woensdag in week 22 door het jaar
Simons schoonmoeder, zo lezen we, begon nadat ze opstond 'voor hen te zorgen'. Het is een klein detail in het evangelieverhaal dat we vandaag horen, maar zo mooi, én waardevol.
Wanneer we een terugblik doen op ons leven kunnen we heel zeker momenten aanwijzen waarvan we kunnen zeggen: Toen heeft de Heer ook mij aangeraakt, mij aangesproken, mij geroepen, heeft Hij zich getoond,... Op welke wijze het ook gebeurde, telkens zat er die uitnodiging in om, net als de schoonmoeder van Simon, 'op te staan'.
Wel, geliefde mensen, laten we dan niet enkel gewoon opstaan en zomaar wat rondkijken. Maar laten we, net als de schoonmoeder van Simon, zorgend leven; met zorg voor onszelf en voor elkaar: thuis, in de gemeenschap, op school, op het werk, in de buurt, naar de armen toe, naar hen die geen licht meer zien,…
Laat ons opstaan en Paasmensen worden en vanuit Gods vrede zorg dragen voor de samenleving.
kris
Jezus is onze grote Geneesheer. Door God aan ons gegeven. De medicus mundi, de dokter van de wereld. Vandaag een kort verslag over een dag uit Jezus’ leven. Hij was naar de synagoge geweest, had er gebeden en gepredikt. Hij had getoond dat Hij macht had over de onreine geesten, over de demonen. Nu komt Hij bij Simon Petrus en vindt er diens schoonmoeder met koorts te bed. Als je koorts hebt, ben je op jezelf betrokken. Je kunt niets meer doen. Jezus geneest haar. En zij kan hen bedienen. Zij is weer in staat tot dienen. Dan brengt men alle zieken naar Jezus toe. Ook voor hen heeft Hij soelaas. Hij bevrijdt hen van hun kwalen en van de demonen die hun leven beperken. Dan gaat Hij de eenzaamheid in. Hij bidt in de ochtenduren. Maar iedereen zoekt Hem. Toch wil Hij zich niet vast laten houden. Hij moet overal heengaan om de dokter te zijn van hun lichaam en ziel. Jezus geneest de hele mens. Niet een ziek orgaan. Jezus is geen specialist zoals op onze dagen die maar naar één pijnpunt kijkt. Jezus brengt een totaal nieuwe visie. Hij brengt Gods Geest de wereld binnen. De Heilige Geest. Als een mens God heeft in zijn leven, dan helpt dat om ook de zwaarste ziektes en kwalen te dragen, want je bent in Gods vrede. Dat brengt Jezus: die algehele harmonie, die totale vrede met jezelf, de anderen, de kosmos, met God zelf.
BeantwoordenVerwijderenHet is wonderbaar hoe de eerste christenen de hele antieke wereld hebben veranderd. Voor hen telde iedereen mee: de vrouw, de kinderen, de slaven. Bij de Romeinen telden de armen ook niet mee. Voor hen was slechts één procent van de bevolking van tel: de rijken. Een beetje zoals nu: 26 families in de wereld bezitten evenveel als de helft van de wereldbevolking. En ze trekken alle macht naar zich toe. We zitten weer in hetzelfde schuitje als in de tijd van het eerste christendom. Ook nu moet de kleine minderheid die de christenen zijn heel de wereld omvormen. Niet met geweld, niet door revolutie. Alleen door geloof in God en gebed en liefde voor alle mensen. Dat gaat niet zomaar. Paulus zegt dat hij de mensen weer melk moet geven. Vaste spijs kunnen ze niet verdragen. Ook nu niet. De machtigen van deze wereld zijn zo vol van zichzelf dat zij de christenen eenvoudig niet verstaan. Dus heel voorzichtig aan de slag gaan. Met veel liefde, met veel geduld, met de kracht van God zelf. Zo moeten we ook tegenover onze kinderen staan: hen graag zien en hen leren delen in onze liefde die van God komt. Zeker, de wereld is niet in orde. Wij ook niet. Maar God ziet ons graag. Dat verandert alles.
Prachtige uitleg van het Woord:
BeantwoordenVerwijderen- Dienen, vanuit de aanraking met Jezus.
-Jezus geneest de héle mens.
Niet ontmoedigd geraken door de wereld, en door onszelf, maar onze ogen op Hem gericht houden.
De schoonmoeder van Petrus stond op -nadat ze door Jezus genezen was- en begon voor Jezus te zorgen.
BeantwoordenVerwijderenWellicht hebben we in deze corona - tijd geen andere opdracht dan voor elkaar te zorgen...
in de oude litanie van alle heiligen bad men: ‘a peste, fame et bello, libera nos, Domine’: van pest, honger en oorlog, verlos ons Heer.
BeantwoordenVerwijderenWe dachten dat het eerste van die drie miseries uit onze wereld zou verdwenen zijn.
Maar je ziet: niets is minder waar.
We kunnen dus maar best opnieuw met dezelfde woorden bidden tot de Heer dat hij ons verlost van die moderne coronapest.
Wellicht helpt dat meer dan de angst, de muilkorven en de statistieken!
Hartelijk,
Luc