donderdag na aswoensdag
Vandaag lezen we in Deuteronomium: ‘U staat voor de keuze tussen leven en dood, tussen zegen en vloek. Kies voor het leven, voor uw eigen toekomst en die van uw nakomelingen, door de Heer, uw God, lief te hebben, Hem te gehoorzamen en Hem toegedaan te blijven.’
Inderdaad, wij staan voor de keuze tussen leven en dood. Kiezen voor God is kiezen voor het leven. Kiezen voor het kwaad is kiezen voor de dood. Deuteronomium stelt dit heel zwart-wit, maar soms heeft een mens dergelijke taal nodig om z’n leven en de keuzen die hij maakt op scherp te zetten.
De realiteit leert ons dat wij doorgaans daar ergens tussen hangen. Niet echt zwart, maar zeker ook niet echt wit; eerder grijs. Maar eigenlijk zou ons leven wit moeten zijn, niet enkel in de intentie, maar ook in de daad. Als christen zou het een vanzelfsprekendheid moeten zijn te kiezen voor het leven, voor God dus. Als we onze naam ‘christen’ waardig willen dragen moeten we leven naar haar inhoud: dat betekent een leven leiden gehecht aan de persoon van Jezus, in intieme relatie met Hem, je door Hem laten leidend.
Wie deze weg gaat, leeft niet voor zijn eigen begeerten, maar zal groeiend, meer en meer die weg gaan waarover het evangelie van vandaag spreekt: Jezelf verliezen omwille van de Heer. Het is je oppervlakkig ik achterlaten om steeds dieper te leven in Christus. In Hem zal je je meest ware ik ontdekken; je diepste identiteit.
Kom, laat ons kiezen voor het leven, voor God, voor de liefde. Heel concreet; in het leven van elke dag.
kris
Wat Mozes daar zegt tot het volk in de eerste lezing, sluit natuurlijk prachtig aan bij ons vastenprogramma. Wij zijn op de hoogte van God gaan staan, we zijn op een hoogtestage. En dan wordt ons bloed verrijkt, we krijgen meer uithoudingsvermogen. Om wat te doen? Niet zozeer om te sporten, maar om te kiezen voor het leven, om meer en intenser te leven. Er zijn zoveel dingen die ons eigenlijk dooddoen, vooral wanneer wij onszelf zoeken. Dat ikje van ons moet aan de kant. Dat zal wat lijden meebrengen, want jezelf aan de kant zetten, kan pijn doen. Jezus heeft zichzelf ook aan de kant gezet. De Mensenzoon heeft veel geleden. Maar Hij vraagt van ons Hem na te volgen in Zijn zelfverloochening. Elke dag moeten we ons kruis opnemen. We hoeven dat kruis niet te zoeken, het is er. Altijd is er iets dat tegengaat, altijd is er iets dat lastig is. Dat moeten we dragen. En als we dat met Jezus dragen, als wij ons lijden bij het Zijne voegen, dan zijn we goed bezig. Dan zijn we op weg naar de verrijzenis. De verrijzenis is ons streefdoel. Het is ons Pasen, onze doorgang door lijden en versterving heen naar het nieuwe leven. Dat nieuwe leven is precies jezelf vergeten en beginnen te leven voor God en voor de anderen. Dat mag hier beginnen, maar dat wordt voltooid in het eeuwig leven hierna. De hemel is precies leven voor God en voor elkaar.
BeantwoordenVerwijderenkiezen voor de weg 'ten leven' of 'ten dode' is niet altijd makkelijk. daarvoor moeten we kunnen 'onderscheiden'. wat is Gods wil?
BeantwoordenVerwijderenhet is dan goed om iedere dag de bijbelteksten te lezen en aan de hand daarvan jezelf te bevragen en fijn om daarbij geholpen te worden door dagelijks bijbelcitaat. dank daarvoor!