woensdag in de 4e paasweek

Jezus zegt ons vandaag: 'Ik ben het licht dat naar de wereld is gekomen, opdat iedereen die in Mij gelooft niet meer in de duisternis is.'

Jezus is het licht dat door de Vader naar de wereld gezonden is. Wie in Hem gelooft, wie zich aan Hem geeft, leeft en beweegt in dit licht. Hij ziet de wereld en God vanuit en in dit licht. Hij weet zich verlost van elke vorm van duisternis opdat hij zich weet opgenomen door het licht, door Christus zelf.

Dit is voor de mens echter geen wit-zwart gebeuren. Hoewel hij ten diepste verlost is, zal hij moeten toegroeien naar dit licht, met veel vallen en telkens weer opgericht worden, door bereid te zijn te sterven in Christus, door zich toe te vertrouwen aan zijn leven in ons.

Hoe doen we dat? Door ons te openen voor Hem, door te kiezen ons aan Hem te hechten, door het evangelie handen en voeten te willen geven, met alle consequenties die deze weg mogelijk met zich meebrengt. En wel in zijn naam, vanuit zijn inwoning in ons, als een feest van gemeenschap, groeiend in Hem.

Is dit te kort door de bocht? Is het te makkelijk gesproken?
Enerzijds misschien wel. Anderzijds is het, denk ik, echt een kwestie van kiezen.

kris