maandag in week 6 door het jaar
Bij een wonder denken wij al vlug aan een of andere lichamelijke genezing, of een dansende zon omringt door wolken van rozen. En natuurlijk zijn dat ook wonderen, die – indien God dit nodig acht - kunnen gebeuren. Maar het gevaar bestaat er in dat we ons blind staren op dat soort wonderen, en daarin, en enkel daarin, Gods kracht gaan zoeken.
Alle wonderen die ooit gebeurd zijn, en nog zullen gebeuren, verwijzen naar een véél dieper wonder, namelijk het wonder van Gods bestaan, het feit dat Hij ons voortdurend bezoekt, en wat Hij in ons bewerkstelligt.
Hij komt tot ons in zijn Drie-ene liefde. Zijn naam is 'barmhartigheid', 'vrede', 'trouw', 'goede vrijdag', 'Opstanding’. Van zijn Pasen wilt Hij ons deelgenoot maken door ons te verinnigen met zijn Liefde: het wassen van elkaars voeten.
Het is goed om verwonderd te blijven om Gods bestaan, om de liefde waarmee Hij ons bewoont, om zijn roep deelgenoot te worden van die liefde voor de mensheid. Dit houdt ons in het 'gebed zonder ophouden' en het waakt over ons hart dat op deze wijze niet naar zichzelf gekeerd zal zijn, maar steeds gericht naar Hem waarvan alle leven komt.
Laten we dragers en uitdragers zijn van Gods wonderlijk bestaan door waarachtige navolgers te zijn van Christus, met alle consequenties dat dat met zich zal meebrengen.
kris
De mens wordt talrijker. Adam en Eva krijgen kinderen. Maar ook de zonde waarin zij gevallen zijn, neemt toe. We lezen over de eerste broedermoord. Abel was blijkbaar liever gezien door zijn God dan Kaïn. Of dat zo was, is nog maar zeer de vraag. Maar zo dacht Kaïn het toch. En dan, op een wandeling, slaat Kaïn zijn broer dood. Jaloersheid of denken dat je achtergesteld bent, is een vreselijk iets. Daar kan van alles voort uit komen. Hier ook: een moord. Maar dan roept God tot Kaïn: ‘Waar is je broer?’ Het is het geweten van Kaïn dat niet meer in rust is. Je kunt je geweten niet doen zwijgen. Elke mens staat met een naakt gelaat voor elke ander. En naar een woord van de Joodse filosoof Emmanuel Levinas, zegt dat naakte gelaat: ‘Dood mij niet’. Hier is het toch gebeurd en het zal onder mensen nog vaak gebeuren. Jammer genoeg. Maar Kaïn antwoordt op Gods vraag en op de vraag van zijn geweten: ‘Moet ik soms op mijn broer passen?’ Ja, dat had hij moeten doen. Dat moeten wij allemaal doen. Wij zijn de hoeder van onze broeders. Precies omdat niet alleen Abel, maar elke mensenbroeder, een Abel is. Abel betekent ‘ijdelheid, een windje, een zuchtje, een ademstoot’. Abel is in het Hebreeuws ‘Havel’. ‘Havel havelim’, zo begint het boek Prediker. Dat betekent: ‘IJdelheid der ijdelheden’, ‘Abel der Abels’. Ja, we zijn maar een ademtocht, niet meer dan dat. We zijn zo broos en daarom moeten wij zo goed op mekaar passen. Ik houd mijn hart vast als men in onze tijd zo gemakkelijk spreekt van ‘voltooid leven’. Daar mag je dan zo maar uitstappen. Hiermee wil ik niemand persoonlijk aanklagen, waarom zou ik? Maar het is jammer. Een mens blijft altijd, hoe schamel en afgetakeld hij of zij ook moge worden, een beeld van God. ‘Dood mij niet’, dat is de vraag op het gelaat van elk van ons. Maar het verhaal van Kaïn en Abel zegt ook dat Kaïn een teken krijgt op zijn hoofd. Ook hij mag nu niet gedood worden. Het is niet omdat een mens een moordenaar of een misdadiger is, dat je hem moet doden. Hier lezen we eigenlijk al een pleidooi tegen de doodstraf.
BeantwoordenVerwijderenJezus zal ook dood worden gemaakt. Vandaag in het evangelie dagen Farizeeën op om Hem uit te dagen. Ze vragen een teken uit de hemel. Maar Jezus heeft zopas een menigte van 4 000 mensen op een wonderbare wijze gespijzigd. Hij heeft zopas ook nog een doofstomme genezen. Hij is bezig met de geschonden schepping te herstellen. Als mensen weer Gods woord kunnen horen, zullen ze God ook weer loven en het evangelie dat Jezus brengt, verkondigen. En als mensen niet meer grijpen en pakken, zoals Eva en adam het deden, maar als zij zoals Jezus delen en geven, dan wordt de schepping weer nieuw. De verdwenen harmonie komt terug, het verloren paradijs wordt herwonnen. Maar dat zien de Farizeeën niet. Wij misschien ook niet. Zolang we leven voor onszelf, kan God ons leven niet binnen. Dan kan Jezus ook niets doen, tenzij zuchten. Tekens helpen dan ook niet meer. Terecht keert Jezus naar de overkant terug. De overkant, dat is waar God is, waar God aanvaard wordt, waar de schepping weer heel gemaakt wordt. Overmorgen begint de vasten. Dat zal een trainingstijd zijn voor elk van ons, om ons te oefenen in het leren aanvaarden van God en van elkaar, een tijd om op de hoogte te gaan leven van Jezus, ja, van God zelf.
BeantwoordenVerwijderenjalousie of afgunst is een van de 7 grote hoofdzonden
BeantwoordenVerwijderende andere zijn: hoogmoed, gierigheid, onkuisheid, onmatigheid, woede en luiheid.
Superbia, avaritia, luxuria, invidia, gula, ira, acedia.
L'Orgueil, l'avarice, la luxure, l'envie, la gourmandise, la colère, la paresse
in deze vastentijd is het goed ons geweten te onderzoeken
zie ook boek Spreuken 6,16 en Galaten 5,
Waarom God Abels' offer ziet en die van Kaïn als zodanig niet...is een mysterie. We zouden kunnen zeggen: "Dat is oneerlijk." Maar er ligt een rijkdom te wachten voor Kaïn. Het zou Kaïn terug moeten werpen op zichzelf. Op zijn tomeloze geloof. Geloof dat het goed is dat hij een offer brengt. Maar dat heeft hij niet. Hij heeft bewijs nodig, hij wil zien dat hij gezien wordt door God. Hij wordt jaloers op Abel die ziet dat God hem ziet. Wonderen zijn prachtige symptomen of bijproducten van het pad van waarheid. Net als geluk. Ze zijn geen doel op zich, maar goddelijke gaven. Het is zelfs misschien waarom Jezus zijn lijdensweg óók inging om daarna te herrijzen. De beperkingen van de mens om een wonder te eisen...ze kregen het. Het is aan mij om hier een les uit te trekken. Hoe duister het lijkt om mij heen...blijven geloven.
BeantwoordenVerwijderen