dinsdag in week 4 van de advent
De verzen die we vandaag horen uit het boek Hooglied gaan over verliefdheid; over een wederzijdse verliefdheid; een verliefdheid in de diepe betekenis van het woord, ver voorbij romantiek en spontaan buikgevoel. Hier gaat het om een goddelijke verliefdheid; een verliefdheid die haar ontstaan en wortels heeft in God zelf. Het gaat over een verliefdheid die opwekt, die fris is, die zingt van vreugde.
Het is verliefdheid langs beide kanten. En dat maakt de verliefdheid juist zo vol, zo levendig, zo vruchtbaar. Het wordt een samensmelten van twee geliefden.
Mooi zijn de woorden die de schrijver heeft gekozen om de liefde van God te bezingen. Als een jong hert snelt Hij naar ons toe, springend over de bergen, dansend over de heuvels, kijkend door het venster of Hij ons ziet... Prachtig. Zo is God, oud misschien in jaren, maar zo jong en jeugdig in zijn liefde; fris, blij, enthousiast... tot over zijn goddelijke oren verliefd.
Ja, zo kijkt God naar ons. Zo komt, wat zeg ik... zo ‘snelt’ Hij naar ons toe. Wie we ook zijn, waar we ook staan in het leven, welke rugzak we ook meedragen, wat voor een knoeiboel we er misschien ook van gemaakt hebben... God snelt naar ons toe als een verliefde, uitkijkend naar ons verlangen, onze liefde voor Hem.
Geliefde mensen,
wanneer je bidt, en je je ogen sluit, probeer dan eens die verliefdheid van God naar u toe te bevroeden, haar aan te voelen. Open je hart, je hele zijn, om de verliefde God welkom te heten. Hij snelt niet enkel naar een paar zorgvuldig uitgekozen vrome zielen... Nee, Hij komt ook naar u, Hij snelt naar u, verliefd dat Hij is op u. Ja, Hij houdt van u, tot in het diepste van zijn en uw vezels. Ontvang Hem. Bid in Hem. Smelt samen. Laat je omvormen door Hem.
Geen twee liefdes meer. Eén. Hij in u, gij in Hem.
Laten we zo, verinnigd met Hem, verlangen naar de nacht volgende vrijdag op zaterdag. Want wat beschreven staat in Hooglied van vandaag, zal dan, daar in die kleine kribbe vlees en bloed worden, gebaard voor elk mensenkind, zowel in de geschiedenis, als in het heden, als in de toekomst.
Moge gij die kribbe zijn; voor allen u toevertrouwd.
kris
Zo mooi die beide lezingen vandaag die allebei spreken over de bergen en de gedrevenheid, het enthousiasme van de verliefdheid, van de liefde. Maria zien we hier als bijzonder actieve jonge vrouw die net haar dienstbaarheid aan de Heer via de Engel heeft aangeboden door haar ja-woord en die zich nu haast om die dienstbaarheid ook concreet te maken door te gaan helpen bij haar nicht Elisabeth.
BeantwoordenVerwijderenAls Maria Elisabeth ontmoet krijgt ze door de reeds gevorderde zwangerschap van haar nicht de bevestiging van de woorden van de Engel, maar ook Elisabeth geeft aan Maria de bevestiging van de woorden van de Engel: zij herkent in Maria de Moeder van haar Heer. Dat zal voor Maria van grote betekenis geweest zijn. Zij heeft niet gedroomd dat er een Engel kwam... Wat prachtig om ons te mogen spiegelen aan die intense wederzijdse liefde tussen beide zwangere vrouwen, een parallel met de vreugde die uit de lezing van de Hooglied weerklinkt. Het is mooi om deze vreugdevolle dienstbaarheid te mogen beleven, te mogen herkennen in mensen die we ontmoeten en in grote dankbaarheid te weten dat ook wij zo geliefd en graag gezien zijn! Mooie kerstdagen aan Kris en zijn gezin, aan de vele trouwe en enthousiaste lezers die allemaal net als Maria de komst van Jezus met grote blijdschap verwachten.
Wivina
Dank je Wivina om deze warme, uitnodigende, woorden.
VerwijderenInderdaad, in de blijheid van de ontmoeting mogen we God gewaarworden, proeven van zijn vreugde die eigen is aan wie Hem ontmoeten.
Ik wens ieder van jullie mooie gods-ontmoetingen vandaag door elkaar in de liefde van de Heer nabij te zijn.
Amaai Wivina, hoe mooi.
BeantwoordenVerwijderenDank, dank, dank