dinsdag in de Goede Week

Jezus voorspelt aan Petrus dat hij Hem driemaal zal verloochenen. Dit moet Petrus zeer bedroefd hebben. Hij hield immers van zijn Heer. Enkele dagen later inderdaad zal blijken dat hij zijn Heer tot drie maal zal verloochenen.

En hoe zit dat met ons?
Moest Jezus aan ons zeggen dat wij Hem binnenkort zouden verloochenen... we zouden, net als Petrus, ook bedroefd zijn, want we houden toch van Jezus. Niet?

Jezus verloochenen betekent niet enkel onze vriendschap met Hem ontkennen wanneer men daarachter zou vragen, zoals dat bij Petrus het geval was.
Jezus verloochenen betekent ook niet liefhebben wanneer deze mogelijkheid er was, het betekent ook niet vergeven wanneer dit kon, het betekent ook geen verzoening brengen daar waar dit wel degelijk mogelijk was. Elke keer, op iedere moment, op elke plaats, waar Jezus vraagt Hem te volgen, en waar wij dat niet doen, verloochenen we Hem in zekere zin.

Christelijk leven mag geen vrijblijvend gebeuren zijn. Het kent en vraagt een welbepaalde levensstijl, een engagement, een zich geven aan de liefde, geënt op het leven van de Heer.

Het leven zit vol oproep. Op oneindig vele wijzen: doorheen mensen, omstandigheden, en zelfs gemoedstemmingen, vraagt de Heer zijn liefde te belichamen, in innige verbondenheid met Hem. Dit zien, en er niet op ingaan, is de liefde, of de Heer, verloochenen.

Laten we het verhaal van Petrus dus niet enkel lezen als een verhaal in de geschiedenis, maar laten we de moed hebben het ook te leggen op ons eigen leven.

En laten we eruit leren, namelijk daar waar het leven vraagt lief te hebben ook daadwerkelijk liefhebben. Opdat er geen haan zou kraaien.

kris