26 dec - H. Stefanus

GEESTKRACHT  ALS TEGENWICHT
(Bij Hnd 6, 8-10; 7, 54-59)

Beste mensen, we staan aan het begin van de kersttijd, en nu, de allereerste dag na het grote feest van de Menswording van Jezus valt er meteen al een bom: onbeheerst bruut geweld, verminking, welllust, doodslag, haat. Dit alles gaat uit van velen tegenover één uitermate kwetsbare maar sterke man die vol was van de Geest: Stefanus.

We kunnen ons wel een moment realiseren dat dit ‘feest’ van het martelaarschap van Stefanus, niet historisch daags na het geboortefeest van Jezus plaats heeft gevonden, maar toch. In de liturgie zijn we nog lang niet met kerstmis klaar.  Die periode is pas net begonnen.
Dit gruwelijke verhaal valt wel ijskoud op ons dak.

Als we de nieuwsberichten beluisteren, dan gaat geweld dag in dag uit door, ja zeker, ook daags na Kerstmis. Hoezeer we verlangen naar vrede, en naar hoopgevende berichten, door het vieren van een verlossingsfeest van maar één dag, schieten we daar niet veel mee op, als de ellende meteen onvermoeibaar verwoestend doorgaat.

De geboorte van het Kind heeft een diepe betekenis, die ons enerzijds blij kan maken en doet jubelen van vreugde, maar anderzijds heeft de noodzaak van deze geboorte te maken met verlossing van alles wat niet goed is in deze wereld. Datgene wat ons doet huiveren en ons overmeestert. Is Kerstmis dan een leugen? Vieren we iets wat niet relevant is in deze tijd van oorlogen en geweld? Maken we onszelf wat wijs?

Oei, dat zijn niet mis te verstane vragen aan ons adres.

Laten we naar Stefanus kijken. Wat een geloof, wat een inzet, wat een vuur. In de lezing is een lang gedeelte weggelaten waarin Stefanus met diepe overtuigingskracht het woord doet Door dat deel wel te lezen, zien we, in de figuur van Stefanus een tegenkracht verrijzen die boven alle ellende uitstijgt. Het is de tegenkracht die Jezus zelf allereerst heeft laten zien. Het is een zo sterke tegenkracht die je overtuiging dat het allemaal geen zin heeft ombuigt naar de meest krachtige Geest die sterker is dan alle boze machten uit de hele wereld bij elkaar.

Vervuld van de heilige Geest sloeg Stefanus zijn blik op naar de hemel en zag de luister van God, en Jezus die aan Gods rechterhand stond en hij zei: Ik zie de hemel geopend en de Mensenzoon, die aan Gods rechterhand staat.

Ja, uiteindelijk sterft Stefanus aan de verwondingen zoals Jezus stierf aan het kruis … Stefanus, eerste martelaar, in de kracht van Gods geest.  In Stefanus zien we dat de lijdende mens de lijdende Christus IS. Niet alleen de lijdende mens van alle tijden, maar ook de Christus die alle lijden van de mensheid overwonnen heeft.

Hoe is het voor ieder van jullie om te leven vanuit je geloof in deze toch zeer barre tijden? Kan geloof je helpen om eruit te putten in je eigen lijden?
De laatste woorden van Stefanus waren: Heer Jezus, ontvang mijn geest. Ook Jezus gaf de GEEST. Aan ieder van ons!

Laten we bidden

Goede Vader, onze woorden vallen stil
als we direct na het vieren
van het hoogfeest van Kerstmis als blijde boodschap
zo’n bruut geweld moeten aanhoren en ondergaan.
Dit niet alleen toen, maar ook vandaag.
Het zet ons met twee benen op de grond,
het kan ons verlammen
en onze hoop op een betere wereld kapot maken.

Wij bidden U om de genade
dat wij sterk mogen zijn
en ons niets wijs laten maken door doemdenkers
die hun ogen sluiten voor al uw waarachtige
en zegenrijke beloften dat tenslotte
het kwaad nooit het eindpunt kan zijn.
Wij willen blijven geloven in het leven,
want U bént het Leven.

Wij geloven in U en in de kracht van de verrijzenis
van uw Zoon,  Jezus, de Levende.
Mogen we met Stefanes,
in navolging van Jezus zelf
de Geest die alles bewerken kan,
(mede door onze handen),
de ruimte geven
en zo blijven leven in hoop,
door Jezus, onze Verlosser.
Amen

Beste mensen, de kersttijd gaat door, laat die vreugde ons niet ontnomen worden en moge ons geloof steeds sterker worden, ondanks de slechte tegenkrachten.
Ricky Rieter