dinsdag in week 10 door het jaar
'Jullie zijn het zout van de aarde', horen we Jezus vandaag zeggen.
Wij hebben hier thuis de gewoonte om - weliswaar met een bakmachine - ons dagelijks brood zelf te bakken. Een goed afgewogen mengeling van bloem, gist, boter, zout en water... een dagelijkse handeling zonder na te denken.
Doch onlangs was ik zout vergeten. Uiterlijk zag je aan het brood geen verschil, maar wanneer ik het sneed merkte ik al snel wel het verschil: het viel uit elkaar én je kan wel raden dat de smaak naargelang was: uiterst flauw.
Jezus vergelijkt ons, mensen, met zout. Wij moeten zout voor de aarde zijn, zout voor de mensheid, zout voor de samenleving, zout voor onze gezinnen, zout in onze gemeenschappen, zout op de werkvloer, zout voor de klas, zout naar de buren toe, zout op de tram,...
Ieder van ons is geroepen smaak te geven aan het leven, ten gunste van allen die God ons toevertrouwt. We moeten geen angst hebben warme mensen te zijn voor elkaar, niet flauw bedoeld maar gemeend en hartelijk. We mogen teder zijn naar elkaar, diep vriendelijk, genegen, meevoelend, vreugdevol met hen die blij zijn, meegaand met hen die pijn dragen. We mogen vergeven, werken aan verzoening, niet deelnemen aan kwaadsprekerij of roddel.
Laten we elkaar zo nabij zijn dat het beste in ieder van ons naar boven kan komen, zodat elkeen kan openbloeien met zijn talenten en gaven, zijn mogelijkheden om van onze samenleving een gemeenschap te maken waar het goed is om leven.
Ja lieve mensen, laten we zout zijn voor elkaar. Doe het in eenheid met Jezus. Dan ben je in goed gezelschap, én mag je zeker zijn dat het goede vruchten oplevert.
kris
Ja, Kris, dat mogen we zijn: zout en licht voor elkaar. Maar is dat geen pretentie? Zo hoor ik sommige mensen vragen. Je mag niet vergeten dat Jezus dat zegt na Zijn zaligsprekingen. Maar die eindigen met een 'zalig die vervolgd worden om Mij'. Dat mag ons niet ontmoedigen, dat christen-zijn weerstand oproept, misschien zelfs in ons eigen hart. Jezus toont ons echter bemoedigend dat we juist zo smaak geven aan het leven en licht zijn voor de wereld. Laten we dat echter vooral als een woord voor onszelf opvatten: Als ik leef zoals Jezus, zoals Hij zichzelf portretteert in de zaligsprekingen, dan word ik een zingever en smaakgever voor mezelf maar ook voor de anderen. Paulus heeft ook een mooi woord in dezelfde zin. Jezus was niet 'ja' en 'neen', Jezus zei altijd 'ja' op de wil van Zijn Vader. En Paulus zegt het zo mooi: 'Ons leven moet alleen een 'Amen' zijn op dat 'ja' van Jezus. We zijn in doop en vormsel met dezelfde Geest gezalfd als Jezus. Dus laten wij elke dag gewoon beamen wat we zijn geworden, nl. een andere Christus, een kind van God zoals Hij de Zoon is. Geen pretentie, maar een uitdaging voor onszelf. Opdat de mensen zien dat wij van Jezus leven en daarom ook God gaan kennen en Hem verheerlijken, niet ons! In de geest van de heilige John Henry kardinaal Newman moeten wij een soort verkondigers zijn van Jezus' blijde boodschap zonder te verkondigen. Ons leven moet verkondiging zijn. Zo wordt het zout en licht, voor onszelf, maar ook tot het geluk van wie we ontmoeten.
BeantwoordenVerwijderenHeer, leer ons de weg naar U en leer Jij ons de weg naar elkaar opdat het goed zou zijn om samen te leven.
BeantwoordenVerwijderenMisschien leuk om te weten dat ons woord “salaris” bestaat uit zout geven. Zo belangrijk was zout voor de mens. Als wij voldoende zout in ons hebben zullen we minder snel tot bederf overgaan en behouden blijven. Ik dacht ook na over “de geest geven dat vooral vroeger vaak gebruikt werd om aan te geven dat iemand was overleden. Dat is een mooie uitdrukking. Je geeft je volledig over maar jouw geest wordt geef je door. Het is allemaal zó groot. Niet te bevatten bijna voor kleine mensen. Niets gebeurt zomaar. Overal zit een bedoeling achter. Dank u Heer, wat bent U groot.
BeantwoordenVerwijderenDank u Roosje
VerwijderenZeer mooi, Roosje. Dat leert me veel bij. Dank u.
VerwijderenEigenaardig dat "zout" enkel in verband gebracht wordt met "smaak geven". Zout(platen) werd(en) vooral gebruikt om het vuur te beschermen en vooral om het brandend te houden. Voor mij is dat de voornaamste betekenis van wat Jezus zegt. Want, zeg nu zelf, we voeren toch al jaaaaaren een sterk pleidooi om minder zout te eten, zoutloos zelfs, want: beter voor de gezondheid!!! Daar kan de betekenis dus moeilijk blijven liggen. Je kan in deze tijd vanuit dat standpunt die boodschap van "smaak geven" moeilijk blijven verkondigen.
BeantwoordenVerwijderenVaticaans Concilie II
BeantwoordenVerwijderenKerkelijk besluit over de missionaire activiteit van de Kerk (Ad Gentes), 35-36
“U bent het zout der aarde… u bent het licht der wereld”
Daar de hele Kerk missionair is en het evangeliseringswerk een fundamentele plicht is van het volk van God, nodigt de heilige kerkvergadering allen uit tot een diepgaande innerlijke vernieuwing, opdat zij in een levendig bewustzijn van hun eigen verantwoordelijkheid bij de verspreiding van het evangelie hun aandeel in het missiewerk onder de volkeren op zich nemen. Als leden van de levende Christus, door het doopsel en ook door het vormsel en de eucharistie bij Hem ingelijfd en aan Hem gelijkvormig geworden, zijn alle gelovigen verplicht mee te werken' aan de groei en de uitbreiding van zijn lichaam, om het zo spoedig mogelijk tot volheid te brengen. (Ef4,13)
Daarom moeten alle leden van de Kerk zich levendig bewust zijn van hun verantwoordelijkheid voor de wereld, een echt katholieke geest in zichzelf aankweken en hun krachten inzetten voor het evangeliseringswerk. Laten echter allen bedenken, dat hun eerste en voornaamste plicht in het belang van de verspreiding van het geloof bestaat in het leiden van een diep christelijk leven. Want hun ijver in de dienst van God en hun liefde jegens anderen zullen een nieuwe geestelijke bezieling verlenen aan de hele Kerk, die verschijnen zal als een teken dat is opgericht onder de volkeren (Jes.11,12) als 'het licht der wereld' (Mt. 5,14) en 'het zout der aarde' (Mt. 5,13). Dit levensgetuigenis zal gemakkelijker zijn uitwerking verkrijgen, wanneer het wordt gegeven in eenheid met de andere christelijke groeperingen, overeenkomstig de richtlijnen van het decreet over de katholieke deelneming aan de oecumenische beweging.