaar, maar wij hebben er misschien wel een heel leven voor nodig om ter harte te nemen wat hij ons wil zeggen. De evangelist Lucas heeft deze woorden in de mond van Jezus gelegd: 'Sta klaar, doe je gordel om en houd de lampen brandend.' Dat klinkt bijna als een noodsignaal. We zien het op tv hoe mensen klaarstaan om te vluchten. Elk ogenblik kan hun laatste zijn. Met zoveel knallende geluiden om zich heen voelen ze zich  voortdurend in levensgevaar. Jezus kan toch niet bedoelen dat wij dag en nacht paraat moeten zijn. We hebben onze slaap hard nodig als we een hele dag gewerkt hebben. Ons leven ziet er wel zo uit, dat we elke dag moeten klaarstaan, ja, dat is waar, maar waarvoor? Onder andere om  tijdig op ons werk te zijn, of kinderen moeten op tijd op school zijn. Misschien heb je een afspraak met een tandarts o...

RIJK ZIJN IN GOD (Bij Lc 12, 13-21) In het evangelie van vandaag zien we hoe een man Jezus vraagt om te bemiddelen in een geschil over erfenis. Deze vraag weerspiegelt de menselijke neiging om ons te hechten aan materiële bezittingen en te verlangen naar wat ons, naar eigen denken, toekomt. Jezus wijst ons echter op de vergankelijkheid en het relatieve van wereldse bezittingen en de drang om ons leven zogenaamd veilig te stellen. Hij vraagt ons om ons te hoeden voor de hebzucht die ons kan leiden naar een leven dat enkel draait om het vergaren van rijkdom en bezit. De gelijkenis van de rijke man illustreert deze boodschap. De man die zijn schuren wil uitbreiden en zich voorbereidt op een leven van overvloed, lijkt op het eerste gezicht wijs. Hij denkt dat hij genoeg heeft om zorgeloos te leven, maar Jezus noemt hem "dwaas." De waarheid is dat de schatten die we verzamelen in deze wereld ons gewoonlijk niet redden. In de nacht dat zijn leven van hem wordt teruggevorderd, bes...

DE WEG VAN DE DIENAAR (Bij Mc 10, 35-45) Onderstaande overweging (met uitzondering van de nota en de toevoeging) is geschreven door aartsbisschop Vincenzo Paglia. Marcus beschrijft een dialoog tussen Jezus en de twee zonen van Zebedeüs, Jakobus en Johannes. Ze zijn onderweg naar Jeruzalem, en voor de derde keer heeft Jezus zijn leerlingen verteld dat Hij aan het einde van zijn reis naar de heilige stad zal sterven. De twee leerlingen lijken echter onbewogen door de tragische woorden van de Heer en vragen Hem om de belangrijkste plaatsen naast Hem in te nemen wanneer Hij zijn koninkrijk vestigt. Jezus antwoordt hen: ‘Jullie weten niet wat je vraagt. Kunnen jullie de beker drinken die Ik moet drinken, of de doop ondergaan die Ik moet ondergaan?’ Met deze woorden verduidelijkt Jezus opnieuw de weg die Hij zal moeten gaan, gebruikmakend van twee belangrijke symbolen: de beker en de doop. De beker is een teken van Gods woede, zoals de profeet Jesaja schrijft: 'Ontwaak, ontwaak, Je...

GEWETEN EN HEILIGE GEEST (Bij Lc 12, 8-12) In de onderstaande overweging heb ik me laten inspireren door J. Bots, sj. Wanneer je iets dat wezenlijk verkeerd is, goedpraat tegen je eigen hart in, stel je jezelf bloot aan een diepgaande zonde. Het rechtvaardigen van kwaad ondermijnt een essentieel deel van ons innerlijke leven: de verbinding met de waarheid die ons richting geeft. Dit innerlijke conflict weerspiegelt de strijd van de mensheid, die voortdurend geconfronteerd wordt met de spanning tussen goed en kwaad. De wens om zelf te bepalen wat goed en kwaad is, komt voort uit onze drang naar controle en autonomie. Maar wanneer we deze weg inslaan, is de kans zeer groot dat we verwijderd raken van een waarheid die ons gegeven wordt. We keren ons namelijk af van de heilige Geest, die ons van binnenuit wil leiden. Ons geloof, als een plant gevoed door de heilige Geest, heeft verzorging nodig. Als we ons geweten verwaarlozen of verdraaien, raken we de kern van ons geloof kwijt. Dan w...

In het evangelie van vandaag geeft Jezus de tweeënzeventig leerlingen de opdracht om vrede te verkondigen: 'Als jullie een huis binnengaan, zeg dan eerst: "Vrede voor dit huis!"' De vrede die zij moeten brengen, gaat veel dieper dan de afwezigheid van conflict. In de Bijbel betekent vrede, of shalom , een diepe harmonie met de Schepper en de schepping; een harmonie die ons hele leven doordringt. Het is een toestand van innerlijke rust in verbondenheid met God, waarin de liefde centraal staat: de liefde die God zelf is en de liefde die wij van Hem ontvangen. Deze vrede is geen menselijke prestatie, maar een geschenk van God. Zoals Jezus zegt: 'Mijn vrede geef Ik jullie; niet zoals de wereld die geeft, geef Ik die jullie' (Joh. 14, 27). Om deze vrede te verkrijgen en te bewaren, is het dagelijks gebed van fundamenteel belang. In het gebed keren we immers steeds terug naar de bron van alle vrede – God zelf. Zonder deze verbondenheid door gebed kunnen we gemak...

AUTHENTICITEIT ALS LICHTBAKEN (Bij Lc 11, 47-54) Jezus spreekt opnieuw harde woorden tegen de wetgeleerden en farizeeën, die zich voordoen als vrome gelovigen, maar van binnen ver verwijderd zijn van Gods liefde. Ze leven in schijnheiligheid, opgesloten in een verleden waarin geen plaats is voor Gods vernieuwende werking. Ze bouwen grafmonumenten voor de profeten die hun voorouders hebben gedood, zonder in te zien dat ze dezelfde geest van weerstand en verzet tegen Gods boodschap voortzetten. Zijn deze woorden van Jezus ook relevant voor ons, christenen anno 2024? Ja, zeker. Zijn waarschuwing tegen hypocrisie binnen de religieuze gemeenschap doorklinkt nog steeds, want hypocrisie is een gif dat de Kerk van binnenuit uitholt en mensen wegjaagt. Jezus beschuldigde de wetgeleerden ervan de sleutel tot kennis weg te nemen, zelf de weg naar God niet te gaan en anderen te hinderen die deze weg wilden inslaan. Deze waarschuwing mogen wij niet negeren; we moeten ons ook hier afvragen of we i...

 LEVEN VAN BINNEN NAAR BUITEN (Bij Galaten 5, 18-25) In het hart van ons bestaan schuilt een diep verlangen om werkelijk te leven, niet aan de oppervlakte, maar vanuit de kern van ons wezen. De weg naar dat leven begint wanneer we in stilte afdalen in onszelf, weg van de ruis en de roep van aardse verlangens. Het is daar, in die diepte, dat we de warme gloed van de heilige Geest mogen ervaren, die ons verbindt met God en ons leert wie we zijn in het licht van zijn liefde. Innerlijk gebed, een gebed dat niet zozeer woorden vraagt, maar een houding van aandacht en overgave, opent ons hart voor de Geest. Hier worden we aangespoord om van binnenuit te leven, niet geleid door wetten of regels, maar door de Geest die ons beweegt in liefde en vrede. Vanuit deze innerlijke stilte kunnen we de vruchten beleven die de Geest in ons wil laten groeien: liefde, vreugde, vrede, geduld, vriendelijkheid, goedheid, geloof, zachtmoedigheid en zelfbeheersing. Het zijn gaven die zich van binnen naar ...

BINNENLOPEN IN JE EIGEN KASTEEL, EEN ZOEKTOCHT (Bij Ps 119, 43. 45 /  Lc 11,37-41) Beste mensen, vandaag vieren we de feestdag van Teresa van Avila, een Spaanse mystica, en kerklerares (1515-1582), Teresa is een veelzijdige vrouw. Ik wil maar één onderwerp aanreiken, namelijk enkele gedachten uit haar laatste boek. Ze was zelf toen ze het schreef goed zestig jaar. Ze had al een lange weg afgelegd. Het was niet haar eigen initiatief om over het innerlijk gebed een boek te schrijven. Ze deed dat op dringend verzoek van degene die haar begeleidde. Teresa is zeker niet als heilige geboren. Ze heeft veel weerstanden moeten overwinnen, zowel uiterlijk als innerlijk. Teresa was tegelijkertijd ‘gehoorzaam’ en eigenzinnig. Bovendien zeer origineel. Haar boek heette El castillo interior , in het Nederlands verschenen als Het Kasteel van de ziel , of ook vertaald als De innerlijke burcht . In dit boek beschrijft ze het proces van inkeer door via zeven ‘verblijven’ (kamers) uite...

ONS LEVEN ALS TEKEN VAN HOOP (Bij Lc 11, 29-32) Mocht Jezus vandaag fysiek aanwezig zijn in de wereld en rondlopen in de dorpen en steden waar wij wonen, dan zullen, net als toen, ook velen verlangen naar uiterlijke tekens: van fysieke genezingen over broodvermenigvuldigingen tot zonnewonderen toe. Mensen verlangen naar gebeurtenissen, wonderen en bewijzen die hun geloof bevestigen. Dit is, denk ik, iets van alle tijden. Maar in dit verlangen naar uiterlijke tekenen vergeten we vaak dat Jezus zelf hét teken bij uitstek is, en dat Hij ons oproept om - vanuit Hem -  ook een teken te zijn. Een teken van liefde, broederschap, vrede en welzijn voor allen. We zijn niet alleen kijkers in dit leven; we zijn geroepen om actief de liefde van Christus te belichamen. Wanneer wij onze handen uitsteken naar de ander en onze harten openstellen voor degenen die in nood zijn, dan worden wij zelf een teken van de aanwezigheid van God in de wereld. Onze daden van medemenselijkheid, onze betrokkenhe...

SPIEGEL VAN MEDEMENSELIJKHEID (Bij Mc 10, 17-30) Naar aanleiding van het evangelie van deze zondag, waarin de rijke jongeman Jezus vraagt wat hij moet doen om het eeuwige leven te verwerven, worden we uitgenodigd om na te denken over onze eigen keuzes en prioriteiten in het leven. Het gesprek met Jezus verduidelijkt dat het volgen van Hem niet alleen om persoonlijk heil gaat, maar ook om onze plicht naar de armen en kwetsbaren in de samenleving. Jezus zegt dat het moeilijk is voor wie rijk is om het Koninkrijk van God binnen te gaan. Dit roept ons op tot zelfreflectie over de uitdagingen die rijkdom met zich meebrengt, toch voor de meesten van ons. Vaak zijn we omringd door materieel welzijn en kunnen we ons verliezen in onze dagelijkse bezigheden. We worden afgeleid door onze eigen zorgen en de drang om ons eigen leven nog meer te verbeteren, waardoor we de werkelijke behoeften van anderen uit het oog verliezen. Wanneer we ons – financieel en materieel – in een comfortabele positie...

EEN DANS VOL VAN GENADE (Bij Gal 3, 22-29) Geloven in Jezus gaat veel verder dan het volgen van regels of het afvinken van geboden. Zoals Paulus schrijft staan we door ons geloof in Christus niet langer onder toezicht van de wet, maar zijn we kinderen van God geworden. Dit betekent dat we niet leven vanuit plicht maar vanuit een diepe, persoonlijke relatie met Jezus. Geloven in Jezus is verbonden zijn met zijn leven, om van daaruit te handelen, denken en lief te hebben. Wanneer we iemand graag zien, maken we tijd vrij, luisteren we en investeren we in de groei van die relatie. Waarom zouden we dat niet net zo doen met de Heer, die ons zo nabij wil zijn? Onze relatie met Hem vraagt om tijd voor gebed, stilte en het luisteren naar zijn Woord, zodat we Hem beter leren kennen en die verbinding kunnen verdiepen. Het gaat erom van je troon te komen, af te dalen en het afleggen van een ik dat alles in handen wil nemen. Het gaat erom het roer van je leven aan Hem over te laten. Samengevat...

OVER BLIJVENDE BESCHERMING IN CHRISTUS (Bij Lc 11, 24-26) Beste mensen, ik wil me vandaag, samen met u, verdiepen in die laatste passage uit het evangelie van vandaag, waar Jezus zegt: 'Wanneer een onreine geest iemand verlaat, trekt hij door dorre oorden, op zoek naar een rustplaats. Maar als hij die niet vindt, zegt hij: “Ik zal terugkeren naar mijn huis, dat ik verlaten heb.” En wanneer hij terugkeert, merkt hij dat het schoongemaakt is en op orde gebracht. Dan gaat hij weg en haalt er zeven andere demonen bij, slechter dan hijzelf, en ze nemen daar blijvend hun intrek. En zo is de mens bij wie de demon intrekt er ten slotte veel slechter aan toe dan voorheen.' Het gaat hier over Jezus die - wanneer we Hem welkom heten - in staat is ons geestelijk te zuiveren. Maar in deze verzen gaat het ook over waakzaamheid. Want het zou wel eens kunnen zijn dat we deze zuivering - door Christus aan ons gedaan - op een of ander manier verliezen. De passage beschrijft namelijk wat er kan...

HERONTDEKKEN WAT ONS WERKELIJK BEWEEGT (Bij Gal 3, 1-5 en Lc 11, 5-13) Velen onder ons kunnen zich vast een moment of periode in hun leven voor de geest halen waarin we ons als het ware ‘be-Geesterd’ voelden. Dat kon gebeuren tijdens een ontmoeting met een inspirerend persoon, een moment van verwondering in de natuur, een intense gebedservaring, of door een boek of film die ons diep raakte. Het was een moment waarin je van binnenuit voelde dat iets je in beweging zette. Dat 'iets' bracht je tot een intenser en bewuster leven, gaf je vrede en vreugde, en bracht je dichter bij God. Als christenen erkennen we die innerlijke stuwing als het werk van de Heilige Geest. Hoe vervullend zo’n ervaring ook kan zijn, de realiteit leert ons vaak dat we na verloop van tijd terugvallen in oude gewoontes. De vlam van de Geest, die ooit zo fel in ons brandde, lijkt langzaam te doven door de drukte van het leven, door zorgen, of door allerlei afleidingen. Dit is precies wat Paulus de Galaten ...

GEBED ALS LEVEND ERFGOED (Bij Lc 11, 1-4) Jezus leert zijn leerlingen bidden. En daarmee leert Hij ook ons, volwassenen, bidden. Maar wie leert onze kinderen bidden? Hopelijk leren ze bidden van thuis uit en horen ze er niet voor het eerst over bij hun eerste communie (als ze die al krijgen) of een godsdienstles op school (als die al gegeven wordt). Eigenlijk is ‘aanleren’ geen goed woord wanneer het gaat over kinderen en gebed. Veel belangrijker is dat het kind ziet dat er thuis gebeden wordt en dat het wordt opgenomen in het gezinsgebed. Een kind zal (wanneer het nog klein is) daar geen kritische vragen over stellen; het zal het als goed ervaren, want mama en papa doen het, en dan is het goed. Zo is een kind. Of het nu bij het opstaan is, voor en/of na het eten, bij het slapen gaan, of op andere momenten: het is goed dat we onze kinderen opvoeden in het besef dat het belangrijk is dat een christen bidt. De vraag van die ene leerling aan Jezus om hen te leren bidden, kwam nadat hij...

AL GEVORMD IN DE MOEDERSCHOOT (Bij Gal 1, 13-24 / ps 139 ,1-3.13-14) Beste mensen, het valt me op dat vandaag tot tweemaal toe bovenstaand begrip, ( al gevormd in de moederschoot), in de lezingen voorkomt. Dat treft me. In de Bijbel komt dat woord ‘moederschoot’, of varianten ervan, veel vaker voor dan wij in ons gewone taalgebruik laten horen. Zou het komen doordat men in vroeger tijden dichterbij de natuur stond dan wij? Ons spreken over de ‘moederschoot’ komt in de huidige wereld, alleen voor als een vrouw in verwachting is, of op medisch gebied. Ik beperk me nu tot de woorden van Paulus in de brief aan de Galaten en tot enkele verzen uit psalm 139. Maar toen besloot God, die mij al in de moederschoot had uitgekozen en mij door zijn genade heeft geroepen zijn Zoon in mij te openbaren… (Gal 1, 15) U was het die mijn nieren vormde, die mij weefde in de buik van mijn moeder. Ik loof U om het ontzaglijke wonder van mijn bestaan, wonderbaarlijk is wat U gemaakt hebt. Ik weet he...

ROZEN VAN GEBED, VRUCHTEN VAN VREDE (Bij Hand 1, 12-14) In de eerste lezing van vandaag lezen we hoe de leerlingen, samen met Maria, de moeder van Jezus zich eensgezind wijdden aan het gebed. Zij deden dit op het woord van de Heer, die hen had opgedragen te bidden en te wachten op de komst van de heilige Geest. Met Pinksteren zou deze belofte worden vervuld, en zouden zij de kracht en inspiratie ontvangen om het evangelie te verkondigen. Vandaag vieren we 'Onze Lieve Vrouw van de Rozenkrans'. In het licht van deze lezing uit Handelingen mogen we nadenken over het belang van het gebed mét Maria, in het bijzonder het rozenkransgebed. De rozenkrans is een kostbaar geschenk, een gebed waarin we de mysteries van het leven van Jezus en Maria overwegen. Hoewel we bij elk 'Weesgegroet' Maria aanspreken, is het in wezen een Christusgericht gebed. We vragen Maria, als onze Moeder, om ons binnen te leiden in het leven van haar Zoon, zodat we steeds dieper in eenheid mogen leve...