zondag 28 door het jaar B

SPIEGEL VAN MEDEMENSELIJKHEID
(Bij Mc 10, 17-30)

Naar aanleiding van het evangelie van deze zondag, waarin de rijke jongeman Jezus vraagt wat hij moet doen om het eeuwige leven te verwerven, worden we uitgenodigd om na te denken over onze eigen keuzes en prioriteiten in het leven. Het gesprek met Jezus verduidelijkt dat het volgen van Hem niet alleen om persoonlijk heil gaat, maar ook om onze plicht naar de armen en kwetsbaren in de samenleving.

Jezus zegt dat het moeilijk is voor wie rijk is om het Koninkrijk van God binnen te gaan. Dit roept ons op tot zelfreflectie over de uitdagingen die rijkdom met zich meebrengt, toch voor de meesten van ons. Vaak zijn we omringd door materieel welzijn en kunnen we ons verliezen in onze dagelijkse bezigheden. We worden afgeleid door onze eigen zorgen en de drang om ons eigen leven nog meer te verbeteren, waardoor we de werkelijke behoeften van anderen uit het oog verliezen.

Wanneer we ons – financieel en materieel – in een comfortabele positie bevinden, kan het wel eens moeilijk worden om de kwetsbaarheid van anderen aan te voelen. Deze afstand kan ons onbewust verlammen in onze medemenselijkheid. Er kan zich een zekere onverschilligheid ontwikkelen, waardoor de noodzaak om anderen te helpen als minder urgent wordt ervaren. Het vraagt moed om eigen rijkdom te bevragen en te kiezen voor de minderbedeelden, vooral als dat betekent dat we zelf iets moeten inleveren of ons daadwerkelijk moeten inzetten voor hen.

Jezus’ oproep is niet makkelijk. Het vraagt om ‘bekering’; laten we dat maar gerust zo noemen. Jezus nodigt ons uit om onze materiële rijkdom in vraag te stellen en oog en hart te hebben voor zij die in nood zijn. Het is een oproep om ons gezond verstand, onze financiën en bezittingen in te zetten om het leven van anderen te verbeteren. Door ons te verbinden met de armen leren we niet alleen te delen, maar ook te groeien in medemenselijkheid en begrip.

Natuurlijk is het evangelie het woord uit de Schrift. Maar wanneer we in de ogen van de armen kijken, komt het evangelie ons als een spiegel tegemoet. Paus Franciscus drukte dit in 2013 als volgt uit: 'De waarheid is dat de armen ons het evangelie prediken. Ze zijn een oproep tot bekering. We kunnen ze niet negeren of aan hun lot overlaten. Het is onze plicht om hen te helpen, hen te vergezellen en te kiezen voor hun kant' (Evangeli Gaudium, 2013).
Mogen de armen onze leermeesters zijn in onze groei naar ware volgelingen worden van de Heer.

Het evangelie van vandaag leert ons dat het Koninkrijk van God er niet is voor de zelfgenoegzame, maar voor degenen die bereid zijn te kiezen voor liefde en solidariteit met hun naasten. In de ogen van de kwetsbaren en de armen ontdekken we niet alleen de roep van God, maar ook de weg naar een leven dat rijk is aan betekenis en samenhorigheid. Laten we als Kerk áltijd de kant kiezen van de armen; trouw aan het evangelie.

Laten we bidden

Vandaag een speciaal gebed: een gebed van een arme, gericht aan de rijken.

Lieve rijke medemens,

in de stille momenten van mijn bestaan richt ik mij tot jou.
Slenterend door je straat zie ik naar je huis, je tuin, je auto. En ik probeer me voor te stellen hoe het is om te leven in deze rijkdom.

Ik spreek geen oordeel over je uit. Maar mag ik je uitnodigen om te kijken naar de wereld om je heen, naar de gebrokenheid en de pijn die velen van ons dragen? Ik wil je vragen om te luisteren naar onze verhalen die niet vaak worden gehoord, naar onze dromen die ook wij hebben maar nooit zijn verwezenlijkt.

Ik bid dat je de moed vindt om je hart ook open te stellen voor ónze realiteit, die ook de realiteit is van de wereld waar jij deel van uitmaakt. Ik smeek je ons niet te zien als een probleem of een last, maar eenvoudigweg als jouw medemens. Mogen we samen - jij en wij - een gemeenschap vormen waarin liefde en solidariteit zegevieren, en waar materiële rijkdom een zegen kan zijn voor velen van ons die op deze moment niet weten of ze vanavond eten hebben voor hun kinderen.

Moge onze harten samenkomen in liefde, in warme broederschap, en zo Gods droom belichamen.

Met een dankbare en genegen groet.

Amen.


Geliefde mensen, mogen we de moed vinden om onze harten te openen voor elkaar, zodat Gods liefde en solidariteit ons verenigen in een gemeenschap van medemenselijkheid.
Een mooie zondag,
kris


Om mee op weg te gaan

Zie ik in de armen en de kwetsbaren om mij heen God die als bedelaar naar mij toekomt? Hoe reageer ik op deze ontmoeting?

Koester ik evenveel liefde voor de arme als voor de Heer in de eucharistie?

Reacties

  1. Ik vind het heel moeilijk, ook al zie ik in de kwetsbare om mij heen God, om altijd een hand uit te reiken. Bijvoorbeeld: iemand kan moeilijk eten/slikken, moet eigenlijk gemixt voedsel tot zich nemen. Natuurlijk wil die persoon ook graag meegaan op meerdaagse. Ik ben geen verzorgende of verpleegster. Als ik op haar vraag 'ja' zeg, dan voel Ik dat ik grenzen moet verleggen en dat zie ik voor mij persoonlijk echt niet zitten. Het gaat om een kwetsbare/fragiele vrouw die ook snel slikproblemen heeft en moeilijk kan praten, die heel gevoelig is voor ziektes. Ik suggereerde om met Samana mee op vakantie te gaan. Maar aangezien die reizen voor haar duur uitvallen, gaat ze niet mee. Ik vind dit echt een moeilijke situatie. Ik voel mijn grenzen, maar begrijp heel erg haar verlangen. Hoe kan ik met deze situatie omgaan, rekening houdend met mijn grenzen?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik voel wel bij mezelf dat ik een zekere gevoeligheid heb voor mensen in een kwetsbare situatie. Hiermee omgaan vind ik niet altijd even gemakkelijk en vanzelfsprekend.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dit begrijp ik o zo goed, ik zie mezelve hierin

      Verwijderen

Een reactie posten