vrijdag in de 3e paasweek

Vandaag lezen we in de eerste lezing over de bekering van Paulus.

Paulus zou vandaag (tenminste wat betreft de tijd van voor zijn bekering) internationaal gezocht worden, en bestempeld worden als uiterst gevaarlijk, een terrorist van de ergste soort. Paulus was dan ook waar een christenvervolger. Hij zou hoog scoren op het rapport dat Kerk in Nood zou opstellen wat betreft het schenden van de basisrechten inzake godsdienstvrijheid. Wel, die Paulus krijgt van God een soort genadeslag. Hij bekeert zich, en wordt een verkondiger om U tegen te zeggen.

Lieve mensen, laat dit een voorbeeld en troost zijn voor allen die leven met een gevoel van schuld betreffende misstappen die zij in hun leven begaan hebben. Velen van ons vechten daarmee, en denken dat God met hen nog weinig kan of zelfs wilt.

Het is goed om je zonden in te zien, je op de borst te kloppen, te knielen voor God met je hoofd omlaag, thuis of ergens achteraan in een kerk. Maar dit mag geen blijvende houding zijn... God wilt dit niet.
Tracht je berouw gezond te beleven, dat wilt zeggen 'in' God. We kunnen te biechten gaan waar de Heer sacramenteel je zonden zal vergeven, waar Hij je diep komt aanraken en oprichten. We kunnen ook in alle oprechtheid gewoon om vergeving vragen. Hoe dan ook, Hij zal je altijd ontvangen en van je berouw een springplank maken tot ware bekering. Hij zal tegen je zeggen: 'Je was altijd, en je zal dat altijd zijn, mijn geliefde. Kom in mijn dienst'.
En diep vanbinnen, groeiend doorheen gebed en gewaarwording, zal je ervaren dat God je inderdaad in zijn dienst brengt, dat Hij je vraagt en draagt, dat Hij je nodig heeft.

Je zult ervaren dat je - ondanks je verleden - genade krijgt Gods werk te doen. Je nee-woorden achterlatend zal je gewaar worden dat Christus je trekt in zijn eigen ja-woord tot de Vader. Van Hem zul je leren, van God zul je getuigen.

Daar God liefde is, ben je voor Hem nooit verloren.

kris