dinsdag in de eerste week van de advent
VOORTKOMEND UIT GOD
(bij Jesaja 11, 1-10)
Uit de stronk van Isaï schiet een telg op, een scheut van zijn wortels komt tot bloei.
Beste mensen, vandaag lezen we in het boek Jesaja, een bekende grote profeet. Het is een prachtige tekst die ook in het Nieuwe Testament wordt aangehaald met betrekking tot Jezus.
Heb je wel eens een omgehakte boom gezien en bespeurd dat er in het voorjaar toch weer leven in zat en dat het frisse groen tevoorschijn kwam?
Dat beeld van een boom die opnieuw gaat leven vanuit oude wortels gebruikte Jesaja lang voordat Jezus geboren zou worden. Nadat de Assyrische koning die dacht nooit verslagen te kunnen worden, toch het onderspit heeft moeten delven, zal er, zo zegt Jesaja, een wortel ontspruiten uit de afgehakte boom. Zoiets zal er gebeuren in de toekomst, zeg Jesaja, namelijk uit de stronk van Isaï. Wie was Isaï? Isaï is een Hebreeuwe naam die in het Grieks en Latijn Jesse genoemd wordt. De betekenis van deze naam is ‘man Gods’. Hij was de vader van David, de eerste koning van Israël. Jezus waarnaar we nu in deze advent bijzonder uitzien, stamde van deze Isaï af.
Er zijn in de loop van de tijden geslachtslijsten ontstaan die de afstamming van Jezus in woord en beeld hebben weergegeven. Zo is er in Chartres een hoog gebrandschilderd raam uit 1145 waarin de stamvader, Isaï, ligt te slapen en uit zijn borst een wortel verschijnt waaruit de koningen die er in Israël geweest zijn als takken van een hoge boom tevoorschijn komen, steeds maar hoger, totdat Jozef, en Maria aan de top verschijnen met Jezus.
Over die scheut uit de wortel schrijft Jesaja in hoofdstuk 11, met als waardige afsluiting vers 10:
Op die dag, zal de telg van Isaï als een vaandel voor alle volken staan. Dan zullen de volken hem zoeken en zijn woonplaats zal schitterend zijn.
Dat klinkt als een belofte, en opent een nieuw perspectief. Het zijn krachtige beelden die Jesaja schildert over de grootste man Gods, Jezus, niet met name genoemd, maar wel zo verstaan door de eeuwen heen. Probeer Jesaja 11, telkens opnieuw zo te lezen, en voel dat er hoop in jezelf kan ontstaan, en vertrouwen dat onderdrukking en geweld nooit het einde zijn, maar dat er een Man Gods gekomen is, en telkens opnieuw weer komen zal, voor de zwakken, de rechtelozen, de kwetsbaren, de armen. Hij zal komen en er ‘zijn’ voor alle mensen, van vroeger en nu.
Dit alles past uitstekend in ons adventsthema: Kom, ga Hem tegemoet.
Probeer de sprong in de geschiedenis te maken over alle drempels heen, en vertrouw op Hem die altijd komende is naar ons, en ga Hem tegemoet.
Uiteindelijk zijn we allemaal uit God geboren, maar via onze ouders. Misschien hebben jullie een stamboom van je eigen familie. Vast zijn het niet allemaal heilige mensen geweest zoals de voorgangers van Jezus dat ook niet waren. Deze voorgangers hadden hun kleine en zelfs grote gebreken. Toch is de Verlosser van alle mensen uit hen geboren.
Heb eerbied voor de mensen uit wie je geboren bent, en weet dat we allemaal uiteindelijk onze allereerste bron in God kunnen terugvinden.
Laten we bidden
Goede Vader,
wij danken U dat U onze Vader bent,
de Bron van ons bestaan.
Onze levens komen uit U voort,
en ook uit onze ouders en voorouders,
geslacht na geslacht.
Uw Adem is door de tijden heengegaan,
soms niet herkenbaar, of verborgen.
Moge Uw genezende Adem
telkens opnieuw ons tot leven wekken,
Mogen wij steeds meer mensen worden van U,
door Jezus, onze Verlosser en Broeder,
Amen
Lieve lezers, met alle gaven die wij ontvangen hebben zien we uit naar de ‘telg van Isaï’, de Komende in onze wereld, en in onszelf. Kom, Heer Jezus, kom!
Ricky Rieter
In de advent bidden we 'Kom, Heer Heer, kom'. Tegelijk geloven we dat Hij altijd al aanwezig is (in ons hart, in andere mensen, in gebeurtenissen, in de Kerk...) Waarom bidden we dan dat gebed? Is het dan niet beter om te bidden voor openheid, in de geest van waakzaamheid, zodat we de goddelijke aanwezigheid kunnen opmerken?
BeantwoordenVerwijderenJa, is beter
VerwijderenHij is nog steeds altijd komende, al is Hij al gekomen. Dat gegeven blijft zolang het leven doorgaat, van ons en alle geslachten. Hij blijft in beweging naar ons, wel wachtend op ons want Hij kan alleen binnenkomen als wij de deur van ons hart openmaken. Daarvoor bidden is inderdaad hard nodig, maar tegelijkertijd weten dat Zijn komen geen eindpunt is in de geschiedenis, iets van lang geleden. Hij blijft wachtende om bij ons binnengelaten te worden. Nu, vandaag en zolang onze adem in en uitstroomt.
VerwijderenRicky
Prachtig Ricky, dank voor je mooie uitleg.
BeantwoordenVerwijderenHoe mooi de beelden die Jesaja ons meegeeft: hoe de uitersten elkaar in vrede vinden, met elkaar vreedzaam samenleven. De wolf legt zich neer naast het lam, het kind speelt voor het hol van de adder... Hoe mooi zou het zijn als Joden samen met Palestijnen het land zouden bewerken met hun tot ploegen herwerkte wapens, samen de vruchten mogen delen.
BeantwoordenVerwijderenDe koe en de boerin hebben vriendschap gesloten, hun jongen liggen naast elkaar
BeantwoordenVerwijderenDe poëtische teksten van Jesaja maken ons hart teder voor de komst van Jezus.
BeantwoordenVerwijderenDank, Ricky voor de heldere uiteenzetting.