vrijdag in de 4e paasweek

Jezus zegt ons vandaag: 'Ik ben de weg, de waarheid en het leven'.

Het zijn woorden van de Heer tot ons gesproken. Kunnen wij op onze beurt nu ook zeggen tot Hem: 'Heer, Gij zijt mijn weg, Gij zijt mijn waarheid, Gij zijt mijn leven'.

Mag inderdaad Jezus alles voor u zijn: de bezieling van uw leven, de zin van uw bestaan, het vuur van uw doen, de ziel van uw liefde, de kern van uw zijn, het hart van uw ‘ik’?

Of anders gezegd: Mag Jezus je Al zijn?

Jezus je Al laten zijn, betekent Hem met je meedragen als degene waar je je aan toevertrouwt, waar je je aan hecht. Het is kiezen en toelaten dat Hij de weg van de liefde in en met u bewandelt.

Dit kan verregaande consequenties hebben. Want, zoals we weten, is Jezus’ liefde geen romantiek, geen oppervlakkigheid, geen kwestie van het volgen van emoties, geen scheppen van sfeertjes. Het gaat over je leven geven voor de liefde; de liefde de zin laten zijn van je bestaan, en wel in naam van Jezus.

Het is bereid zijn het kruis daarvoor te dragen. Niet enkel omdat het heel wat van je zal kosten, maar ook omdat velen misschien niet akkoord zullen gaan met de weg die je gaat. Dan staande blijven, verder doen, niet veroordelend, bereid zijn telkens opnieuw te vergeven… Met andere woorden: goed wetend waarmee je bezig bent. Het is je spiegelen aan het evangelie, de trouw en de minne van Christus. 

Maar het is ook gewoon in je dagelijks leven verbonden blijven met de Heer; in de dingen die je doet. Op de werkvloer, huishoudelijk zaken thuis, rustend in de zetel,... Niet voortdurend beredenerend met je hoofd. Wanneer je in- en uitademt beredeneer je dit ook niet, maar het gebeurt. Zo kunnen we ook verbonden blijven met de Heer zonder het te beredeneren. Als een vanzelfsprekendheid zeg maar. Ja, zoals we in- en uitademen. Een houding; in de diepte een houding van gebed, van gebed zonder ophouden.

Ja, moge de Heer je weg zijn, je waarheid, je leven; geworteld in zijn Pasen.

kris