22 febr - Petrus' Stoel
Vandaag, op het feest van St. Petrus' Stoel, zingt de psalmist ons toe: 'De Heer is mijn herder, het ontbreekt mij aan niets. Hij laat mij rusten in groene weiden en voert mij naar vredig water. Hij geeft mij nieuwe kracht en leidt mij langs veilige paden tot eer van zijn Naam.'
Laten we bidden dat onze paus zich zo mag laten leiden door God. Dat hij zijn diepste thuis mag vinden in Hem. Dat hij de kerkgemeenschap, alle mensen, enthousiast mag maken voor de Blijde Boodschap door juiste woorden te spreken en goede daden te stellen. Dat Christus zich door hem mag openbaren.
Laten we paus Franciscus dragen in ons dagelijks gebed, zoals hij dat van ons vroeg van op het balkon op het Sint-Pietersplein te Rome bij zijn verkiezing tot paus.
Maar natuurlijk gaat deze psalm ook over ons. Als een goede herder leidt God ons langs groene weiden, alles gevend wat we nodig hebben om zijn liefde te bezingen. Hij laat ons rusten in Hemzelf, waar we mogen drinken van het levend water, Christus, zijn mensgeworden Zoon. Van Hem mogen we dagelijks nieuwe kracht ontvangen om in staat te zijn zijn vrede uit te dragen, Gods liefde te worden.
Kom, laten we ons als Kerk schenken aan Hem.
kris
Dank, Kris, voor uw oproep om te bidden voor onze paus. Dank ook om te verwijzen naar ons die mogen leven van Gods leven. Hij is inderdaad onze goede Herder.
BeantwoordenVerwijderenHet feest van Sint Petrus’ Stoel lijkt even de vasten te onderbreken. Zo is het nochtans niet. Petrus is door de Heer juist geroepen om ons heilig te doen leven. De paus als opvolger van Petrus, doet nog altijd hetzelfde. Hij is een oudste, een presbyter, de eerste van de presbyters, maar als eerste juist een dienaar van Jezus en Zijn Rijk. Onze paus leidt onze Kerk anno 2021 door de moeilijkheden van deze tijd. Franciscus is geen dwingeland, hij is een voorbeeld. Zijn sobere levensstijl, zijn gedrevenheid om alle volken één te maken met al hun verschillen en juist over al die verscheidenheid heen, zijn grote liefde voor de armen, zijn diep gebedsleven en zijn gehechtheid aan Moeder Maria, tonen ons een herder naar Gods hart. Zeker, hij krijgt kritiek. Andere pausen kregen die ook, maar voor mij geeft God aan elke tijd de paus die die tijd nodig heeft. De paus staat altijd onder Christus. Zijn ambt steunt juist op de belijdenis van Petrus dat Jezus de Gezalfde is, de Zoon van de levende God. En dat is geen belijdenis die van mensen komt, dat is een openbaring van God zelf. De Kerk zal altijd aangevallen worden, maar niet vergaan. In onze contreien lijkt Christus’ Kerk niet veel meer te betekenen. Maar als je nader toekijkt, bezit ook onze Vlaamse Kerk nog zeer veel enthousiaste vrijwilligers die op zovele vlakken de Kerk helpen dragen. Wat die mensen doen, wordt vaak onderschat. Maar al zijn de kerkgaande gelovigen een klein aantal geworden, ik bid dat deze kleine groep een beetje de plaats in zou nemen van wat vroeger, tot voor kort, de kloostertjes deden en waren op onze parochies. Elk kloostertje was eigenlijk het moederhart van de parochiegemeenschap. Nu die religieuzen verdwijnen, laten wij, de kleine overgebleven kudde, dat hart proberen te zijn in elke plaatselijke gemeenschap.
het gaat er niet om om zich religieus voor te doen voor het zicht van de anderen
BeantwoordenVerwijderenMaar beste anoniem, wat bedoel je daar eigenlijk mee? Is dat een reactie op mijn woord? Dan heb je dat echt slecht gelezen. Het gaat er inderdaad niet om om 'ons religieus voor te doen voor het oog van de mensen', maar die zovele vrijwilligers op onze parochies, die kleine kudde kerkgaanden, zijn de religieuzen van nu. Daarvoor bid ik: dat zij zich daar bewust van mogen worden, niet voor het oog van de mensen, maar werkelijk, dat zij het moederhart zijn van onze plaatselijke gemeenschappen, van gelovigen en andersgelovigen en zelfs niet-gelovigen. De zustertjes vroeger deden dat toch ook niet om zich 'religieus voor te doen'. U moet werkelijk veel dieper mijn woord en ook dat van anderen leren lezen.
VerwijderenDe kerk van vandaag ...
VerwijderenIk stel er me vele vragen bij.
Onze paus is voor levende gemeenschappen. Kleine of grote, maar gedragen door alle gelovigen, alle gedoopten.
Maar wat doet ons bisdom (Gent) ? Ons bisdom schaft kleine levendige parochies af. Zij moeten zich aanpassen en toetreden tot de nieuwe grote parochie.
Ik ben maar en eenvoudige boerin en moeder en gelovige. Maar dat kan ik niet begrijpen...
Ik bid elke dag om wijsheid en inzicht voor ons gezin, onze kleine levendige parochie en mezelf, maar ik begrijp het echt niet.
Alsof ze een elite kerk willen met slimme, vooraanstaande gelovigen, die meelopen met de clerus die denkt alles ten goede te veranderen.
Maar ondertussen haken vele (jonge) mensen af en het kan hun (de veranderaars) echt niets schelen. Zou Jezus dit gewild hebben vraag ik me af ?
de houding van de tollenaar is beter: 'Heer, wees mij zondaar genadig'
VerwijderenIk zou iedereen willen aanraden het boek te lezen
BeantwoordenVerwijderenGEDULD MET GOD door HALIK