zondag 27 door het jaar B

EEN REVOLUTIE VAN TEDERHEID
(Bij Mc 10, 2-16)

Onderstaande overweging is ontleend aan de cisterciënzers van de abdij Onze-Lieve-Vrouw van Koningshoeven in Berkel-Enschot, Nederland.

Het Woord van God, de lezingen van vandaag, maken het ons moeilijk of wellicht beter: ongemakkelijk. Want hoe klinkt dit woord van God in een samenleving waarin 1 op de 4 huwelijken strandt? Hoe klinkt dit woord in een kerk waarvan sommigen van haar celibataire dienaren er ook niet veel van terecht bakken? Moet je dit woord van God over de onverbreekbaarheid dan toch verkondigen? Is het niet wijs om hierover te zwijgen?

Maar het tweede gedeelte, waar het gaat over het kind, voelt net zo ongemakkelijk aan in een samenleving die niet schroomt om kinderen zonder pardon uit te wijzen en om helemaal maar te zwijgen over al die gruwelijke onthullingen van misbruik binnen de kerk. Wie we ook zijn, dit woord van God vervult ons allen met schaamte en pijn. Is het niet wijs om hierover maar te zwijgen? En toch klinkt dit Woord van God als een boodschap van hoop en bemoediging. Maar hoe?

Paus Franciscus noemt de kern van het evangelie, de blijde boodschap van Jezus, altijd een revolutie van tederheid. Het is ook vanuit dit perspectief dat we het evangelie van vandaag moeten lezen en overwegen. Te midden van een wereld, zowel maatschappelijk als godsdienstig, vertelt Jezus het verhaal van de tederheid, van de liefde die niemand uitsluit. Het is niet het evangelie van de hardheid maar van de liefdevolle tederheid. De farizeeën verkondigen steevast het evangelie van de hardheid: Het staat een mens niet toe! Er staat geschreven! Men verkondigt geen geloof maar een aantal geloofsregels. Hun woorden zijn radicaal, hard en kil. Jezus kiest voor een andere weg, die zacht en liefdevol is maar vaak nog radicaler.

Liefde verdrijft bij Jezus al het andere uit het middelpunt: liefde relativeert al het andere; liefde krijgt de prioriteit boven al het andere; boven alles. Liefde vormt niet alleen het hart van Jezus’ onderricht; liefde is ook de hartslag van zijn dagelijks leven. Waar een mensenmassa weigert de normale beleefdheid op te brengen voor een maatschappelijke paria met de naam Zacheus, ziet Jezus hem hoog in de boom zitten en behandelt hij hem met waardigheid en respect. Waar de leerlingen een hongerige menigte zien en die proberen weg te sturen, geeft Jezus hun te eten. Waar de leerlingen een vrouw zien met een andere cultuur en een andere religie, vragen ze Jezus om haar weg te sturen, maar Jezus biedt haar een luisterend oor en vervult haar behoefte. Waar de leerlingen een groepje luidruchtige kinderen zien, proberen zij die weg te sturen, maar verwelkomt Jezus hen met open armen. Verhaal na verhaal en zonder uitzondering zien we dat liefde de motiverende kracht is in het leven van Jezus.

Dat is de revolutie van de tederheid die haak staat op de hardheid van ons menselijk hart. Jezus kiest niet voor de weg van het wegsturen, of het nu om een vrouw gaat of om een kind. Hij kiest voor de weg van de liefde en dat is niet de weg van de minste weerstand maar een weg die vraagt om geduld, overgave, trouw, etc. Trouw blijven aan die tedere liefde is trouw blijven aan God die ons ook op die manier bemint.

Willen wij als samenleving en als kerk de crisis in onze onderlinge relaties overwinnen – in het groot en in het klein – dan zullen we de kant moeten kiezen van de revolutie van de tederheid. Geen gemakkelijke keus, maar wel één die ervoor zorgt dat er eenheid en vrede ontstaat. Het klinkt als een dwaasheid, maar wellicht is het toch een grote wijsheid!

Laten we bidden

Goede God,
geef ons de kracht om liefde en zorg
te tonen aan elkaar.
Help ons om open te staan voor ieder mens,
zodat we een wereld kunnen creëren
van begrip en verbinding.
Leid ons in het kiezen
voor de tederheid die ons samenbrengt.
In uw naam.
Amen.

Geliefde mensen, laten we samen een cultuur van liefde creëren.
Een mooie zondag,
kris

---

Om mee op weg te gaan

Ben ik bereid om huwelijken waarin het moeilijk gaat op te zoeken en hen door middel van vriendschap en goede gesprekken te ondersteunen, als een uitdrukking van mijn geloof in de kracht van de liefde die God ons heeft gegeven?

Hoe kan ik meer tederheid uitstralen in mijn relaties met mijn partner, kinderen, medezusters en -broeders, buren, familie, collega's en anderen in mijn leven?