donderdag in de 2e paasweek

'Hij die van boven komt staat boven allen, wie uit de aarde voortkomt is aards en spreekt de taal van de aarde. Hij die uit de hemel komt en boven allen staat, getuigt van wat Hij gezien en gehoord heeft, en toch wordt zijn getuigenis door niemand aanvaard. Wie zijn getuigenis wel aanvaardt, bevestigt daarmee dat God betrouwbaar is.'

Wie leeft in ontmoeting met de Heer, zal de Heer en zijn liefde steeds meer leren verstaan. Niet zozeer vanuit een louter menselijk denken dat steeds om bewijzen en ervaring vraagt, maar vanuit de warmte van de heilige Geest die ons geschonken is.
Doorgaans hechten we aan dit laatste weinig belang en daardoor geven veel mensen het snel op, of geraken in een twijfel waar ze niet meer uit raken. Door het verlies van de Geest wordt het geloof abstract, misschien nog in stand gehouden door bepaalde rituelen of zelfs vormen van liefdadigheid, maar de levende overgave en de blijheid van een leven gestuwd door de Geest raakt zoek.

Het gebed van en met het hart is mijn inziens de sleutel om weer tot een levendig geloof te komen; een geloof bevrucht door Gods Geest, een geloof dat ons in de liefde van de Heer aanzet Gods liefde te belichamen.

Het gaat dan vooral over een stil verwijlen bij de Heer, je hart openend voor zijn Geest. Jij bent er, en God is er in zijn Drie-ene Liefde, en dat volstaat. Dit in geloof 'beleven' doet een mens arm worden van geest, nederig van hart, beschikbaar voor dat diepe waaien van de Geest.

Dat betekent niet dat we heel de dag op onze knieën moeten doorbrengen, biddend voor het aanschijn Gods. Het betekent je ziel gericht houden op God, zowel in je expliciet gebed alsook in je bezigheden.

Dat hoeft zich niet altijd al te spelen in je volle bewustzijn. Het gaat om een veel diepere laag waar je Christus toelaat dat Hij jouw leven opneemt in Zichzelf. Soms beredeneer je dat in je hoofd, maar heel dikwijls ook niet. Het gebeurt gewoon, als een gebed zonder ophouden. Dat is leven in de heilige Geest, voort-durend.
Weinigen beleven dit in alle zuiverheid, volmaakt zeg maar. De schrijver van deze woorden nog het minst. Maar we leven wel in groei, ons geschonken door de Heer. Laat deze innerlijke groei maar toe, je toevertrouwend aan het waaien van de Geest.

Je zal merken dat de Geest niet enkel steeds inniger aanwezig zal komen in je bidden, Hij zal er ook ten diepste de leiding van nemen, de warme begeleider wat betreft je groei in Christus, uw ja leggend in zijn grote ja tot de Vader.

Als we als Kerk getuigen willen zijn van de Heer, zullen we het gebed steeds opnieuw moeten (her)ontdekken als het hart van ons leven waarvan God zelf de schepper en schenker is. En bijna als vanzelf zullen we dan ook getuigen zijn van Gods liefde voor de mensheid. Want wie in waarheid bidt, zal niet anders kunnen dat Gods goedheid belichamen. Dit laatste zal hij ervaren als zijn opdracht, zijn zending. In alle graagte zal hij er gehoor aan geven. Uit liefde voor God en medemens.

De liefde, altijd maar de liefde. Heerlijk toch.

Een mooie en gezegende donderdag.

kris