zaterdag na de Openbaring van de Heer
De doper sprak: 'Een mens kan alleen ontvangen wat hem door de hemel gegeven wordt.'
Johannes is een groot voorbeeld van nederigheid. Terwijl hij veel ontzag genoot, terwijl honderden of misschien wel duizenden mensen naar hem toekwamen om hem te aanhoren, om door hem gedoopt te worden, bleef hij ten dienste van datgene wat God hem vroeg. Hij was er zich dan ook ten stelligste van bewust dat een mens enkel die dingen echt goed, juist en waarachtig kan doen, wanneer ze hem door God gegeven zijn.
'Hij (Jezus) moet groter worden en ik kleiner', zo zegt hij. Dat is heel zeker de sleutel, of het geheim, van zijn nederigheid. Het gaat niet om zijn leven dat hijzelf zou kunnen plannen en verwezenlijken. Nee, het gaat om wat God wil; God in Christus, Hij steeds groter, Johannes steeds kleiner.
Ook wij zijn geroepen om Jezus steeds groter te laten worden in ons leven en wij kleiner. En dat heeft niets te maken met minderwaardigheid, ook niet met het moeten prijsgeven van eigen identiteit, integendeel. Wie Christus groter laat worden in zijn leven zal juist meer en meer zijn ware identiteit ontdekken, en zijn diepste waardigheid. Ons ware ik is immers te vinden in ons ja-woord aan de Heer. In Hem zullen we ons meest ware zelf vinden. In Hem zullen we onze roeping horen en de genade ontvangen deze weg te kunnen gaan. Hij met ons.
Laat ons kleiner worden, opdat Jezus groter mag worden.
kris
Soms verrast het evangelie me. Als ik denk dat ik het allemaal al 100 keer gehoord heb… en dan lees ik plots hier of daar een detail, dat ik precies nog nooit heb gehoord ! ( blijkbaar vergeten was, of er over gelezen of is dit een nieuwe vertaling ? ) Vandaag : Jezus kwam terug in de streek van Judea, waar Johannes doopte ( omdat daar veel water was ). En bam. Het zat er op : Jezus bleek een concurrent, want hij deed daar hetzelfde als Johannes ( Hij doopte er ) én hij kwam dus recht in zijn vaarwater én schoot onder zijn duiven ( allen gaan naar hem ). Waar was dat nu goed voor ? Wekte deze concurrentie en het succes van Jezus jaloezie op ? Ja. Er moet daar een Jood geweest zijn die de lont aan het kruitvat stak. En dus kwamen ze het vragen aan Johannes. De Meester… Het antwoord van Johannes blijft me verbazen. Want het appelleert ons als man en vrouw op een heel primitief instinctief niveau : ons diep ingebakken sexueel programma : wat ons drijft al van toen we nog dieren waren. Nog altijd zit dat in ons. Nog altijd zijn er mensen die er om vechten. En verliezers plegen soms een ‘passionele’ moord… ( in zuiderse culturen bestond er ook een soort bloedwraak-recht, als broers ontdekten dat hun zuster was vreemd gegaan of gepakt ) Johannes vermoedt dat er ook op bruiloftsfeesten jaloezie kan zijn. Maar de échte vrienden van het koppel, die zijn vervuld van vreugde. ( merk op : Johannes en Jezus leefden vermoedelijk celibatair, maar hun leerlingen hadden vaak wél een vrouw ). Dus de ascetische Meester antwoordt op een heel primair instinctief niveau. En wat opvalt : hij verwijst niet naar de wet en de culturele gewoonten en het territoriaal recht of het menselijk eigendomsrecht, maar naar God en naar ons innerlijk ! Ook Jezus heeft dat vaak gedaan : rechtvaardigheid was bij de wetgeleerden een uiterlijk vertoon geworden, maar in hun hart bleven ze belust op bezit en eer en macht en genot… Johannes’ antwoordde in essentie : ik begrijp dat jullie niet willen dat die Jezus hier de kaas van onze boterham komt weghalen, ik begrijp dat dit jullie raakt in jullie hart en buik en ook ik heb dit soort van gevoelens in mij, maar ik ken mijn plaats ( ik ben niet de bruidegom ) en ik ben er innerlijk diep mee verzoend en in mij is vreugde omdat alles is zoals het moet zijn en omdat het volk nu bij Jezus is
BeantwoordenVerwijderenOns "ware ik" aanwezig in't diepste van onze ziel !
BeantwoordenVerwijderenLaten wij élke dag er ons aan herinneren in de stilte van ons hart ,door gebed en meditatie !
Niet wij ,...maar HIJ leidt ons naar wat goed en rechtvaardig is !