donderdag in week 26 door het jaar
DE KRACHT VAN HET LAM
(Bij Lc 10, 1-12)
'Ga op weg, en bedenk wel: Ik zend jullie als lammeren onder de wolven.'
Het beeld van lammeren roept iets kwetsbaars op: onschuld, zachtheid en totale afhankelijkheid van hun herder. Daartegenover staan de wolven, symbool voor een wereld vol dreiging en gevaar, waar vijandigheid en agressie de overhand kunnen hebben.
Wanneer Jezus zijn leerlingen op pad stuurt, is het duidelijk dat zij in deze wereld, vol wolven, niet zonder gevaren zijn. Die wolven kunnen verschillende gedaanten aannemen: mensen die vijandig staan tegenover geloof en waarheid, krachten van onrecht die overal aanwezig zijn, individuen die enkel uit zijn op geld en macht. Deze wolven belichamen de wereldse macht, egoïsme en zelfzucht die we allemaal wel eens tegenkomen, zowel buiten ons als in ons eigen hart.
Want we moeten ons inderdaad afvragen of het wolfse enkel buiten ons bestaat. Jezus vraagt ons ook om naar binnen te kijken. In ons eigen hart kunnen neigingen schuilen die gevaarlijk zijn voor de kwetsbare kracht van het geloof: de neiging om anderen te overheersen, het verlangen om zelf voortdurend centraal te willen staan, of de verleiding om af te wijken van de weg van liefde wanneer het ons niet uitkomt. Jezus nodigt ons uit om niet alleen de wereldse bedreigingen onder ogen te zien, maar ook de innerlijke, en ze in het licht van zijn genade te brengen.
Als we vaststellen dat we ons omringd voelen door deze wolven, zowel buiten als binnenin ons, biedt Jezus ons een hoopvolle richting. Hij vraagt ons, doorheen het evangelie van vandaag, om de vredesboodschap, ondanks al dat wolfse, te blijven uitdragen.
Het is een feit dat deze vrede kan terugkeren van hen die deze niet willen ontvangen; zij blijven dan als het ware vredeloos. Toch betekent dit niet dat wij onszelf niet in Gods vrede kunnen houden.
Jezus leert ons dat we niet machteloos zijn, maar dat juist in kwetsbaarheid de ware kracht van het geloof zichtbaar wordt.
Van belang is dat we ons aan Hem toevertrouwen, vanuit de gloed van de heilige Geest die in ons aanwezig is.
Samenvattend: het evangelie van vandaag vraagt ons om telkens opnieuw te kiezen voor de weg van het lam, om onze innerlijke wolven te temmen en ons niet te laten meeslepen door de wolfse krachten van buiten. We mogen ons toevertrouwen aan de Herder, die ons leidt op de weg van vrede en ons kracht geeft om, zelfs te midden van het kwaad, het evangelie ten diepste te beleven en te blijven verkondigen doorheen daad en woord.
Laten we bidden
Heer,
In onze kwetsbaarheid komen we tot U.
Geef ons de moed
om uw vredesboodschap te blijven verspreiden,
temidden van een wereld vol boze wolven.
Moge uw heilige Geest in ons branden,
zodat we trouw blijven aan uw liefde
en zelf de weg van uw vrede volgen.
In uw naam.
Amen.
Geliefde mensen, mogen we altijd dicht bij Jezus blijven, zodat we de vrede die we van Hem ontvangen met anderen kunnen delen.
Een toegewijde dag.
kris
Om mee op weg te gaan
Zie ik het wolfse ook in mezelf? Hoe ga ik daarmee om in mijn relatie tot Christus?
Hoe kan ik mijn naasten ondersteunen die ook te maken hebben met het wolfse rondom of binnenin hen?
Ben ik bereid om vanuit een diepe verbondenheid met de Heer te reageren op conflicten of onrecht om me heen? Hoe kan ik dit aanpakken in het licht van het evangelie van vandaag?
Ik begrijp niet waarom Jezus zegt: Groet niemand onderweg.
BeantwoordenVerwijderenKan iemand hiervoor een verklaring deven?
VerwijderenBeste anoniem,
de instructie van Jezus aan de tweeënzeventig leerlingen om onderweg niemand te groeten lijkt op het eerste gezicht vreemd, omdat een groet normaal gesproken een uiting van vriendelijkheid en beleefdheid is. Maar deze uitdrukking heeft een diepere betekenis binnen de context van hun missie. In de tijd van Jezus betekende een groet in het Midden-Oosten veel meer dan een kort woord. Het was een uitgebreide ceremonie die tijd kostte en soms zelfs langere sociale verplichtingen met zich meebracht.
Door te zeggen "groet onderweg niemand," benadrukt Jezus de urgentie en focus van hun opdracht. De leerlingen hebben een specifieke missie: het verkondigen van het Koninkrijk van God en het genezen van de zieken. Alles wat hen afleidt van dit doel moet vermeden worden, zelfs sociaal gebruikelijke handelingen. Het gaat hier om volledige toewijding aan de taak die voor hen ligt. De oogst is groot, maar er zijn weinig arbeiders—de nood is hoog, en de tijd is kort.
Het kan ook begrepen worden als een oproep om niet afgeleid te raken door wereldse zorgen of menselijke verplichtingen, maar volledig op God en Zijn werk gericht te blijven. Dit idee van concentratie en prioriteit is een les die relevant blijft: als volgelingen van Christus wordt er van ons gevraagd om gefocust te blijven op ons geestelijk doel en onze relatie met God, zonder afleiding van onbelangrijke zaken.
In dit evangelie is de boodschap dus om niet de missie te verzwakken door onnodige vertraging, maar om de focus te houden op het brengen van vrede en het verkondigen van het Koninkrijk van God.
Zo heb ik ooit gehoord, en ik denk dat er veel waarheid in zit.
Van harte, kris
maak mij vrij, Heer, van mijn terechte ergernissen.
BeantwoordenVerwijderenBedankt kris
BeantwoordenVerwijderenVeel wordt duidelijk met uw uitleg.
U bent werkelijk een gave Gods.