vrijdag in de paasweek
De leerling van wie Jezus hield zei tegen Petrus: ‘Het is de Heer!’
Wij hebben wel eens de neiging om de Heer te gaan zoeken in het buiten-gewone, alsof Hij zich enkel of vooral zou openbaren buiten het alledaagse leven.
Het evangelie van vandaag toont aan dat Jezus zijn aanwezigheid openbaart in het alledaagse, in onze dagelijkse bezigheden, in de gewone dingen van elke dag, in de dingen waarmee we bezig zijn.
We hoeven Hem echt niet ver te zoeken. Hij is gewoon daar waar wij zijn.
Wie de levenskunst verstaat God aanwezig te weten in de kleine dingen van elke dag, zal deze kleine dingen als grote dingen ervaren, omdat hij ze zal beleven als gekregen van Hem, met de liefdevolle uitnodiging Hem in al die dingen en mensen te eren, en wel in de liefde van Christus.
Onze dagelijkse maaltijden, onze omgang met echtgenoot of kinderen, medezusters- of broeders, onze arbeid thuis of elders, onze zorg voor de medemens, ons gemeenschappelijk en persoonlijk gebed, onze eigen kwetsbaarheid, lijden of broosheid, de pracht van de natuur, onze vriendschap of omgang met zoveel mensen, enz... in dit alles openbaart God zich en appelleert Hij lief te hebben.
Ja hoor, Hij is er. Op elk moment, op elke plaatst waar je vandaag zult zijn.
Zie en bemin; evangelie.
kris
Petrus ziet het toch niet meer zitten. Jezus is wel tweemaal aan hem en zijn gezellen verschenen, maar toch gaat hij weer vissen. Het oude beroep van weleer. Dat is nog het zekerste. Die Jezus is te onzeker. En de anderen gaan mee in de boot. Maar het gaat niet meer, de vissen bijten niet. Dat is zo als je een geliefde verliest, dan zegt het leven je niets meer. Dat is hier ook zo bij Petrus en zijn vrienden. Zij vangen niets, zij zwoegen vergeefs. Maar daar staat Jezus aan de oever. Hij vraagt of ze wat vis hebben. Maar dat is juist het probleem: de vissen bijten niet. ‘Probeer het eens rechts van de boot’, zegt de vreemde man op de oever. Zo gezegd, zo gedaan. En wat een wonder: een overvloed van vis. Johannes ziet hier de Heer aan het werk. ‘Het is de Heer’, zegt hij tot Petrus. En deze durft weer te doen wat onmogelijk lijkt: hij springt in het water. Hij sleept het net aan wal. 153 stuks. Evenveel als er toen bekende mensenvolken waren. Daar op de oever is er een houtskoolvuur aangelegd. Dat doet denken aan dat vuur in de tuin van de hogepriester. Toen had Petrus Jezus verloochend. Maar nu is Petrus Jezus’ gast. Jezus heeft wel brood en vis. Hij heeft zelfs gezorgd voor een sleepnet vol. Jezus zelf is de vis, de ichthus, Jesous Christos huios Theou soter, Jezus Christus, Zoon van God, de Redder.
BeantwoordenVerwijderenDat is echter een verhaal met een dubbele bodem. Het is toepasselijk op elke moeilijke situatie in de Kerk. Als de vissen niet bijten, als de verkondiging niet aanslaat, heeft Jezus altijd andere oplossingen, nieuwe visies op het pastoraat en de pastorale zorg. De H. Geest van God zit nooit stil. Zeker, zoals in de eerste lezing, vaak willen de mensen liever dat over God en Jezus niet gesproken wordt. Ook nu is het zo’n tijd. Onze tijd is niet gunstig voor de geloofsverkondiging. Niet gunstig, maar toch niet onmogelijk. Mensen bidden thuis in deze Coronatijd, er zijn virtuele ontmoetingen, vieringen online. En als er geen priesters meer zijn, nemen gewone gelovigen het initiatief. Velen worden pastoraal werker of werkster in woonzorgcentra, in klinieken, op de parochies. Neen, Jezus is niet dood. Hij leeft. Niets of niemand kan Hem dood laten zwijgen.
' en het net scheurde niet' 153 vissen als alle volken en rassen op aarde,
Verwijderenin de éénheid van de Kerk (net) dat niet scheurt
Gelieve dus de éénheid in de Kerk te bewaren en door te geven aan de volgende generaties, het geloof van onze voorouders doorgeven van geslacht op geslacht.
Dankbaar voor jullie Woord en dankbaar dat pr. Daniel er opnieuw bij is.
BeantwoordenVerwijderenWat mooi, 159 vissen voor alle 159 bestaande volken. Jezus is er voor alle mensen, voor alle volken. Zijn zorg geldt voor iedereen. Maar wel voor de mensen die hem toelaten. Martin Buber zei het duidelijk. “God is daar waar de mens hem toelaat”. In mij, in jou, in ieder van ons. Zó overweldigend mooi.
BeantwoordenVerwijderenmisschien kunnen we ons de vraag stellen: hoe het komt dat er bijna geen priesters meer zijn? Scheelt er iets aan de opleiding? Of zijn er nog weinig christelijke gemeenschappen? Misschien zijn we binnen 20 jaar allen moslim? Vergelijk met Syrie.
BeantwoordenVerwijderenNu zijn er al mannen die non willen worden???
VerwijderenDe bisschop van Antwerpen zal hem met beide armen ontvangen
VerwijderenMensen uitsluiten of opzijzetten op basis van geslacht enz... is tegen de mensenrechten en dus absoluut niet christelijk, hoe vroom men ook mag zijn. Ten andere in de bijbel, het woord van God, staat duidelijk dat de Heer zegt: "Ik heb uw vroomheid niet nodig!" Barmhartigheid vraagt de Heer. En dat gaat zéér ver.
BeantwoordenVerwijderenGod is barmhartig voor de zondaar die zich bekeert: zie parabel van de 'verloren zoon' en de overspelige zondares.
VerwijderenAls man gaat u ook niet naar de vrouwengevangenis. Men zet de melk niet naast de kat. Er zijn ook toiletten voor mannen.
dat gaat zéér ver!
VerwijderenMaar niet te ver!
er zijn ook grenzen.
Als u de bijbel wil lezen zal u zien dat er véél grenzen zijn.
Niet om onze vrijheid te beperken maar om in alle vrijheid te kunnen leven.
De tien geboden zijn daar een voorbeeld van ten leven.
'je mag andermans goed niet begeren' : je moet het geslacht van de andere niet begeren
God aanwezig weten in de kleine dingen van elke dag. Dus ook in de tranen van mijn bedlegerige moeder die al maanden 24u op 24 aan haar bed is gekluisterd zonder zich te kunnen verleggen, in haar smeebede "iets te doen" en in de machteloosheid die ik daarbij voel om haar zo te zien en net niet te kunnen helpen.
BeantwoordenVerwijderenAls het een hond, paard of kat was geweest zou men al lang een einde aan haar compleet kwaliteitsloos leven te stellen maar een mens is dat niet waard, die moet eindigen als een uitgeperste citroen. Op zo'n momenten is God zien heel erg moeilijk ...
het is eigenlijk zo: uit respect voor de mens kan die niet op dezelfde manier worden behandeld als de dieren.
VerwijderenWij proberen om het lijden te verzachten. Niet doden.