vrijdag in week 11 door het jaar
Vandaag zegt Jezus: ‘Als het licht in jezelf verduisterd is, hoe groot is dan die duisternis!'
Het licht in onszelf is het licht van de Heer; het is de Heer zelf. Maar we kunnen dit licht verduisteren, er als het ware een grafsteen voor rollen. Ja, we kunnen stokken steken in de wielen van Gods genade. Wat zo jammer is!
We houden dan onze innerlijke groei tegen, en begeven ons op paden die ons mogelijk van God wegtrekken.
We zijn geroepen, geliefde mensen, ons te verinnigen met Gods licht diep in onszelf; Gods licht dat zich openbaart in Christus die ons bewoont.
Gebed is je gelovig bewust zijn van die aanwezigheid (daarom niet voelend; soms voel je niets) én je er aan toevertrouwen. Je ziel leggend in Hem, als een werkelijk verliefde, minnend om wie Hij is, drinkend van Hem; je daardoor verliezend en terugvindend in God.
En zo, na je gebed, de vensters en de deuren van je hart wijd open zetten om de wereld welkom te heten. Met andere woorden: in gebed blijven. Gods liefde bezingend, in al je ontmoetingen, in al wat je doet en niet doet.
Mogen we Gods licht nooit verduisteren, integendeel. Mogen we deelgenoot worden van zijn licht.
kris
In Korinthe waren ook andere predikers aan het werk buiten Paulus. Waarschijnlijk ging het om judaïserende Christusverkondigers. Dus predikers die zeiden dat je eerst jood moest worden voordat je christen kon zijn. Paulus weerlegt deze stelling. En hij haalt zijn adelbrieven boven. Weeral niet om op te scheppen, maar om zijn autoriteit te bevestigen. Hij noemt het zelf ‘een dwaasheid’ om zo te spreken. Paulus is een Hebreeër, net als die alternatieve verkondigers. Hij is ook een kind van Abraham. Ook hij dient Christus. En niet een klein beetje. Dan vertelt hij over alles wat hij te verduren had. Maar bovenal gaat het hem om de zorg voor al de christelijke gemeenten. De mensen gaan hem ter harte. Al wat ze meemaken, zwakheid of vallen, het grijpt Paulus in de ziel. Paulus roemt dan ook op zijn eigen zwakheid. Al de rest, al wat hij daarvoor opnoemde, was maar bla bla. Als ik dit lees, denk ik aan Moeder Maria. Ook zij was uitverkoren, net als Paulus. Een instrument van Gods H. Geest. Ook Maria heeft wat meegemaakt voor Jezus. Denk maar aan de kindsheidsverhalen en aan al de rest: bevallen in een stal, gevlucht naar Egypte, meegesleurd met de clan om Jezus terug naar huis te halen, zelf ook veel niet begrijpend. Maar ze ging mee met Hem, tot onder het kruis. Zij hoopte op Zijn verrijzenis, zij bad om de komst van de Helper, de H. Geest. Dat zijn dingen die ook ons kunnen ondersteunen op onze geloofstocht. Ook nu is veel onduidelijk. In de Kerk zijn er vele meningen. Maar onze schat is in de hemel. Onze schat is Jezus. Voor Hem leven we, ons hart behoort Hem toe. Zeker, ook wij begrijpen niet alles, net als Paulus en Maria. Maar de blik van Maria en Paulus was op de Heer gericht. Als je goed ziet, als je oog helder is, is heel je wezen verlicht. Als ons innerlijk licht duister is, als we geen goed zicht hebben op Jezus en op God, dan is onze duisternis groot. Mochten wij allen steeds meer gericht zijn op wat van de hemel komt en van God. Mochten wij de wereldse gezindheid een beetje achter ons kunnen laten, want als we werelds leven, dan leven we vaak in het duister. Dan zien we de zin niet van de dingen, dan doen we dingen die ons niet echt gelukkig maken. Dat geldt voor mij, maar dat geldt eigenlijk voor ons allemaal. Kom, H. Geest, verlicht me en leid me.
BeantwoordenVerwijderenAmen ! Ja wie we ook zijn ,laat ons vertrouwen in Zijn Kracht en Zijn oprechte Liefde!
BeantwoordenVerwijderenLaat Zijn Licht ons onderdompelen door in alles wat we doen en denken eerst op Hem gericht te zijn ! In goeie en kwade dagen in vertrouwen op Zijn Geest en er naar handelen !
Heel mooi geschreven Kris! Doet deugd en zet ons op de goede weg.
Verwijderen