zaterdag in week 22 door het jaar

Vanuit het evangelie van vandaag kunnen we ons de vraag stellen of wij ons geloofsleven beperken tot een nauwkeurig afgebakend terrein, omzoomd met paaltjes van wetten, voorschriften en geboden? Is onze godsdienstbeleving verworven tot een parcours van regels, praktijken en verplichtingen waar me met een zekere geloofsroutine of schriftgeleerdheid na een tijd moeiteloos doorheen slalommen? Of is het meer dan dat?

Is ons leven een op weg gaan met Jezus door de velden van ons leven met slechts dit ene gebod om handen ‘Bemin God, jezelf, je naaste’? De liefde dus... altijd de liefde. En wel de liefde van ons Heer, de liefde waarmee Hij ons bewoont, de liefde waarin Hij ons zendt, de liefde waartoe wij geroepen zijn haar te belichamen in het concrete leven ons gegeven. 

Wetten, regels, afspraken,... die zijn er. Waar mensen samen leven, waar gemeenschap gevormd wordt, moeten er afspraken zijn, da's duidelijk. Maar laten we nooit slaaf zijn van de wet, maar altijd dienaars zijn van de liefde, instrumenten van de Heer.

Laat je leven een feest zijn, een lofzang op Gods liefde.

kris

Reacties

  1. Héél juist ..."minnen" puttend vanuit onze nabijheid mét Christus diep in ons wezen ,in ons zijn !

    BeantwoordenVerwijderen
  2. De tekst van de eerste lezing vind ik verwijtend.
    Hij heeft iets van diegenen die denken dat ze beter zijn dan anderen omdat ze arm menen
    te leven. Ook in onze tijd heb je zo'n mensen.Ik denk niet dat die de Kerk vooruit helpen

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten