woensdag in week 24 door het jaar

Het is eigen aan alle tijden dat mensen (zowel gelovigen als anders- en niet-gelovigen) een beeld van Jezus proberen te schetsen. Dat is goed en nodig. Maar het is ook riskant en soms zelfs gevaarlijk. Dikwijls gebeurt dit namelijk op zo'n wijze dat dat beeld netjes in het hoofd past van degene die het beeld schetst; geboetseerd op eigen mensenmaat, maar ver verwijderd van wat is. En als men dit beeld dan nog gaat verkondigen... tja... 

We moeten er uiterst voorzichtig en met veel liefde mee omgaan.

Niet dat een mens zelf niet mag nadenken over wie Jezus was. Er mag en moet over nagedacht en gestudeerd worden. Ja hoor, ook met kritische blik. Geen enkel probleem.

Van belang is te luisteren naar wat de Bijbel over Jezus zegt: Het Woord dat vlees is geworden, Gods welbeminde Zoon in wie Hij welbehagen heeft, beeld van de Vader, belichaming van het ‘ja’ en van de liefde. Wie de evangelies biddend leest komt gelovig te weten wie Jezus was, wat zijn zending was, hoe Hij onder ons aanwezig is, wat Hij vraagt, en zo meer.

Er bestaat ook zoiets als ‘studeren in de Geest’. Dat wilt zeggen: studeren met een open hart voor wat de Geest ons wilt openbaren. Niet enkel in het gebed komt God naar ons toe, maar ook in de studie. Waarom zou God zich afzijdig houden van de mens die Hem bestudeert? Net zoals in het gebed kan God zich openbaren in de studie over Hem of Jezus, in het bestuderen van de Bijbel, in het kennisnemen van de kerkgeschiedenis (waar Hij soms wel en soms niet werkzaam was), in het kennen van (echte) heiligen, in het zichzelf willen onderdompelen in de vele spiritualiteiten die het christendom kent, en zo meer.
Het komt erop neer biddend te studeren, met een arm en open hart, diep verlangend de ‘waarheid’ te mogen kennen over God, Jezus, zijn boodschap, de Kerk met grote K, zijn roep tot ieder van ons, enz…

Laat ons het beeld van Jezus niet te snel zelf invullen. Als we met vragen over Hem zitten laten we dan de evangelies lezen, de brieven, en deze steeds herlezen, dag na dag, studieus en biddend. Laten we er met elkaar over praten, biddend dat de Heer zichzelf mag openbaren doorheen het ‘goede gesprek’.

En als je er niet uitkomt, overweeg die dan die mooie woorden van Jezus: ‘Wie mij ziet, ziet de Vader’. Aanschouw de eucharistie, kijk naar het kruis, zie de Opgestane, kijk je medemens in de ogen, zie waar de liefde vraagt bemind te worden, enz.

Wil je weten wie God is, leer dan Jezus kennen. Word vriend van Hem, verwelkom Hem steeds dieper in je leven, ga met Hem mee waarheen Hij je ook voert, en leer van Hem, verinnig je met Hem, word zijn liefde.

kris

Reacties

  1. Paulus beschrijft vandaag zeer mooi hoe ons leven zou kunnen zijn: een leven in de liefde. Ik mag nog zoveel goede dingen doen, zonder de liefde betekent het niets. Al kende ik alle wetenschappen, al wist ik alles van God door mijn catechismus, als ik God niet bemin, helpt me dat niet vooruit. De liefde is altijd goed, niet jaloers, denkt niet iemand te zijn. Liefde zoekt zichzelf niet, liefde wordt nooit kwaad en onthoudt niet het kwaad dat anderen ons misschien aandoen. Alles zal verdwijnen, zegt Paulus: de kennis, het spreken in profetieën of in tongen en talen. Alleen de liefde zal blijven. Geloof is belangrijk en ook de hoop, maar groter dan deze twee grote deugden is nog de liefde. De liefde is God, de liefde zal de eeuwigheid zijn. Welnu, deze liefde hebben Johannes de Doper en ook Jezus gebracht. De Doper was streng. Hij moest de weg effenen voor het komen van God in de wereld. Maar als God in Jezus dan komt, is Hij zeer mild, ingoed, barmhartig. En toch, ook Johannes was vol liefde. Hij wilde Gods liefde doen heersen onder de mensen. Maar hij zette de puntjes op de i. En zelf leefde hij ook heel streng. Ze hebben hem gedood. Jezus die de liefde van God zelf is, is veel milder. Hij kan vergeven, Hij is de Bruidegom. Als Hij komt, is er vreugde, is er feest. De Doper was water dat reinigt, Jezus is wijn die het hart verblijdt. Toch moest ook Jezus sterven. Maar Zijn bloed, dat vloeide op het kruis, bracht ons de eeuwige verzoening met God. Zijn kostbaar bloed, vergoten uit liefde, schenkt ons de wijn van de hemel. Mochten ook wij leven in de liefde. Leven in God, daarvoor zijn we geschapen en dat gebeurt wel hier, maar het eindigt niet hier. God zelf zal ons leven voltooien in Zijn eeuwigheid. Daar zal de liefde gewoon volkomen zijn.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hij is de persoonlijke God die je zoekt.
    Met die gedachte voorop wordt het leven een zaligheid, een hemel op aarde.
    Verdiep U in de Schriften, bid de psalmen samen met Jezus....Doen.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Dank,Kris en Luc,e Daniël
    zoals jullie het openbaart :zo is Jezus de liefde -voluit-Leven IN God en Hem laten leven in ons !De laatste zin, die mij trof,in Daniël :GOD ZELF ZAL ONS LEVEN VOLTOOIEN IN EEUWIGHEID.......D.AAR ZAL DE LIEFDE GEWOON _ VOLKOMEN _ ZIJN !!!!
    Nu ben ik er 92 !!!en dàn ....????????

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Blij met wat Kris schrijft: Laat ons het beeld van Jezus niet te snel zelf invullen.
    In het Oude Testament stond al dat ons "geen beeld van God mogen maken". Protestanten hebben dat altijd letterlijk genomen (de letter doodt, zegt het Nieuwe Testament) en werd de beeldenstorm een werkelijkheid. Maar "geen beeld van God maken", moeten we wel even anders begrijpen. Dank Kris, je slaat de nagel op de kop.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Kris het is zeker waar dat we de Bijbel biddend moeten lezen. Ik vind het echter even waar
    en even wijs om de hedendaagse mens in die lezing te betrekken. Jezus is ook gekomen voor de mens van hier en nu

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dag Marie-Roos,
      wat je schrijft is absoluut waar. Het ene staat dan ook niet tegenover het ander. Bijbelstudie, de Bijbel biddend lezen, staat niet tegenover het feit dat die Bijbel over het hier en nu gaat, over ons, over de mensen ons gegeven.
      Deze twee (studie en beleving) gaan hand in hand, als onverbreekbare broer en zus.

      Verwijderen

Een reactie posten