dinsdag in week 11 door het jaar
Jezus zegt: 'Heb je vijanden lief.'
Laat ons eerlijk zijn: voor sommige mensen hebben we gevoelens van sympathie, naar anderen toe eerder gevoelens van antipathie. Blijkbaar is het niet vanzelfsprekend iedereen met eenzelfde liefde tegemoet te treden. En wellicht zijn daar - menselijk gezien - redenen voor.
Laat ons eens proberen hen die ons pijn hebben gedaan en die in ons hart gevoelens van irritatie opwekken, te beminnen met een geheel àndere liefde; met de liefdegevoelens van een nieuw hart; met de liefde van God, die toch door de heilige Geest in ons hart is uitgestort.
God laat immers de zon opgaan over zowel de goeden als de slechte mensen, over zowel de rechtvaardigen als de onrechtvaardigen...
Laten we trachten te beminnen met het hart van God, ons ja leggend in het ja van Christus.
Iedereen graag zien… kan wollig klinken. Maar doe het maar eens… Je komt al snel bij het kruis van Christus; Jezus die zijn leven gaf voor zijn vrienden.
Christelijke liefde is geen romantiek, het is minne in de diepste betekenis van het woord: liefhebben vanuit God; het kruis omarmend, levend in het Pasen van de Heer.
kris
In Macedonië was een solidariteitsactie gestart om de christenen in Palestina geldelijk te ondersteunen. Paulus vraagt ook aan zijn christenen in Korinthe hun deel bij te dragen aan dat liefdewerk. Heel mooi is wat Paulus als motivering meegeeft: hoe Jezus om onzentwil arm is geworden, terwijl Hij rijk was, opdat wij rijk zouden worden door Zijn armoede. Jezus heeft zichzelf geheel ontledigd. Hij die bestond in goddelijke majesteit, werd een slaaf die onze voeten wast (vgl. Fil. 2, 7). Dit is ook een motief om zelfs van je vijand te houden. Jezus heeft Zijn leven gegeven voor ons toen wij nog vijanden waren van God door onze zonden (vgl. Rom. 5, 8-10).
BeantwoordenVerwijderenOnze Kerk geeft nog altijd voorbeelden daarvan. Ik ken mensen die niet goed verdragen dat onze paus nog altijd in een pausmobieltje het Sint-Pietersplein rondrijdt om de gelovige pelgrims te begroeten. Dat is show, vinden die mensen. Maar onze paus doet ook andere dingen. Enkele maanden terug bezocht hij Irak om de mensen aldaar te troosten in hun verdriet. Maar hij gaf hen ook iets mee waar ze mee verder konden. Hij riep niet op tot haat en wraak tegen degenen die huizen, kerken en voorzieningen leeg hadden geroofd en vernietigd. Hij gaf geen legitimatie om te wreken wat hun aan was gedaan. Paus Franciscus riep op tot vergeving en verzoening. Hij bezocht een belangrijk leider van de Islam. Zijn bezoek was gericht op het werken aan de vrede en verzoening. Indrukwekkend was zijn bezoek aan een oude kerk die totaal verwoest was. Tussen de brokstenen werd een gebed uitgesproken. Een gebaar hoe de Kerk van de toekomst mag zijn. De brokstukken bij elkaar halen. Het gebouw weer maken tot een huis van gebed en ontmoeting. Maar ook je eigen leven inrichten zodat je weer met iedereen door eenzelfde deur kunt. Dat is wat Jezus van ons vraagt.
Nog een bemoedigen woord dat ikzelf ook ontving:
BeantwoordenVerwijderenCommentaar bij het Evangelie van 15 juni: Mt 5,43-48
door E.H. Alain de Boudemange
Jezus beëindigt vandaag een eerste groot deel van Zijn onderricht op de berg, een deel waarin Hij zeer veeleisend was! Het besluit is het niet minder: “Weest dus volmaakt, zoals uw Vader in de hemel volmaakt is”. Is dat niet ontmoedigend voor ons, die zien hoe die volmaaktheid helemaal niet in ons bereik ligt? Maar de aanwijzingen die Jezus ons geeft, kunnen heel goed dienen om kleine stapjes te zetten in het dagelijks leven. Wij weten goed dat volmaaktheid eerst een weg is, voordat zij een toestand wordt. Op deze weg stelt Jezus ons vandaag heel simpele handelingen voor: een begroeting, een daad van naastenliefde voor iemand die gewoonlijk niet tot mijn naaste kring of vriendenkring behoort. Elk van deze kleine stapjes, gedragen door de heiligheid van God zelf, geeft ons de vreugde ons te erkennen als zonen en dochters van God!
bron: Découvrir Dieu - Votre email quotidien de prière
vert. Maranatha-gemeenschap
Commentaar bij het Evangelie van 15 juni: Mt 5,43-48
door E.H. Alain de Boudemange
Jezus beëindigt vandaag een eerste groot deel van Zijn onderricht op de berg, een deel waarin Hij zeer veeleisend was! Het besluit is het niet minder: “Weest dus volmaakt, zoals uw Vader in de hemel volmaakt is”. Is dat niet ontmoedigend voor ons, die zien hoe die volmaaktheid helemaal niet in ons bereik ligt? Maar de aanwijzingen die Jezus ons geeft, kunnen heel goed dienen om kleine stapjes te zetten in het dagelijks leven. Wij weten goed dat volmaaktheid eerst een weg is, voordat zij een toestand wordt. Op deze weg stelt Jezus ons vandaag heel simpele handelingen voor: een begroeting, een daad van naastenliefde voor iemand die gewoonlijk niet tot mijn naaste kring of vriendenkring behoort. Elk van deze kleine stapjes, gedragen door de heiligheid van God zelf, geeft ons de vreugde ons te erkennen als zonen en dochters van God!
bron: Découvrir Dieu - Votre email quotidien de prière
vert. Maranatha-gemeenschap