25 april - Marcus
Wees waakzaam, wees op uw hoede, want uw vijand, de duivel, zwerft rond als een brullende leeuw, op zoek naar een prooi. Zo waarschuwt ons Petrus vandaag in de eerste lezing.
Gisteren spraken we hier in 'Van Woord naar leven' nog over de kleine opstanding die je kan ervaren wanneer je bereid bent je leven in de wonde van je medemens te leggen; de ander die oproept lief te hebben. Wie deze kunst van het leven verstaat zal Christus' verrijzenis aan den lijve ervaren; zowel in jezelf als in het gebaar van liefde dat gesteld wordt.
Maar daarvoor moet je uit jezelf treden, afsterven aan een 'ik' dat zegt het eigen ego te voeden en te volgen. Dit laatste is een ik dat gekozen heeft het pad te volgen van het egoïsme, wat bijna altijd haaks staat op de liefde.
Wanneer je het kwaad bezig ziet in je onmiddellijke omgeving, of in de grotere wereld, maar ook in jezelf, dan kunnen we altijd de eenvoudige conclusie trekken dat er niet gekozen werd voor de liefde.
Het is een feit dat een mens soms de kracht niet heeft om te kiezen voor de liefde. Het gaat gewoon niet. De fut is er niet. Misschien is er kwaadheid, ontgoocheling, verbittering. Het is des mensen. Veroordeel jezelf niet te snel. Toch enkele suggesties: Word niet agressief. Beteugel je tong. Tracht niet te gaan haten. Neem geen overhaastige beslissingen waar je achteraf misschien spijt van zult hebben. Hou het je rustig in jezelf. Ga wandelen. En kijk in je eigen spiegel. En ben je christen: bid. Bid dat de Heer - die in je woont - je mag aanraken daar waar je je innerlijk oorlogje aan het uitvechten bent. Moge Hij in zijn barmhartigheid je niet enkel vergeven, maar je ook op het pad van de liefde brengen; liefde als daad-werkelijk engagement naar de ander toe.
Uw vijand, de duivel, zwerft rond als een brullende leeuw, op zoek naar een prooi... Laten we ons christenzijn alle eer aandoen door steeds weer opnieuw te kiezen voor de liefde. Laat het kwade maar brullen... Wie in diep toevertrouwen aan Christus leeft zal er niet al teveel last van hebben.
Hoewel... je kan liefhebben en toch last hebben van het kwade, namelijk als slachtoffer. Maar ook dan (en ik weet het, 't is snel gezegd), ben je in goed gezelschap, namelijk in dat van de Heer. 'Gelukkig wie vanwege de gerechtigheid vervolgd worden, want voor hen is het koninkrijk van de hemel'... (Mt.5,10). Dit laatste is geen blij gebeuren. Soms is het vervolging in de letterlijke betekenis van het woord. Het is niet evident op die momenten te ervaren dat Christus aan je zijde staat. Maar wat niet evident is - en dat leert het evangelie ons - hoeft niet onwaar te zijn; integendeel.
Een mooie en gezegende nieuwe werkweek voor ieder van u.
Van harte, kris
Marcus was de gezel van Petrus. Zijn evangelie lijkt de neerslag te zijn van de verkondiging van Petrus. Het evangelie van Marcus is volgens de geleerden het oudste evangelie en samen met een verloren gegane bron – in het Duits Quelle genoemd – is het de inspiratiebron van de andere evangeliën, zelfs van dat van Johannes. Marcus vertelt kort en bijna zakelijk over wat Jezus deed. De Quelle zou een verzameling geweest zijn van woorden, logia van Jezus. Toch begint Marcus zijn evangelie heel diepzinnig: ‘Begin van de Blijde Boodschap van Jezus Christus, de Zoon van God’ (Mc. 1, 1). Het oorspronkelijke slot van het Marcusevangelie was eigenlijk 16, 8: ‘De vrouwen gingen naar buiten en vluchtten weg van het graf, want schrik en ontsteltenis hadden hen overweldigd. En uit vrees zeiden ze er niemand iets van’. Ze zeiden dus niets over het lege graf en over de engel die tot hen gezegd had dat Jezus verrezen was. Wat wij lezen in het evangelie op dit feest van Marcus komt uit een latere toevoeging aan het Marcusevangelie. Het kon toch niet blijven duren, dat zwijgen van de vrouwen. Jezus’ verrijzenis werd toch bekend. En daarom ook kon Marcus zijn evangelie zo diep beginnen: ‘Jezus Christus, de Zoon van God’. Marcus heeft op zijn manier Jezus verkondigd. Hij dringt zich niet op. De vrouwen zwegen eerst, de apostelen ook. Maar God gaat door. Het evangelie van deze dag zegt dat Jezus de elf uitzond over de hele wereld. En niets kan wie gelooft tegenhouden. De duivels moeten wijken voor Jezus, ketterijen en andere dwaalleer hinderen niet meer. Christenen spreken nieuwe talen, maar het zijn allemaal talen van de liefde. En Jezus is bij Zijn Vader en geeft kracht aan al wie Hem op aarde verkondigt. Toch is het goed nuchter te blijven, zegt Petrus in de eerste lezing. Want de duivel zwerft rond als een brullende leeuw op zoek naar een prooi. Die slang die satan heet, kan een gelovige wel geen kwaad doen, maar het blijft zaak sterk te staan in het geloof en te vertrouwen op God. Alleen zo houden wij stand in onze strijd tegen dat slangenserpent. Een christen kan wel lijden, maar hij staat op hechte grondslagen. Zijn fundament is Jezus en God. En God heeft in Jezus overwonnen. Jezus’ overwinning zal ook ons deel worden, als we trouw blijven en standvastig. Maar daarbij past nederigheid. Hoogmoed komt vóór de val!
BeantwoordenVerwijderenBedankt Kris
BeantwoordenVerwijderenAan alle lezers en " uitdragers " van ons Geloof in de Verezen Christus
Een Gezegende en Vredevolle groet aan iedereen!!
Godzijdank
Philips Josiane