zaterdag in week 24 door het jaar

HET KOMEN VAN HEM EN VAN ONSZELF

Beste mensen, op het einde van het kerkelijk jaar is de toon van de lezingen zwaarder dan daarna wanneer we met de advent, die morgen begint, aan een nieuwe cyclus beginnen. Eigenlijk is het beleven van die zwaarte een proces dat in mensenlevens ook gebeurt, al is het niet helemaal vergelijkbaar. Het valt echter wel eens samen. Vaak zijn mensen eerder depressief in het late najaar, dan op andere tijden. Ook in noordelijke landen waar het in de winter vroeger donker is en waar het ook langer donker blijft dan bij ons, komt psychische duisternis regelmatig voor.

Gaat het over onze psyche in dit evangelie? Nee, het gaat over meer. Lucas schrijft over de eindtijd, de tijd van de uiteindelijke voltooiing.

Hoe verlangt een hele wereld niet naar verlossing na tijden waarin er zoveel beproevingen tegelijk de mensen teisteren, louteren, soms tot wanhoop brengen? We hoeven de krant maar open te slaan of de tv te bekijken om het nieuws in alle hevigheid als een daverende stortbui over ons heen te laten komen, zonder ertegen beschermd te zijn. Dat er meer is dan ellende kunnen we soms bijna niet meer geloven. En toch: het woord evangelie betekent blijde boodschap. Durven we ons open te stellen voor die blijde boodschap en durven we daarin te geloven nu de realiteit ons allesbehalve blij maakt? We mogen immers onze ogen er niet voor sluiten. Zelfs Jezus, en juist Jezus had met grimmigheden te maken, meer dan wie ook. Soms willen we misschien al die nare beelden niet zien, en verdwijnen we van het toneel om ons te voegen in de wereld van ontspanning, plezier, leuke hobby’s, feestjes. Dat kan ons helpen om op andere momenten de zwaarte weer aan te kunnen. Dat is oké als het uiteraard binnen de grenzen blijft. Maar, het verandert de realiteit maar even.
Vandaag krijgen we de waarschuwing dat we de ernst van het leven zoals het is, niet in de ‘diepvries’ moeten leggen. Het is namelijk zo dat we die ernst eigenlijk liever willen vergeten op dit moment. We worden echter opgeroepen om klaarwakker in het leven te staan, het leven zoals het nu is. De bemoediging die we daarvoor nodig hebben kómt, zoals de zon elke morgen weer zijn best doet zelf wakker te worden. Ook de zon heeft er strijd mee, maar er gaat geen dag voorbij zonder dat hij er is, al verschuilt hij zich regelmatig.

Morgen begint de Advent. Dat woord komt uit het Latijn en betekent Komst.
Als leidraad nemen we dit jaar: KOM, GA HEM TEGEMOET. Deze woorden zijn we een paar weken geleden tegengekomen in de evangelielezing over de tien meisjes met de olielampjes. De beweging van het wederzijds ‘komen’, is de rode draad in de aanstaande adventsweken.

Laten we bidden

Goede God en Vader,
we willen er klaar voor staan
met lampen en olie
om voorbereid te zijn
op de komst van uw Zoon.
Hij is al gekomen, lang geleden,
maar Hij komt telkens opnieuw
met zijn gaven
en vooral met zichzelf,
als degene die naar mensen omziet
en nabij wil zijn in onze levens.
Hij zal komen en Hij verwacht ons.
We vragen uw zegen voor deze bezinningstijd
door Hem die komen zal.
Amen

Beste mensen, zet je lampen maar klaar, en daarbij ook de olie die je niet wil vergeten!

Ricky