vrijdag in week 9 door het jaar

Het evangelie van vandaag eindigt met: 'De talrijke aanwezigen luisterden graag naar Hem.'

Dit kwam omdat de mensen de diepe ervaring hadden bij Jezus thuis te komen. Wat Hij zei voelden ze aan als waar. In Jezus herkenden ze de Messias, Degene die komen zou om hen ten diepste tot ware verlossing te brengen.
Dat wilde nog niet zeggen dat ze Hem zouden volgen tot het uiterste. We weten dat er onder het kruis maar enkele mensen stonden.

Hoe zit dat met ons?
Natuurlijk zullen we zeggen, en terecht, dat ook wij graag naar Jezus luisteren.
Jij, die deze site bezoekt, doet dat om naar de woorden van de Heer te luisteren, omdat je zijn Woord bemint, omdat je het Woord ontvangt als woorden van God aan u persoonlijk gericht, en aan ons als gemeenschap.

Zijn we ook werkelijk bereid Hem te volgen? En wel met alle consequenties die deze weg met zich kan meebrengen?
Jezus volgen is een weg van liefde. Maar deze weg gaat niet altijd over rozenblaadjes. In de diepte is het een weg van vrede en vreugde, maar dikwijls is het ook een weg van zwemmen tegen de stroom in, soms met vervolging (onder welke vorm ook) tot gevolg. Jezus volgen is met Hem meegaan tot onder het kruis; bereid zijn dit kruis te omhelzen, als een weg die we te gaan hebben en bron van genade. Het is deze wereld met haar kinderen liefhebben zonder van haar te zijn. Het is leven van binnen naar buiten, vanuit een innige gehechtheid aan Christus.

Zijn we bereid?

kris

Reacties

  1. "De talrijke aanwezigen luisterden graag naar Hem"
    Ik vraag me af hoe ze zich voelden nadat Jezus ter
    dood was gebracht.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoe voelen wij ons nu ...als men uitgelachen worden om ons geloof in Hem !
    En allen die gemarteld worden, ook vandaag nog ? (o.a. missionarissen )
    Blijven wij dàn nog geloven in Christus "de Liefdevolle God "en onze vijanden spijts alles "liefhebben "?
    Lieve Marie-Roos dit is mijn "schuchtere mening "!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Er is ons een grote kracht gegeven: "Onze hoop wordt niet teleurgesteld, want de liefde Gods is in ons hart uitgestort door de Heilige Geest die ons werd geschonken" (Romeinen 5,5). Ik mocht ooit een dominee ontmoeten die 23 jaar in eenzame gevangenschap doorbracht en bijna niet meer op zijn voeten kon staan vanwege de martelingen die hij onderging. Wat een getuigenis gaf die man over de liefdevolle nabijheid van de Heer!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten