dinsdag in week 23 door het jaar

De eerste lezing van vandaag, uit de eerste brief van Paulus aan de Korintiërs, komt best lastig over. Laten we het als een uitdaging zien er ons wat dieper in te verdiepen.

Voor Paulus gaat de eenheid binnen de gemeenschap voor alles. Wanneer men bij geschillen z'n toevlucht neemt tot instanties die 'de gemeente geen aanzien genieten' doet dit de eenheid, en haar roeping, teniet. Voor Paulus staat dit gelijk als je onderdanig opstellen aan 'de wereld'. En dat is nu net voor Paulus onaanvaardbaar.

Als er geschillen zijn, van welke aard ook, moeten die opgelost worden in een geest van broederlijkheid, opdat ieder terug het juiste spoor mag vinden, en opdat de eenheid zou hersteld worden. De vermaning, het naar oplossingen zoeken, de verzoening, moet - met andere woorden - gebeuren 'in Christus', vanuit zijn aanwezigheid binnen de gemeenschap. Dat is de ware gerechtigheid naar waar moet gestreefd worden.

We kunnen dit vergelijken met wat Jezus zegt bij Mt 5, 20: 'Als jullie gerechtigheid niet groter is dan die van de schriftgeleerden en de farizeeën, zullen jullie zeker het koninkrijk van de hemel niet binnengaan.' Het gaat erom de geest van Christus heel concreet te beleven. Het evangelie mag geen vrome theorie zijn; interessant om lezen maar ver van ons leven. Nee, het moet z'n incarnatie krijgen in ons leven van elke dag, steeds gericht op het welzijn (lees: het leven in waarheid) van de ander, en onszelf.

In het 'vers voor het evangelie' staat het klaar en duidelijk. Ik citeer het volledige vers zoals we dat lezen bij 2 Kor 5, 19: 'God heeft in Christus de wereld met zich verzoend: Hij heeft de wereld haar overtredingen niet aangerekend. En ons heeft Hij de verkondiging van de verzoening toevertrouwd.' God was er niet op uit menselijke overtredingen - van welke aard ook - aan te rekenen. Het enige wat Hij wilde doen, en gedaan heeft, is de mensheid met zich verzoend door het zenden van zijn Zoon en de kruisweg die Jezus voor ons gegaan is. Ons, christenen, geeft Hij de opdracht deze verzoening te verkondigen. Dat betekent niet enkel het goede nieuws van Jezus' kruis en opstanding ter sprake brengen onder de mensen, maar ook heel concreet binnen deze geest aan verzoening te werken, en wel in eenheid met Christus.

Het evangelie beleven is niet enkel wat lief en vriendelijk zijn voor elkaar, zonder woorden of gebaren. Het is de Blijde Boodschap verwoorden (uiteraard altijd op een verstandige en doordachte manier) en heel daadwerkelijk gestalte geven aan de verzoening die God in Christus aan de wereld gedaan heeft.

Volgend citaat uit de brief aan de Efeziërs geef ik nog graag mee, omdat het - naar mijn mening - ook wezenlijk te maken heeft met wat Paulus bedoelt wanneer hij spreekt over het belang van verzoening: 'Laat de zon niet ondergaan over uw boosheid.' (Ef 4, 26b). Een citaat om mee te nemen.

Heel waarschijnlijk, of zelfs heel zeker, is er over deze eerste lezing van vandaag véél méér te zeggen. Maar na Vincenzo Paglia te hebben geraadpleegd, en na wat persoonlijk gemijmer, kwam vooral dit bij me op.

Heel graag wens ik ieder van u een gezegende dinsdag toe,

kris