dinsdag in de tweede week van de advent

BAAN VOOR DE HEER EEN WEG DOOR DE WOESTIJN
(bij Jes 40, 1-11)

Beste mensen, de adventstijd is anders dan de Veertigdagentijd, een periode waarin we veel vreugdeklanken horen: geluiden van verwachting, van hoop, met blijde melodieën. Zo ook vandaag weer: Troost, troost mijn volk … Spreek Jeruzalem moed in …

Adventstijd is toekomstgericht, zoals vrouwen die in verwachting zijn ook zo vol kunnen stromen van blijdschap om wat er binnenkort te gebeuren staat. Dat neemt niet weg, dat de tijd ook wel eens zwaar kan vallen, maar de boventoon zal toch de vreugde zijn om de belofte van het kindje dat groeiende is, én soms al te voelen.

Behalve de toon van vreugde is er nog iets wat in deze tijd speelt, namelijk: er moeten voorbereidingen worden getroffen, werk worden verricht, een weg gebaand voor het kind, en, in onze lezing, voor onze God: Baan voor de Heer een weg door de woestijn, effen in de wildernis een pad voor onze God. Laat elke vallei verhoogd worden en elke berg en heuvel verlaagd, laat ruig land vlak worden en rotsige hellingen rustige dalen.

Hoe zien we dat voor ons in de praktijk van ons leven? Welke werkzaamheden zijn voor ons belangrijk in de advent? Natuurlijk, naarmate kerst straks dichterbij komt zijn er huishoudelijke ‘plichten’ die niet zozeer als plicht worden gezien, maar juist vreugde opwekken in het vooruitzicht van een feest. Ook het bezig zijn met post die verstuurd gaat worden kan een plezier zijn als je werkelijk aandacht hebt voor de persoon waarnaar je schrijft, als het kan zelfs met een persoonlijk woordje erbij. Dit en de inkopen horen bij de uiterlijke voorbereiding. Dat alles is prima, maar blijft er dan voldoende tijd over om ook ruimte te maken voor de innerlijke voorbereiding? Hoe is de verhouding tussen het een en het ander? Suggesties kunnen wel worden gegeven, maar het beste is om zelf de balans in de gaten te houden. Wat verlangt jouw ‘ziel’, voor jezelf en voor de wereld waarin we leven?

De nood in de wereld is groot. Onze nood misschien ook. In feite leven de wereld en wijzelf, die daartoe behoren, in min of meer schrijnende armoede.

Momenteel ben ik het boek: Het Kindeke Jezus in Vlaanderen van Felix Timmermans opnieuw aan het lezen. Kostelijk beschreven, ook en juist die armoede komt er in veel toonaarden in voor. Geen romantiek. Als je je probeert voor te stellen dat Kerstmis geen romantisch feest was, dan weet je soms niet of we met al onze ideeën om er een zalig kerstfeest van te maken, niet op een verkeerd spoor zitten.  Dit is iets wat we bij onze voorbereidingen mee kunnen nemen: De vreugdevolle verwachting, de toon van Jesaja, én de realiteit van veel mensen die onderdrukt worden, of in een oorlogssituatie zitten, waarin alles ontbreekt, en waar ook materiële armoede is, een tekort aan eten en drinken, behuizing, zekerheid, enzovoort, dan kunnen we daar in de war van geraken. En toch, altijd weer het ‘en toch’ van de blijde boodschap voor ieder mens. Laat ons dagelijks gebed en onze inkeer de grond onder onze voeten zijn. Laten we de Ene loven en prijzen, vanuit een diep geloof dat Hij groter is dan alle problematiek en dat Hij, door de geboorte van zijn Zoon, als een arm kind, ons en de wereld het onbegrijpelijk voorbeeld heeft gegeven dat juist door zijn kwetsbaarheid, de wereld verlost is . Is dat geen reden tot vreugde, al begrijpen we het steeds nog niet goed?

Laten we bidden met woorden uit psalm 96:

Zing voor de Heer een nieuw lied,
zing voor de Heer, heel de aarde.
Zing voor de Heer, prijs zijn naam,
verkondig van dag tot dag dat Hij ons redt.
Maak aan alle volken zijn majesteit bekend,
aan alle naties zijn wonderdaden …

Laat de hemel verheugd zijn, de aarde juichen,
de zee bruisen, met alles wat daar leeft.
Laat het veld verblijd zijn en alles wat daar groeit,
laat alle bomen jubelen voor de Heer,
want Hij is in aantocht.

Beste mensen, elke dag zetten we een stap in de goede richting als we te midden van nood, de Ene toch kunnen prijzen en loven vanuit ons geloof, dat de Komende al onderweg is naar ons. En wij zijn onderweg naar Hem.

Ricky Rieter