woensdag in week 23 door het jaar

Vandaag lezen we bij Paulus: 'Laat ieder die een vrouw heeft zo leven dat het hem niet in beslag neemt, ieder die verdriet heeft zo dat hij er niet door wordt beheerst, ieder die vreugde voelt zo dat hij er niet in opgaat, ieder die bezit verwerft alsof het niet zijn eigendom is, ieder die in deze wereld leeft alsof ze voor hem niet meer van belang is. Want de wereld die wij kennen gaat ten onder.'

Ging Paulus ervan uit dat Christus weldra ging terugkomen? Of dacht hij dat het 'einde der tijden' in zicht was? In de loop der geschiedenis hebben heel wat exegeten en theologen zich over deze vraag gebogen. Wat er ook van zij, de woorden hierboven aangehaald hebben een diepe en rijke betekenis; beslist voor de mensen van toen, maar ook voor ons vandaag.

Van belang is dat we ons niet laten opslorpen, of niet ten onder gaan, aan mensen, dingen, of gemoedsstemmingen. Hoe waar het ook is dat deze zaken wezenlijk bij ons leven horen, en bij onze persoon, we moeten er verstandig mee omgaan. In de zin van: mensen en zaken mogen geen hinder vormen in het centraal stellen van God in ons leven. Ze mogen niet tussen ons en God komen te staan, alsof we moeten kiezen. Het gaat daar niet om. Waar het wel om gaat is dat we God de plaats moeten geven die Hij toebehoort, namelijk in het centrum van ons leven. Ons huwelijk, onze broers of zussen binnen een gemeenschap, onze kennissen, de zaken waarmee we bezig zijn, ons werk, onze studie, onze mogelijke fysische beperkingen, en zelfs onze gemoedsstemmingen, kunnen we beleven als ten dienste van God.

Niets mag onze eigendom zijn; geen mens, geen zaak, geen stemming. Wie zich niets toe-eigent blijft in de diepte een vrij mens; vrij voor God, vrij voor de liefde. Hij maakt zich niet los van mensen of zaken, maar integreert ze op zo'n wijze in zijn leven dat ze geen hinderpaal vormen in het er-zijn voor God; integendeel. Juist met zijn medemensen, in zijn dagtaak, vanuit zijn gemoedsstemmingen, zal hij leven 'in God', bouwend aan zijn Rijk. We hoeven dus geen mens of ding te verachten. Het enige dat we, denk ik, moeten doen is God de plaats geven die Hij toebehoort; namelijk in het hart van ons bestaan. Zo zal niets ons scheiden van de liefde van Christus... (Rom.8,39).

Een vredevolle woensdag,

kris

Reacties

  1. De teksten van Paulus, in het bijzonder gericht aan de Korintiërs bevatten ongemakkelijke passages voor ons huidig tijds gewricht omdat naast de Liefde ook overvloedig accent wordt gelegd op “Geboden” die de Rechtvaardigheid vertolken. Alhoewel beiden aan elkaar gelijk zijn, zijn zij wel verschillend in gebruik. Om dit te begrijpen moeten wij ons bewust zijn van het feit dat ons leven in feite een onophoudelijk sturen is binnen de Werkelijkheid waarin wij leven: een probleem dus van “navigatie”. Zoals een kapitein zijn schip “Recht_Varend (Geboden)” zal laten sturen volgens de kardinale gerichtheid (de algemene_koers) om zijn doel te kunnen bereiken, zal hij daarbij op elk ogenblik moeten openstaan voor de feitelijkheid van de momentane omstandigheden die hem nopen zijn koers tijdelijk te verleggen (obstakels, gevaar voor aanvaring enz). Daarbij is het zelfs mogelijk tegengesteld te moeten varen ten opzichte van die algemeen geldende koers. Liefde is het equivalent binnen zowel het religieus als het dagdagelijkse beleven. Liefde en Rechtvaardigheid zijn dus zowel verschillend als aan elkaar gelijk. Beiden zijn dus evenwaardig en hebben eigen domein van toepasbaarheid.

    Liefde is daarenboven in eerste instantie, meer dan een gevoelen maar een morele wetmatigheid, gevolg van de fundamentele Integratieve structuur der werkelijkheid, die stelt dat 1. De integrerende delen het werk doen 2. in functie van de Integratie. Dit wordt trouwens ook door Paulus omstandig aangehaald in 1 Kor 12:12-19 hetgeen weinig wordt becommentarieerd, doch fundamenteel is in verband met het Absolute Goede (Liefde) versus het dito Kwade (Egoïsme).

    Paul Clessens

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. weinig concreet,
      kan je een praktisch voorbeeld geven?

      Verwijderen
    2. Wat het laatste betreft is de tekst van H. Paulus heel concreet; dus best zelf lezen.
      Wat het eerste betreft is de algemene regel dat men voldoende aandacht schenkt aan wat uw naaste u bevraagt, hetgeen U nu doet, maar ik heb een dringende afspraak - dit is de realiteit van het ogenblik en heb dus nu geen tijd om nu direct het gesprek verder te zetten.

      Ik wil dat gaarne wel overmorgen doen. U kunt mij bereiken op clessens @yahoo.com.
      vriendelijke groeten.

      Verwijderen
    3. Kan het wat eenvoudiger? Je teksten ruiken sterk naar New Age. Sorry.

      Verwijderen
    4. Mijn excuses dat U dat op die wijze ervaart. Ikzelf ken New Age niet en als dit zo zou zijn ware het misschien nuttiger mij te zeggen wat er niet juist is. Wat mijn taal betreft: elke vogel zingt zoals hij gebekt is; daarenboven is men zoveel maal rijker als dat men talen spreekt. Daardoor kan men de dingen vanuit ander perspectief zien. Misschien kan dat nuttig zijn om de controversen te belichten die samen misschien tot het juiste zien kunnen leiden. Open staan voor elkaars verschillen is een christelijke deugd , dacht ik.

      Verwijderen

Een reactie posten