vrijdag in week 3 door het jaar
'Het is met het Koninkrijk van God als met een mens die zaad uitstrooit op de aarde: hij slaapt en staat weer op, dag in dag uit, terwijl het zaad ontkiemt en opschiet, ook al weet hij niet hoe', zegt Jezus ons vandaag in een gelijkenis.
God is de zaaier. En dikwijls gebruikt Hij de mens om zijn zaad uit te zaaien. Wij mogen zijn instrument zijn.
Het gevaar bestaat er echter in dat een mens prat gaat op wat hij doet, dat hij het zaad – inclusief de vruchten - zich gaat toe-eigenen. Al snel voelt die mens zich de grote weldoener, iemand die toch wel veel goeds doet in deze wereld... En ja… hij praat daar zo graag over... Dat is jammer, omdat dat mogelijks veel stuk maakt. De kans bestaat er namelijk in dat je je voeling met God verliest, en hoogmoedig wordt. Je eigent je toe wat God je gaf, en speelt als zodanig een beetje god. Het liefhebben zelf verliest dan z'n schoonheid, omdat ze wordt uitgehold. Het hart, God, wordt eruit gehaald. Het liefhebben mag uiterlijk dan wel een mooie daad zijn, doch in de diepte is het van z'n schoonheid beroofd.
Het liefhebben zelf verliest op die manier ook veel van zijn genade. Want doorheen het liefhebben wil God dikwijls genezend werkzaam zijn, wil Hij gemeenschap scheppen, verzoening tot stand brengen, mensen aanraken, enz... Het liefhebben heeft dan nog wel enige waarde, maar de échte vruchten zoals God ze geven wilt kunnen er moeilijk komen. Jammer. Een gemiste kans, zowel voor degene die liefheeft, als voor degene die bemind wordt.
Anderzijds moeten we oppassen met dergelijke stelling. Want misschien is God wel meer werkzaam door hen die liefhebben zogezegd los van Hem dan we vermoeden. Hoe God werkzaam is door mensen... daar hebben we zo weinig zicht op.
Wat, denk ik, zeker z'n waarde heeft is de band van God met de mens te erkennen, te beamen, te beminnen, te koesteren. Ja, als een hoog Goed.
Mogen we er ons in vreugde en eenvoud aan toevertrouwen.
kris
Ja, Kris, het is niet eenvoudig. Pater Damiaan zegt ook wat u zegt in ons getijdengebed deze morgen. Alle goeds dat wij doen is een gave van God. Wij moeten onszelf wegcijferen om God de eer te laten hebben. De wereld zal ons des te meer zoeken, wanneer wij haar ontvluchten. Maar als wij de eer van de wereld zoeken, verdwijnt God uit onze liefdedaden.
BeantwoordenVerwijderenToch, zoals u zegt, is God ook werkzaam in mensen die Hem niet kennen.
Hierna plaats ik mijn woord. Het gaat eigenlijk over het feit dat wij niet moeten geloven om alles te krijgen van God wat wij vragen. God is veel meer dan dat. Laten wij ons geloof niet verliezen, wanneer wij van God niet krijgen wat we zo graag zouden willen.
Gisteren zei de auteur van de Hebreeënbrief dat sommigen wegbleven uit de bijeenkomsten. Dat kwam, zoals wij het vandaag horen, omdat die mensen vonden dat geloven niets uithaalt. Je wordt er soms voor vervolgd of scheef bekeken. Wij hebben allen nood aan volharding. Er zijn inderdaad veel dingen die wij in dit aardse leven niet krijgen, bv. een goede gezondheid of een goede relatie. Maar zoals de Hebreeënbrief het zegt, sommigen die in de vervolging of de beproeving trouw bleven, wisten dat ze iets bezaten dat meer waard is en dat nooit verloren gaat: God, die altijd bij en in ons is, die altijd de komende is, maar die zeker komt en die aan wie gelooft, het leven schenkt in volheid.
BeantwoordenVerwijderenOok de parabels van Jezus zeggen dat wij het Rijk Gods niet kunnen maken. Wij zeggen in onze preek zo gemakkelijk dat wij moeten ‘bouwen’ aan het Rijk Gods. Eigenlijk kunnen wij dat niet. Wij kunnen de aarde en ons hart klaar maken voor het Rijk Gods. Maar dat Rijk zelf blijft altijd een gave. De landbouwer zaait, maar hij kan zelf de oogst niet maken. Die wordt hem gegeven als de tijd rijp is. Ik heb al veel mensen horen zeggen dat zij uit een christelijke familie komen, dat hun ouders altijd naar de H. Mis gingen, maar zij doen liever zelf iets voor de samenleving. Zij gaan in de politiek bv. om de maatschappij beter te maken. Dat is prachtig, vind ik, maar dat beter maken van een samenleving ligt niet altijd in onze macht. Geen enkele menselijke onderneming heeft een volledige garantie dat ze zal slagen en blijven slagen. Dat heeft een ondernemer niet in handen. De begroting van een regering is ook altijd een schatting die voortdurend bijgestuurd moet worden naargelang van de economische conjunctuur. Ons leven hebben wij ook niet in handen. Het blijft een gave. Ik heb de indruk dat sommige gelovigen denken dat ze met gebed en goede werken alles af kunnen kopen van God. Mijn ervaring is dat dit niet zo is. Ik heb al veel mooie dingen bekomen van God, maar veel andere dingen niet. Moet ik mijn geloof daarvoor opgeven? Dat verhoede God! Het geloof maakt me gelukkig, maar ook ik heb wel eens een slechte dag.
Het Rijk Gods is het Rijk van GOD! En God ken je nooit, God heb je nooit. Als je denkt: ‘Nu kan ik God vatten’, dan is Hij alweer weg. Je kan God niet vatten. Je moet je eigenlijk laten vatten, laten pakken door God. En uiteindelijk is dat het mosterdzaadje dat ons leven tot een bloeiende boomgaard maakt. Maar het is en blijft een gave. Het wordt ons gegeven. ‘We’ve got it’, we hebben het gekregen. Is dat niet God? Het mysterie dat ons gegeven is, elke dag opnieuw?
ik geloof wel maar ik ben niet die bloeiende boomgaard.
BeantwoordenVerwijderendus ik zit met een probleem
Het is precies dat klein geloof misschien van u dat als van een klein mosterdzaadje een bloeiende boomgaard maakt. Dat is niet alleen voor u zo, dat is ook voor mij en voor alle mensen zo. God begint heel bescheiden met elk van ons, maar eens plukt Hij de vruchten van Zijn kleine begin dat Hij met ons heeft gemaakt. Je hoeft dus geen probleem daarin te zien.
VerwijderenHeb lief en geloof dat God er is, altijd en overal voor U.
BeantwoordenVerwijderenU bent zijn kind die een barmhartige vader is en u ontzettend graag ziet.