zondag 24 door het jaar - B

Wat heeft het voor zin als iemand zegt te geloven, maar hij handelt er niet naar? Zou dat geloof hem soms kunnen redden? Als een broeder of zuster nauwelijks kleren heeft en elke dag eten tekort komt, en een van u zegt dan: ‘Het ga je goed! Kleed je warm en eet smakelijk!’ zonder de ander te voorzien van de eerste levensbehoeften – wat heeft dat voor zin? Zo is het ook met geloof: als het zich niet daadwerkelijk bewijst, is het dood.

Zo horen we bij Jakobus vandaag in de tweede lezing.

Het is klare taal. Duidelijk. Voor iedereen verstaanbaar. Te nemen of te laten.

Wanneer geloof geen liefde tot gevolg heeft is het in wezen een dood geloof. Het kent geen gevolg. Het is als een geschenk met mooi inpakpapier maar binnenin leeg. Het baat tot niets.

Geloof zou van ons liefdevolle mensen moeten maken; mensen die in eenvoud beminnen vanuit de liefde in hen gelegd door God zelf. Die liefde is Jezus Christus. Vanuit Hem, verenigd met Hem, mogen wij beminnen. Hij met ons, wij in Hem.
Oh heilige bruiloft tussen de Heer en ons.

'Wie ben Ik volgens jullie ?' vraagt Jezus aan de leerlingen vandaag in het evangelie. Hij vraagt het ook aan ons: 'Wie ben Ik volgens u ?'
Kunnen wij met hart en ziel zeggen: 'Gij Jezus, zijt onze bruidegom, onze vrede, onze liefde, bron en schepper van al wat goed is. Gij zijt de weg, de waarheid, het leven. Gij, onze redder, Messia's, mensgeworden Woord, onze inwoning, ons innerlijke vuur. Gij, onze Heer, ons Al.'

Kom, laten we ons geven aan Hem; Hij die zich geeft aan ons.
En laat maar gebeuren … wonder van Liefde; voor allen.

kris