dinsdag in week 29 door het jaar

ALTIJD KLAARSTAAN
(Bij Lc 12, 35-38)

Beste mensen, vandaag lezen we maar vier verzen uit hoofdstuk 12 van het evangelie volgens Lucas. Hij is er snel mee klaar, maar wij hebben er misschien wel een heel leven voor nodig om ter harte te nemen wat hij ons wil zeggen.

De evangelist Lucas heeft deze woorden in de mond van Jezus gelegd: 'Sta klaar, doe je gordel om en houd de lampen brandend.'

Dat klinkt bijna als een noodsignaal. We zien het op tv hoe mensen klaarstaan om te vluchten. Elk ogenblik kan hun laatste zijn. Met zoveel knallende geluiden om zich heen voelen ze zich  voortdurend in levensgevaar.

Jezus kan toch niet bedoelen dat wij dag en nacht paraat moeten zijn. We hebben onze slaap hard nodig als we een hele dag gewerkt hebben.

Ons leven ziet er wel zo uit, dat we elke dag moeten klaarstaan, ja, dat is waar, maar waarvoor? Onder andere om  tijdig op ons werk te zijn, of kinderen moeten op tijd op school zijn. Misschien heb je een afspraak met een tandarts of een opticien? Ook bussen en treinen rijden op vaste tijden. En ’s avonds moet het eten voor al die rammelende magen klaar staan.

Jezus heeft geen horloge om. Hij werkt vanuit een andere tijd, vanuit Gods tijd.

Het leven is een pelgrimage, zegt men wel eens. Van geboorte naar dood. Eigenlijk is het woord ‘dood’ niet goed gekozen, want we hopen toch dat het einde van ons leven, niet het echte einde zal zijn, al zal niet iedereen dat kunnen geloven.
We staan niet dagelijks stil bij ons sterven. Er zijn zoveel andere dingen om bij stil te staan. Wij kunnen er ons trouwens ook geen voorstelling van maken hoe het ‘later’ zal zijn. Dus houden we ons maar bezig met de dingen van de dag. Ons werkveld ligt toch hier op aarde!

En toch! Op verloren momenten zullen we er wel bij stilstaan. Is dit leven dan alles?

Het beeld van een pelgrimage is wel heel sprekend. We lopen op die weg, dag na dag, en vullen onze dagen in volgens onze roeping. Je werk, je gezin en je andere bezigheden. Dit alles bepaalt ons doen en laten. Sommige terugkerende dingen doe je ook automatisch.

Wat is het een zegen, als we op een gegeven ogenblik ontdekken dat er een dimensie meer in ons leven zit, meer dan alleen je besognes. We voelen van binnen dat er een stille stem in ons werkzaam is die ons wenkt. Wat zegt die stem die zo zacht fluistert dat je het bijna niet kunt verstaan? Die stem die beroep doet op jou om er helemaal te zijn met al je kwaliteiten. Aanwezig te zijn voor Hem en voor je omgeving in de breedste zin. Altijd klaarstaan, zonder ‘vrije dagen.’ Het gaat dan niet over vakantie, maar over je innerlijke houding ten opzichte van je hoogste roeping: Licht uit te stralen in de donkere wereld met brandende lampen. In de beste momenten ben je bereid om er helemaal voor te gaan. Je wordt zelf vervuld van geluk dat je dit mag doen. Dit geluk stroomt over naar anderen. Zo kan de wereld gelukkiger worden, mede door jou. Dit is het wat Jezus bedoelt met de woorden: Sta klaar, doe je gordel om en houd de lampen brandend.

Lezen we nog even verder hoe Lucas vervolgt: 'Gelukkig de knechten die de heer bij zijn komst wakende aantreft, Ik verzeker jullie: hij zal zijn gordel omdoen, hen voor de maaltijd nodigen en hen bedienen.'

Ik heb die zin meerdere keren moeten lezen. Het was voor mij een eyeopener. Ik dacht dat er een opdracht zou volgen om ‘de Heer’ te bedienen, maar wonderlijk genoeg krijgen degenen die toegesproken werden nu te horen dat de heer zelf hén gaat bedienen. Het is een ontwikkeling van het verhaal die we niet verwacht hadden.
Jezus zelf gaat ons voor, in het dienen en bedienen. Hij is de Dienende bij uitstek. En wij leren van Hem dat we dit dienstwerk voort mogen zetten.

Laten we bidden

Lieve Vader,
in Jezus Uw zoon, hebben we gezien
dat Hij onze dienaar bij uitstek is.
Hij die altijd heeft klaargestaan
voor ons en voor de wereld in nood.
Hij gaf het voorbeeld.
En Hij roept ons op
om altijd klaar te staan voor anderen.
Wij willen U danken
dat wij in zijn voetspoor mogen meewerken
aan uw rijk van liefde en dienstbaarheid,
door Jezus die ons nog steeds bedient.
Wij staan klaar, met uw hulp.
Amen

Beste mensen, staan jullie er ook klaar voor? Vertrouw erop dat je het kunt, naar zijn voorbeeld en vanuit zijn kracht!
Ricky


Om mee op weg te gaan

Hoe is de verhouding tussen bereidheid om altijd in zijn dienst te staan en je dagelijkse beslommeringen?

Kun je de weg vinden om die twee polen van je leven te verbinden?

Mocht je uit balans zijn, hoe keer je dan terug?

Als je wilt, mediteer eens over het maaltijd houden met Hem!

Reacties

  1. Dienstbaar, inderdaad. Je geeft er een mooie dimensie aan, of liever Hij geeft ons een mooie raad . Maar soms, zucht, wil je wel eens niet dienen. Ik vrees dat ik niet meer in balans ben , maar hoe terug keren dat weet ik nog niet, zal wel komen hoop ik. Bedankt Ricky weerom een zeer mooie benadering om over na te denken én doen.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten